PROPOSITION CONDITIONNELLE ( ZDANIA WARUNKOWE)

Zdanie warunkowe jest zdaniem podrzędnym. Rozpoczyna się zawsze od spójnika „si” (jeśli, jeśeli, gdyby)

W zdaniach warunkowych obowiązuje reguła zgodności czasów.

Si + present + present

Ten typ zdania wyraża ogólne stwierdzenia - warunek realizowany w teraźniejszości:

Si tu as faim, tu prend du pain.

Si + present + futur simple

Warunek ten jest możliwy do spełnienia w przyszłości. (może tu być też użyty futur proche)

Si nous travaillons nous aurons de bonnes notes. (nous allons avoir)

Konstrukcji powyższych używa się, gdy spełnienie warunku jest możliwe, a nawet pewne:

Si je peux, je sors avec toi cet apres-midi.

Si je peux, je sortirai avec toi cet apres-midi.

Oba zdania: si+present+present oraz si+present+futur simple tłumaczy się „jeśli będę mogła, wyjdę z tobą po południu”.

Konstrukcja si+present+present wyraża też pewne prawdy czy stwierdzenia o charakterze ogólnym:

S'il pleut, je ne sors pas - jeśli pada, nie wychodzę.

UWAGA!

Po spójniku warunkowym si nigdy nie należ używać czasu futur (ani futur simple ani futur proche).

Jeśli warunek nie jest możliwy do spełnienia w teraźniejszości używa się konstrukcji:

Si + l'imparfait + conditionel peresent

Ten typ wyraża warunek możliwy do spełnienia w przyszłości (rzeczywisty), ale warunek nierealny w odniesieniu do przeszłości.

Si j'apprenais j'aurais de bonnes notes.

Si je pouvais, je sortirais avec toi cet apres-midi. (gdybym mogła, wyszłabym z tobą po południu - ale niestety nie mogę.) Użycie si+imparfait+conditionnel nie wyklucza „wyjścia razem” w przyszłości.

Si + plus-que-parfait + conditionel passe

Wyraża warunek nie do spełnienia.