Wągrzyca świń

Przyczyna choroby

Choroba jest wywołana obecnością wągra świńskiego ( cysticercus cellulosae ), będącego formą larwalną tasiemca uzbrojonego. Ostatecznym żywicielem tego pasożyta jest tylko człowiek , a pośrednim przede wszystkim świnia. Wągr świński jest półprzeźroczystym pęcherzem owalnego kształtu. Wewnątrz pęcherza znajduje się główka uzbrojona w haczyki , ryjek i 4 przyssawki. Dojrzały tasiemiec uzbrojony osiąga 2 - 6 m. Długości .Ryjek ma 2 wieńce chitynowych haczyków. Obecność ich jest jedną z głównych cech , odróżniających tego pasożyta od ludzkiego tasiemca nieuzbrojonego. Z tyłu ryjka mieszczą się 4 półkoliste przyssawki. Szyjka jest długa , członów około 900. Tylne człony odrywają się częściowo po 5 - 7 razem.

Biologia pasożyta

Człowiek zarażony dojrzałym tasiemcem jest wyłącznym źródłem zarażenia świń wągrzycą. Jaja rozsiewane wraz z odchodami ludzkimi są pożerane przez świnię. W żołądku świni skorupka jajowa rozpuszcza się. Uwolniona onkosfera przenika przez ścianę jelita do układu krwionośnego lub chłonnego. Z obiegiem krwi lub chłonki , onkosfery , zostają zaniesione do mięśnia sercowego, mięśni języka , krtani , karku , brzucha itp. Po osiedleniu się w mięśniach , onkosfery zaczynają powoli rosnąć , w ciągu 3 - 4 miesięcy przeobrażają się w wągra świńskiego.

W razie spożycia przez człowieka surowej lub półsurowej wieprzowiny zawierającej żywe wągry , główka wągra , wynicowawszy się w dwunastnicy pod wpływem działania żółci , przytwierdza się do ścianki jelita i wbija się haczykami w błonę śluzową. Następnie zachodzi zwykły proces pączkowania członów.

Objawy- wągrzyca świń najczęściej przebiega w postaci utajonej.

---