PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W LESZNIE |
---|
Ćwiczenia z metrologii |
Temat ćwiczenia: Pomiar częstotliwości metodą bezpośrednią. |
Rok akademicki: 2009/2010 Rodzaj studiów: DZIENNE Grupa: B |
Data wykonania ćwiczenia: 06.01.2010.r. godz. 1215 |
Schemat blokowy i zasada działania układu:
Badany układ:
Pomiar częstotliwości metodą bezpośrednią polega na zliczaniu impulsów uformowanych zmierzonego przebiegu częstotliwości fx we wzorcowym przedziale czasowym Twz . Przebieg o częstotliwości mierzonej fx wz jest przekształcony na ciąg impulsów prostokątnych o tym samym okresie Tx , za pomocą układu formującego. Impulsy z układu formującego przekazywane są przez bramkę elektroniczną AND do licznika, który wskazuje ilość impulsów N. Czas otwarcia bramki jest określony bardzo precyzyjnie – jest to wzorcowy odcinek czasu Twz . Czas wzorca uzyskujemy dzięki obecności generatora wzorcowego współpracującego z cyfrowym dzielnikiem częstotliwości. Sygnał prostokątny na wyjściu dzielnika częstotliwości ma okres równy Twz . Zadaniem przerzutnika bramkującego jest wytwarzanie pojedynczego impulsu (jedynki logicznej), której czas jest wyznaczony przez dwa sąsiednie narastające zbocza sygnału wyjściowego dzielnika częstotliwości. W tym czasie licznik zlicza ilość impulsów N.
Częstotliwość fxp oblicza się z zależności:
$$\mathbf{f}_{\mathbf{\text{xp}}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{N}}{\mathbf{T}_{\mathbf{\text{wz}}}}$$
gdzie:
N – ilość zliczonych impulsów,
Twz – czas otwarcia bramki.
Wyniki pomiarów:
Lp. | fx | N | Twz | fxp | δfxp | δfx |
---|---|---|---|---|---|---|
[Hz] | [-] | [s] | [Hz] | [%] | [%] | |
1. | 0,2 0,2 |
2 2 |
10 10 |
0,2 0,2 |
50 50 |
0 0 |
2. | 2 2 |
21 21 |
10 10 |
2,1 2,1 |
4,76 4,76 |
4,76 4,76 |
3. | 20 20 |
204 204 |
10 10 |
20,4 20,4 |
0,49 0,49 |
1,96 1,96 |
4. | 200 200 |
2048 2048 |
10 10 |
204,8 204,8 |
0,049 0,049 |
2,34 2,34 |
5. | 2000 2000 |
20641 20639 |
10 10 |
2064,1 2063,9 |
0,0048 0,0048 |
3,11 3,09 |
6. | 20000 20000 |
206631 206704 |
10 10 |
20663,1 20670,4 |
0,00048 0,00048 |
3,21 3,24 |
gdzie:
fx – częstotliwość generatora funkcyjnego (badanego),
N – liczba impulsów,
Twz – czas otwarcia bramki,
δfxp – błąd pomiaru częstościomierza, obliczony ze wzoru:
$$\mathbf{\delta}_{\mathbf{\text{fxp}}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{1}}{\mathbf{N}}$$
δfx – błąd pomiaru nastawionej wartości, obliczony ze wzoru:
$$\mathbf{\delta}_{\mathbf{\text{fx}}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{f}_{\mathbf{x}}\mathbf{-}\mathbf{f}_{\mathbf{\text{xp}}}}{\mathbf{f}_{\mathbf{\text{xp}}}}$$
Wnioski:
Dokonaliśmy pomiaru częstotliwości metodą bezpośrednią, wyniki pomiarów uwzględniono w tabeli, z której wynika, iż dokładność pomiaru rośnie wraz ze wzrostem częstotliwości ( δfxp maleje). Dzieje się tak dlatego, ponieważ
δN = ± 1 impuls, więc przy wzroście częstotliwości fx ilość zliczonych impulsów rośnie. Im większa ilość impulsów N przejdzie przez bramkę tym δfxp jest mniejszy i tym samym pomiar częstotliwości jest dokładniejszy.
Zalecany jest taki dobór parametrów układu (częstotliwość wzorcowa i czas bramkowania), aby błąd pomiaru δfxp miał wartość mniejszą od 0,5 %. Dla częstotliwości 0,2 [Hz] i 2 [Hz] błąd jest znacznie większy od 0,5 %, więc pomiary te uznajemy za nie dość dokładne.
Dla naszego przypadku od częstotliwości 20 [Hz] pomiary możemy uznać za wiarygodne, ponieważ δfxp jest niższy niż 0,5 %.
W badanym układzie uwzględniamy błąd pomiaru nastawianej wartości generatora – δfx . Błąd ten powoduje zwiększenie liczby zliczanych impulsów poprzez generowanie zawyżonej częstotliwości. Błąd ten jest dość duży (rzędu kilku %), dlatego nie można go pominąć.