Wątroba (łac. hepar) jest największym narządem jamy brzusznej pełniącym złożone funkcje w organizmie m.in. odpowiada za metabolizm węglowodanów, tłuszczów, białek, wytwarzanie i wydzielanie żółci oraz detoksykacje.(usuwa toksyny z organizmu) Narząd ten znajduje się pod przeponą w nadbrzuszu oraz podżebrzu prawym i lewym, szczególnie po prawej stronie od linii pośrodkowej ciała, w mniejszym stopniu po stronie lewej. Wątroba składa się z płatów: prawego, lewego, czworobocznego i ogoniastego. Ponadto podzielono ją na 8 segmentów naczyniowych umożliwiających dogodne warunki resekcji części miąższu. Zabiegi chirurgiczne wykonywane w obrębie wątroby wynikają najczęściej z obecności torbieli, naczyniaka krwionośnego, ogniskowego rozrostu guzkowego, gruczolaka oraz raka wątroby. W takich sytuacjach jest to najczęściej częściowe usunięcie miąższu. Natomiast w przypadku marskości wątroby, ostrej niewydolności wątroby czy wirusowych zapaleń wątroby jedyną skuteczną, ale ostateczną metodą leczenia pozostaje przeszczep wątroby.

Trzustka (łac. pancreas) jest nieparzystym narządem wydzielniczym, o wymiarach od 12 do 20 cm, budowie zrazikowej, położonym zaotrzewnowo i poprzecznie w górnej części jamy brzusznej do przodu od kręgosłupa, aorty i żyły głównej dolnej. Zbudowana jest z głowy, trzonu i ogona.Trzustka wydziela zarówno sok trzustkowy z enzymami trawiennymi trawiącymi zasadnicze składniki pokarmowe pełniąc tym samym funkcje zewnątrzwydzielnicze, jak i hormony (insulina i glukagon, dokrewnie) produkowane przez komórki Langerhansa regulujące stężenie cukru we krwi - funkcje wewnątrzwydzielnicze. Sok trzustkowy odprowadzany jest przewodem trzustkowym i przewodem trzustkowym dodatkowym do dwunastnicy.Zabiegi chirurgiczne wykonywane w obrębie trzustki wynikają najczęściej z powikłań ostrego jej zapalenia tj. ropnia, torbieli oraz raka trzustki. W tym ostatnim przypadku metoda zabiegu zależy od lokalizacji nowotworu. Wykonuje się wycięcie głowy trzustki i dwunastnicy (pancreatoduodenectomia), częściowe usunięcie trzustki (pancreatectomia subtotalis) lub całkowite wycięcie trzustki z dwunastnicą w raku zlokalizowanym w ogonie trzustki (pancreatectomia totalis).

Ślinianka, gruczoł zewnętrznego wydzielania wytwarzający ślinę. Elementami wydzielniczymi dużych gruczołów ślinowych są cewki i pęcherzyki. Na przewody wyprowadzające składają się: przewody śródzrazikowe ( wewnątrzzrazikowe: wstawki i przewody prążkowane), przewody międzyzrazikowe oraz przewody wyprowadzające (przewody główne). U człowieka występują 3 pary ślinianek: przyuszne (nagminne zapalenie przyusznicy), podżuchwowe i podjęzykowe, których przewody wyprowadzające uchodzą na dnie jamy ustnej. Ślinę wytwarza także wiele mniejszych gruczołów ślinowych umieszczonych w całej jamie ustnej, do których należą: gruczoły policzkowe, wargowe, podniebienne, językowe i trzonowe. Największy udział w produkcji i wydzielaniu śliny mają ślinianki podżuchwowe (65% obj.), następnie przyusznice (30%) i ślinianki podjęzykowe (5%) oraz małe gruczoły ślinowe (znikomy udział)