Dariusz Podjacki Gdańsk, dnia 29.11.2006 r.

WILiŚ

Semestr III

Grupa 11

Grupa laboratoryjna:

Środa 10-12

Sprawozdanie z materiałów budowlanych

Temat: Ceramiczne pokrycia dachowe. Dachówki i gąsiory dachowe.

PN-B-12020 z 1997 roku „Pokrycia dachowe ceramiczne. Dachówki i gąsiory dachowe.”

0x01 graphic
- Norma dotycząca sposobu badań, ceramicznych materiałów dekarskich (dachówek, gąsiorów dachowych)

Definicje:

Otwór montażowy: otwór w dachówce lub gąsiorze dachowym przeznaczony do zamocowania dachówki lub gąsiora do konstrukcji dachowej

Powierzchnia boczna: powierzchnia dachówki łącząca powierzchnie górną i dolną

Powierzchnia dolna: powierzchnia która po ułożeniu znajduje się po wewnętrznej stronie budynku

Powierzchnia górna: powierzchnia która po ułożeniu znajduje się po zewnętrznej stronie budynku (nie jest pokryta inną dachówką

Rowki: równoległe zagłębienia powierzchni licowej wzdłuż dachówki, szerokość i wysokość mierzona od strony dolnej w miejscu najmniejszego przekroju

Wypusty: równoległe występy na powierzchni licowej o nieznacznej szerokości i wysokości

Wymagania cech zewnętrznych

Kształt: dachówki zależy od typu i odmiany, gąsiora zaś tylko od typu, powinien być zgodny z dokumentacją techniczną i powinien zapewniać szczelność pokrycia dachowego, łatwość łączenia, możliwość trwałego i łatwego mocowania do konstrukcji.

Wymiary nominalne dachówek powinny być zgodne z dokumentacją techniczną.

Wysokość zaczepów powinna wynosić co najmniej 10 mm

Odchyłki wymiarów podano w tabeli nr 1

Dopuszczalne wady:

Klasyfikacja:

W zależności od kształtu i sposobu układania w pokryciu dachowym wyróżniamy typy:

Odmiany odróżnia się w zależności użytkowej:

Cechy fizyczne dachówek i gąsiorów dachowych.

Nasiąkliwość nie powinna być większa niż 1,5% od największej nasiąkliwości poszczególnych dachówek, które w ostatnich trzech kolejnych badaniach odporności na działanie mrozu wykazywały odporność zgodną z wymaganymi normami.

Badanie mrozoodporności przeprowadza się co 3 m-ce, reszta badań co 6 tygodni.

Badania cech zewnętrznych

Należy sprawdzić:

Badania laboratoryjne (w laboratoriach uprawnionych):

Przeprowadzenie badań

Badania cech zewnętrznych wykonywane są w wytwórni przy codziennej produkcji.

Badania laboratoryjne wykonywane są w uprawnionych instytucjach raz na 6 tygodni z wyjątkiem mrozoodporności (1 na 3 miesiące) oraz każdorazowo w przypadku stwierdzenia negatywnego wyniku badań wskaźnikowych.

Pobieranie próbek

Do sprawdzania cech zewnętrznych próbki pobieramy losowo na ślepo:

  1. Nasiąkliwość- badanie wskaźnikowe (3 próbki o maksymalnej i 3 próbki o minimalnej do badania mrozoodporności).

  2. Masa (6 próbek).

  3. Odporność na działanie siły łamiącej (6 próbek).

  4. Przesiąkliwość (6 próbek),

  5. Odporność na działanie mrozu (6 próbek).

Do badań laboratoryjnych 6 sztuk dachówek lub 3 sztuki gąsiorów z dziennej produkcji losowo na ślepo.

Badanie mrozoodporności

Próbki w stanie nasycenia wodą układamy w specjalnie przygotowanej wcześniej skrzyni w sposób taki jak montowane są na połaci dachu. Skrzynia jest wyposażona od spodu w izolacje termiczna aby zasymulować warunki codziennego użytkowania. Tak przygotowane materiały umieszczamy w zamrażarce pod kątem 35°-45° i zamrażamy w temp. -15°C .

Cykl zamrażania kończy się po 4 godzina a następnie zaczyna się faza rozmrażania. Wyroby układa się na statywach i poddaje się je powierzchniowemu natryskowi woda o temp. 10°-15°C. przez 4 godziny.

Dla dachówek z wyjątkiem mnicha i mniszek wykonuje się 50 cykli.

Dla gąsiorów dachowych, mnicha i mniszek 25 cykli.

Badanie przesiąkliwości

Na zewnętrznej powierzchni dachówki ustawiamy ramkę stalową (wys. 70 mm), którą po bokach uszczelniamy . Wlewamy do niej wody (ok. 50 mm) i pozostawiamy na 3h.

Po 3h oceniamy powierzchnię spodu, jeżeli znajdują się kropelki wody, świadczy to o złym wykonaniu, wniosek - nie spełnia wymagań normy.

Badanie szkodliwej zawartości związków węglanowych (margli)

Zanieczyszczenia węglanowe (margiel) badamy metodą łaźni parowej.

Umieszczamy próbki w zbiorniku około 5cm nad powierzchnią wody. Następnie doprowadzamy wodę do wrzenia (istotna jest tu para wodna) i od tego czasu przez następne 2h podgrzewamy wodę. Po 2h suszymy i możemy stwierdzić czy dany wyrób spełnia oczekiwane wymagania normowe.