PRZYRZEKAMY

Pamięć historii żyje w nas,

myśmy godnymi synami tych, co polegli, By wstał kraj,

Im dzisiaj przyrzekamy:

Ref: Dla naszej ojczyzny żar serc, myśli lot

I czyn na jej zew gotowych naszych rąk.

Dla naszej ojczyzny tę pieśń niesie wiatr.

Czy czujesz radosny powiew

naszych młodych lat?

Spójrz dzień dzisiejszy wokół nas.

Ci, którzy walkę wygrali,

Szczęścia dla wszystkich wznoszą gmach.

Im dzisiaj przyrzekamy:

BIAŁY KRZYŻ -

Gdy zapłonął nagle świat, bezdrożami szli przez śpiący las.

Równym rytmem młodych serc niespokojne dni odmierzał czas.

Gdzieś pozostał ognisk dym, dróg przebytych kurz, cień siwej mgły.

Tylko w polu biały krzyż nie pamięta już, kto pod nim śpi.

Ref. Jak myśl sprzed lat, jak wspomnień ślad

wraca dziś pamięć o tych, których nie ma.

Żegnał ich wieczorny mrok, gdy ruszali w bój, gdy cichła pieśń.

Szli, by walczyć o swój dom wśród zielonych pól, o nowy dzień.

Lecz nie wszystkim pomógł los wrócić z leśnych dróg, gdy kwitły bzy.

W szczerym polu biały krzyż nie pamięta już, kto pod nim śpi

NIE PAMIĘTASZ

Nie pamiętasz, bo nie możesz,

byłeś wtedy małym chłopcem

gdy twój ojciec z karabinem szedł na bój.

Wśród wystrzałów, huków, bomb

bronił on ojczyzny stron,

byś mógł teraz wybudować nowy dom /ojczysty dom/

Patrzysz w niebo, widzisz błękit

i lecący sznur łabędzi

i do szkoły dziś spokojnie możesz iść.

Ale wtedy, ale wtedy zamiast białych łabędzi,

czarne skrzydła samolotów i huk bomb /granatów, bomb/

My nie chcemy więcej wojny,

chcemy żyć życiem spokojnym,

tak jak długi i szeroki jest ten świat.

Pokój niech panuje wszędzie,

wojna niech legendą będzie,

szczęście, radość niech pokryje wojny ślad /czarny ślad/

---