Geneza i działalność KBWE i OBWE
KBWE - Konferencja Bezpieczeństwa i Współpracy Europy
Jest to organizacja o charakterze regionalnym
Geneza KBWE:
14.XII.64 r. na XIX sesji zgromadzenia ogólnego ONZ minister spraw zagranicznych Adam Rapacki przedstawił propozycję zwołania konferencji ogólnoeuropejskiej w sprawie bezpieczeństwa i współpracy.
III.69 r. idea Rapackiego została poparta w apelu państw układu Warszawsko-Budapesztańskiego.
IV.69 r. rząd neutralnej Finlandii zaproponował się jako gospodarza konferencji
69-72 r. państwa Europy kładą nacisk aby bariery problemu niemieckiego usunąć
i doprowadzić do powołania KBWE
12.VIII 70 r. układ radziecko-RFNowski
W 1972 r. odbyło się pierwsze spotkanie przygotowawcze, a w roku 1973 rozpoczął się właściwy proces w postaci dwu- i wielostronnych konsultacji oraz konferencji międzynarodowych
01.VIII.1975 r. został podpisany Akt Końcowy KBWE przez przywódców 35 państw (wszystkich oprócz Albanii, państw europejskich oraz USA i Kanady).
Obrady koncentrowały się wokół trzech grup problemów:
bezpieczeństwo Europy,
współpraca gospodarcza, naukowo-techniczna, ochrona środowiska naturalnego,
współpraca w dziedzinach humanitarnych i innych (oświata, kultura, kontakty międzyludzkie, informacja)
Akt końcowy KBWE - dokument o charakterze polityczno-moralnym (Wielka Karta Pokoju)
Składa się on z 4 części:
deklaracja zasad rządzących wzajemnymi stosunkami między państwami członkowskimi
Zawiera ona 10 zasad prawa międzynarodowego:
suwerenna równość (poszanowanie praw wynikających z suwerenności)
powstrzymywanie się od groźby użycia siły lub jej użycia
nienaruszalność granic
integralność terytorialna państw
pokojowe załatwienie sporów
nieingerencja w sprawy wewnętrzne
poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności włączając myśli, sumienia, religi lub przekonań
równouprawnienie i prawo narodów do samostanowienia
współpraca między państwami
okoliczności wykonywania w dobrej wierze zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego
Do tej deklaracji został dołączony dokument w sprawie środków budowania zaufania i niektórych aspektów bezpieczeństwa i rozwoju.
deklaracja dot. współpracy w dziedzinie gospodarki, nauki i techniki oraz środowiska naturalnego
współpraca w dziedzinie humanitarnej i innych dziedzinach
deklaracja o dalszych krokach po konferencji
W 1994 r. na spotkaniu w Budapeszcie, szefowie państw i rządów podjęli decyzję o przekształceniu KBWE w OBWE (Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie).
Zmiana nazwy obowiązuje od 01.I.1995 r.
Celem OBWE jest zapobieganie użycia siły w stosunkach między państwami i podejmowanie działań zmierzających do rozwiązywania konfliktów.
Współpraca w ramach OBWE opiera się na dwóch kluczowych przesłankach:
koncepcji niepodzielnego i wszechstronnego bezpieczeństwa, obejmującego aspekty polityczno-wojskowe, gospodarcze i prawa człowieka
koncepcji kooperatywnego bezpieczeństwa, stawiającego sobie za cel współpracę wzajemnie wspierających się struktur bezpieczeństwa.
OBWE działa na zasadzie consensusu (jednomyślności).
Źródła finansowania ONZ i KBWE
Źródła finansowania KBWE
składki członkowskie
działalność instytucji, misje, negocjacje i posiedzenia OBWE finansowane są ze składek członkowskich.
Roczny budżet OBWE wynosi ok. 120 mln USD.
Źródła zasilania budżetu ONZ
składki członkowskie
Są one ustalane wg. rocznego budżetu.
Najwyższa stawka 25% - USA, RFN, Japonia, Niemcy
działalność gospodarcza - w minimalnym stopniu
darowizny - również stanowią niewielki ułamek zasilania budżetu ONZ
Roczny budżet ONZ wynosi 2,6 mld USD
Obecnie organizacja ta jest zadłużona na 2,9 mld USD
Jak zreformować ONZ aby była bardziej efektywna w zapobieganiu konfliktom międzynarodowym
W latach 1991-93 odbyły się 3 konferencje mające na celu zmiany w ONZ.
Domagano się na nich:
zdemokratyzowania ONZ poprzez zwiększenie liczby członków stałych w Radzie Bezpieczeństwa
utworzenia drugiego zgromadzenia ogólnego
ograniczenia bądź zlikwidowania prawa veta
utworzenia w miejsce Rady Społeczno-Gospodarczej - Rady Rozwoju
likwidacji Rady Powierniczej
zmiany statutu KNZ przez wprowadzanie nowych zapisów
odbiurokratyzowania ONZ - ograniczenie liczby etapowych pracowników
zmiany naliczania składek członkowskich (wprowadzenie jednakowych składek)
misje pokojowe i sposoby rozliczania ich kosztów
(postuluje się stworzenie korpusu szybkiego reagowania dla konkretnych regionów)
wykluczenia lub zawieszenia członkostwa dłużników
Omów przyczyny upadku bloku wschodniego w latach 1989-1991
Główne przyczyny upadku bloku wschodniego:
rozwiązanie Układu Warszawskiego
Wielkie przemiany systemowe w państwach Europy Środkowej i Wschodniej stały się nieuchronnie impulsem dla przewartościowań sensu istnienia i roli dotychczasowych struktur bloku wschodniego. Na pierwszy plan wysuwały się dyskusje na temat Układu Warszawskiego, głównego instrumentu sankcjonowania politycznej i wojskowej hegemonii ZSRR w tym bloku. Pod naciskiem państw nowych demokracji Moskwa zgodziła się na powołanie pełnomocników ds. przemian w funkcjnowaniu Układu. Pełnomocnicy uzgodnili likwidację większości wojskowych i politycznych organów Układu Warszawskiego, pozostawiając jedynie organy konsultacyjne.
W dniu 01.VII.90 r. doszło w Pradze do rozwiązania Układu Warszawskiego. Powstała po nim próżnia w Europie Środkowej zaczęła powoli wypełniać się siecią układów dwustronnych i porozumień o współpracy wojskowej.
rozpad RWPG
W 1990 r. zaczęto opracowywać projekt statutu nowej organizacji, która mogłaby zastąpić RWPG. Komitet Wykonawczy RWPG przyjął plan przekształcenia RWPG w dostosowaną do praw rynku Międzynarodową Organizację Współpracy Gospodarczej.
Rozpad RWPG przyspieszyło gwałtowne załamianie się od początku 1991 r. wymiany handlowej między ZSRR a krajami Europy Środkowej
przemiany wewnętrzne w ZSRR
Szukasz gotowej pracy ?
To pewna droga do poważnych kłopotów.
Plagiat jest przestępstwem !
Nie ryzykuj ! Nie warto !
Powierz swoje sprawy profesjonalistom.