1. Istnieje wiele definicji credit-ratingu można ją zdefiniować między innymi jako

2. Credit rating jest także rozumiany jako:

(Zdolność kredytowa według agencji S&P’s, to zaufanie do intencji i zdolności podmiotu do regulowania płatności, które bazuje na jego wypłacalności i uczciwości przez co podmiot taki można nazwać godnym zaufania w transakcjach handlowych

1. Celem

2. Klasyfikacja podziału credit ratingu według różnych kryteriów m.in. Podmiotu w którego skład wchodzą organizację międzynarodowe np. Europejski bank Centralny, firmy np. Renaut, Coca-cola, fundusze inwestycyjne Allianz Global inwestors Fund

• Z kolei ocenianymi instrumentami są przede wszystkim :
  Ze względu a termin zapadalności wyróżnia się credit rating krótkoterminowy oraz długoterminowy.

• Ze względu na walutę można wyróżnić credit rating krajowy(

• Kolejnym kryterium podziału jakie można zastosować w przypadku credit-ratingu jest ponoszenie opłat za jego przyznanie.

• Jeśli chodzi o częstotliwość , to credit rating może być sporządzony jednorazowo przy np. zamiarze.

• Ze względu na jawność , credit Ratnie może mieć charakter publiczny bądź prywatny.

1. . Powstanie agencji credit-ratingu było uwarunkowane popytem rynku na profesjonalne i niezależne analizy określające sytuację finansową emitenta, która ma kluczowe znaczenie dla podjęcia decyzji inwestycyjnej

2. Agencje credit-ratingu spełniają na międzynarodowym rynku finansowym bardzo ważną rolę:

3. Ideę klasyfikacji obligacji zapoczątkował John Moody. Stworzył uniwersalny kod literowy od „Aaa" do „C", który do dziś pozostał światowym standardem.

Obecnie system ocen credit Ratingu ma dwa szczeble od AAA Do D, pogrupowane w dwa poziomy : inwestycyjny i spekulacyjny.

1. Ocena krótkoterminowa
   P-1 Doskonała zdolność do terminowej obsługi krótkoterminowego założenia
   P-2 Wysoka zdolność do terminowej obsługi krótkoterminowego zadłużenia
   P-3 Zadawalająca zdolność do terminowej obsługi krótkoterminowego zadł
   NP Inwestycja spekulacyjna

W zależności od tego , jakie konkretne instrumenty są przedmiotem ratingu , wymienione kody podlegają dalszemu uszczegółowieniu lub modyfikacji . Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest dodanie do wybranych kodów znaku + i – co wskazuje na kierunek wartościowania na danym poziomie oceny.
Podobna praktyka jest także stosowana przez agencje Moddy’s, gdzie zamiast znaków + i - stosuję się cyfry 1, 2

Poziom inwestycyjny) grupuje ratingi podmiotów charakteryzujących się relatywnie niskim poziomem ryzyka kredytowego, natomiast poziom spekulacyjny grupuje niższe ratingi, odzwierciedlające wyższe ryzyko kredytowe.

Ewentualne obniżenie ratingu danego podmiotu poniżej dolnej granicy poziomu inwestycyjnego („BBB-”) nie musi oznaczać dużego, skokowego wzrostu jego ryzyka kredytowego. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że z uwagi na coraz szybszy przyrost ryzyka kredytowego odzwierciedlanego przez kolejne poziomy ratingu na skali, umowne rozgraniczenie pomiędzy poziomami „inwestycyjnym” oraz „spekulacyjnym” może stanowić pomocne kryterium dla części inwestorów akceptujących wyłącznie niskie ryzyko kredytowe.

• 17.03.2011 (ISB)  - Agencja ratingowa EuroRating obniżyła rating kredytowy nadany spółce budowlanej PBG do do BB+ z BBB-. Perspektywa ratingu została zmieniona z negatywnej na stabilną, podała agencja w komunikacie, w którym poinformowała, że w związku z wycofaniem PBG ze składu indeksu WIG20 kończy prowadzenie ratingowej oceny ryzyka kredytowego spółki i wycofuje nadany jej rating.

"EuroRating wskazuje, że kontynuacja spadku oceny ryzyka kredytowego PBG wynika przede wszystkim z faktu, że szybki rozwój grupy kapitałowej finansowany jest w coraz większym stopniu kapitałem obcym. A już ponad 4/5 zobowiązań stanowił dług krótkoterminowy.

7.Etapy analizy w procesie przyznawania kapitału

8.Proces ratingowy w agencji Moody’s Investors Services

10.W dłuższym okresie obniżenie oceny credit ratingu podwyższa koszty dostępu do kapitału pozyskiwanego z rynku pierwotnego , zarówno rynku międzynarodowego , jak i krajowego . Przekłada się więc na podwyższenie kosztów finansowych podmiotu., a w rezultacie obniżenie poziomu wyniku finansowego. Ponadto obniżenie credit ratingu zwiększa ryzyko inwestycyjne.

• Jako przykład skutku finansoweg obniżenia oceny credit Ratnu można podać znaną firmę Chrysler. Kiedy agencja Moody’s obniżyła ocenę zobowiązaniom amerykańskiego producenta samochodów Chryster o trzy stopnie z Baa3 na Ba3 kosztowało to firmę 38 mln Usd rocznie.

• Natomiast jako przykład sytuacji odwrotnej, tj podwyższenia o ceny credit rat indu można przytoczyć miasto szczecin , które w wyniku uzyskania credit Ratingu na poziomie inwestycyjnym uzyskało polepszenie warunków wcześniej uzyskanych kredytów bankowych, co pozwoliło zredukować koszty obsługi zadłużenia.

11. Agencje podpadły inwestorom

Jeszcze do niedawna uchodziły za dobrze prosperujące przedsiębiorstwa, bez których współczesny świat finansów nie wyobrażał sobie życia. W oczach inwestorów, bankierów oraz polityków jawiły się niczym instytucja sądu ostatecznego, której werdykty były nie podważalne.

Obecnie zdecydowana większość inwestorów, jeśli nie wszyscy, oskarżają agencje ratingowe, o wywołanie kryzysu finansowego i przekazywanie nieprawdziwych informacji na temat oceny stopnia ryzyka niektórych - bardziej złożonych - instrumentów finansowych emitowanych przez różne firmy i instytucje. Kupowane przez nich - w czasach prosperity - aktywa, miały być względnie bezpieczne i gwarantować wysoką stopę zwrotu - tak na podstawie ratingów oceniali je inwestorzy. Rzeczywistość - nie po raz pierwszy zresztą - okazała się być zgoła odmienna. Pogorszenie się koniunktury na rynku spowodowało, że agencje „nie zdążyły" na czas dokonać przewartościowania wcześniej wystawionych ocen dla poszczególnych aktywów, a niczego nieświadomi inwestorzy nabywali je, jak gdyby nigdy nic. Gdy się zorientowali, że zakupiony przez nich majątek jest mało wart, było już za późno. Zostali więc z „papierkami" w rękach, których już nikt nie chciał od nich odkupić.

KE wprowadzi nowe zasady

W celu przeciwdziałania światowemu kryzysowi finansowemu oraz niechlubnym praktykom stosowanym przez agencje ratingowe, KE podjęła decyzje o jak najszybszym zaostrzeniu regulacji dotyczących ich działalności na terenie Unii. Przedstawiciele KE - pod wodzą unijnego komisarza ds. rynku wewnętrznego Charlie McCreevy - chcą, aby zaproponowane przez nich zmiany wpłynęły na odbudowę utraconego przez inwestorów zaufania do rynków oraz aby lepiej zabezpieczały ich majątki. KE chce osiągnąć te cele poprzez wprowadzenie następujących rozwiązań.

Po pierwsze, wszystkie agencje ratingowe będą zobowiązane do dokonania rejestracji, jeśli chcą, aby ich ratingi były powszechnie wykorzystywane przez banki oraz zakłady ubezpieczeń działające na obszarze Unii.

Po drugie, będą musiały wyjawić modele, metodologię oraz kluczowe założenia, na podstawie których dokonują obliczeń i ocen w ratingach. Co więcej, ocena poszczególnych instrumentów finansowych musi być udokumentowana rzetelnymi informacjami na ich temat.
Po trzecie, działalność agencji będzie w najwyższym stopniu przejrzysta. Dlatego też raz w roku każda z nich będzie miała obowiązek opublikować raport na temat poziomu swojej transparentności.
Po czwarte, KE będzie wnioskować o poddanie wszystkich agencji ratingowych nadzorowi publicznemu. Po piąte, zmiany będą również dotyczyć sposobu funkcjonowania organów kierowniczych agencji. Każda z nich będzie musiała posiadać minimum trzech niezależnych dyrektorów w swoich zarządach, których wynagrodzenie nie będzie warunkowane sytuacją finansową firmy.

Dodatkowo zostanie wprowadzona kadencyjność. Dyrektorzy będą powoływani tylko na jedną kadencję, która nie będzie mogła trwać dłużej niż 5 lat. Natomiast ich odwołanie będzie możliwe tylko wówczas, gdy dopuszczą się daleko idących nadużyć lub popełnią jakieś wykroczenie.

Ostatnim wymogiem w tej materii będzie konieczność tego, aby wśród członków zarządu agencji przynajmniej jeden z nich był ekspertem w dziedzinie sekurytyzacji oraz strukturalnego finansowania i miał dogłębną wiedzę na ten temat. KE przygotowując tego typu rozwiązania dąży do zapewnienia wysokiego poziomu jakości i wiarygodności publikowanych na terenie UE ratingów kredytowych. Nie bez znaczenia jest też sprawa związana z wprowadzeniem standaryzacji i jednolitych zasad, którymi zostałyby objęte agencje działające w poszczególnych państwach członkowskich Unii.

Prasa

• Agencja ratingowa Moody's 13 marca ,poinformowała, że przyznała dla polskiego zadłużenia krótkoterminowego rating Prime-1.Jest to najwyższa ocena z możliwych jeśli chodzi tego rodzaju zobowiązania ."Ocena dla krótkoterminowego długu Polski jest wsparta przez poprawę płynności kraju, którego rezerwy gotówkowe stale rosną od 2008 roku, podczas gdy wolumen krótkoterminowego zadłużenia zmniejszył się znacząco do poziomu poniżej 1 proc. PKB na koniec 2011 roku z około 4 proc." Minister finansów Jacek Rostowski. W rozmowie z dziennikarzem przyznał, że Polska jest na dobrej drodze, jeśli chodzi o wzmacnianie swojej wiarygodności.
  Długoterminowe zadłużenie Polski ma rating na poziomie A2, perspektywa tego ratingu jest stabilna.

Odpowiedzi do pytań

1.Krajowy i globalny
2.Agencje ratingowe
3.Inwestycyjny i spekulacyjny
4.Wyższe ryzyko , wyższy koszt pozyskiwania i obsługi kapitału
5.Agencje nie przewidziały kryzysu finansowego, nie zdążyły na czas dokonać przewartościowania oceny aktywów