Platon i Arystoteles

Porównanie koncepcji Platona i Arystotelesa na temat wychowania

Kryteria Platon (427-347 r. p. n. e.) Arystoteles (384-322 r. p. n. e.)
Przedstawienie postaci:

Twórca idealizmu, arystokrata ateński żyjący w ustroju niewolniczym. Ukierunkowany był na społeczeństwo i państwo, nie był filozofem przyrody. Interesowała się człowiekiem, jego charakterem i wychowaniem. Jego poglądy na wychowanie pochodzą z dzieła- źródłem poglądów jest jego praca. Człowiek składa się z ciała i duszy, których są trzy rodzaje. Nie istnieje możliwość przejścia do innej warstwy społecznej.

„Wszystkie warstwy są jednakowo ważne( na wagę złota), wszyscy są w idealnym państwie sobie potrzebni.

Był filozofem przyrody i praktykującym lekarzem. . Źródła jego poglądów z medycyny. Wg Arystotelesa dusza się rozwija dlatego jest możliwe zmienienie warstwy społecznej.

Człowiek jest istotą społeczną i istnieje tylko w związku ze zbiorowością, dlatego należy wychowywać go tak, aby umiał zajmować się sprawami publicznymi.

  1. Rola rodziny

WCZESNE POGLADY PLATONA

  • Rola rodziny ograniczała się do wydania na świat zdrowego potomstwa,

  • Ważny jest właściwy dobór rodziców (matka 20-30 lat, ojciec 30-50 lat)

  • Należy dbać o dziecko już przed narodzinami przez unikanie złych wpływów i otoczenie opieką,

PÓŹNIEJSZE POGLADY PLATONA

  • Podkreślał rolę wychowania w rodzinie do 3 r. ż. i dbanie o rozwój

  • Starannie dobierać parę rodzicielską,

  • Dbać o rozwój już w łonie matki,

  • Pierwszym pokarmem ma być mleko matki, ważne jest odpowiednie odżywianie,

  • Rodzina najwłaściwszym dla dziecka środowiskiem wychowawczym,

  • Dzieci należy hartować,

  • Rodzina odpowiada za rozwój fizyczny, powinna zapewniać zabawy związane z zajęciami w życiu dorosłym, odpowiedni dobór bajek opowiadań.

Rola państwa

  • Dzieci stanowiły własność państwa,

  • Organizacja wychowania państwowego ściśle kontrolowała treści przekazywane dzieciom w czasie zabaw i zajęć.

  • Cenzurowanie bajek i opowiadań dla dzieci.

  • Pedonomowie- publiczni nadzorcy wychowania.

Wychowanie dla wolnych obywateli.

  1. Charakter instytucji

Charakter państwowy wychowania.

Instytucja państwowa, kierowana przez państwo, obowiązek uczenie się wszystkich dzieci wolnych obywateli.

Charakter społeczny wychowania.

Wychowanie w rodzinie, przez rodziców.

- rodzaj wychowania Instytucjonalne Naturalne w rodzinie

- cele wychowania

Ukształtowanie idealnego obywatela, który potrafi rządzić i być rządzony. Kształtowanie charakteru. Kształcenie dla dobra wspólnego, dla dobra społeczeństwa. Wychowanie szczęśliwego obywatela, który żyje w harmonii z sobą i ze świadomością dobra wspólnego.
- wiek dziecka/ płeć 3- 6 lat (chłopcy i dziewczyny) 0-7 lat/ chłopcy i dziewczyny
- kierunek wychowania Wychowanie fizyczne, moralne i umysłowe. Wychowanie fizyczne i moralne. Rozwój intelektualny następuje później.
- karanie i nagradzanie
  • Karać tak by nie upokorzyć dziecka,

  • Kara ostatecznym środkiem wychowawczym,

- rola opiekunów

Staranny dobór piastunek, spośród 12stu wybierano jedna na nadzorczynie na okres roku. Rola to kierowanie zabawą i utrzymywanie dyscypliny.

„Piastunki powinny uczyć nienawidzić tego czego powinny nienawidzić i szanować to co powinny szanować.”

Rodzice dbali o odpowiedni rozwój dzieci.
- formy i metody nauczania
  • Uczenie przez kojarzenie i percepcję zmysłową.

  • Budynki w otoczeniu zieleni z zróżnicowanym terenem,

  • Sale dopasowane do wieku i rozwoju dzieci- kąciki dydaktyczne,

  • Zabawy i gry na wolnym powietrzu,

  • Odpowiednio dobrane bajki, opowiadania i wierszyki – CENZUROWANIE,

  • Śpiewy i tańce,

  • Zabawki przypominające narzędzia i przygotowujące do zajęć zgodnie z przynależnością do danej warstwy,

  • Anamneza Platona.

  • Brak krytycznego myślenia u dzieci pozwala na kształtowanie ich postaw, uczuć.

  • do 5 r. ż. tylko zabawa w miłej atmosferze domu rodzinnego,

  • odpowiednio dobrane bajki i opowiadania, zabawa związana z zajęciami w życiu dorosłym,

  • od 5-7 r. ż. przysłuchiwanie się w ciszy nauce starszego rodzeństwa, tak aby nie przeszkadzać. Jest to dwu letni okres przygotowania się do nauki szkolnej, w tym wieku pojawia się silna potrzeba kontaktów społecznych, dlatego trzeba umożliwić dzieciom kontakty z grupą.

- treści nauczania
  • Wychowanie moralne- odróżnianie dobra od zła,

  • Wychowanie fizyczne- ćwiczenie fizyczne i gry ruchowe na wolnym powietrzu; wrzaski i krzyki sprzyjają rozwojowi fizycznemu,

  • Wychowanie umysłowe.

  • Zaznajamianie z regułami państwa.

  • Wychowanie moralne

  • Wychowanie fizyczne

  • Rozwój intelektualny rozpoczyna się od 7 r. ż.

WNIOSKI:

Wychowaniem w wieku przedszkolnym zajmowali się już najwybitniejsi starożytni filozofowie, mieli świadomość tego jakie to jest ważne. W myśl przysłowia: „ Czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał.”


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Platon i Arystoteles, Politologia, Myśl Polityczna
Zajęcia 2 (24 02 12) Platon i Arystoteles
zag 5 PLATon i arystoteles NAUKA O DUSZY, Etyka, PLATOŃSKA NAUKA O DUSZY
platon i arystoteles o wojnie
doktryny najwiekszych gr.filozofów Platon Arystoteles, filozofia, Filozofia
platonizm i arystotelizm
3 platon, arystoteles
zag 5 PLATon i arystoteles NAUKA O DUSZY, PLATOŃSKA NAUKA O DUSZY
socjo X, Jak mogłaby wyglądać dyskusja pomiędzy Platonem a Arystotelesem na temat duszy
Sokrates, Platon, Arystoteles
koncepcja duszy wg Platona i Arystotelesa, filozofia
9 Filozofia starożytna Sokrates, Platon, arystoteles
Platon i Arystoteles, Politologia, Myśl Polityczna
platon, arystoteles, sokrates, plotyn, kant, kartezjusz
PLATON i Arystoteles
Komorowski M , Pojęcie teologii w pismach Platona i Arystotelesa
Sokrates, Platon, Arystoteles, Augustyn, Tomasz wersja skrócona

więcej podobnych podstron