Poezja barokowa., Język polski

Marinizm - Jan Baptista Marino - wloski poeta. Kierunek cechuje dazenie do takiego uksztaltowania formy i jezyka, aby zachwycic czytelnika "pomyslem" na dzielo - trescia, jezykiem, paradoksem. Wiersze zawieraly wyszukane tropy stylistyczne, anafory, oksymorony, hiperbole, antytezy, gradacje, polisyndetony. Przedstawicielem w Polsce byl Jan Andrzej Morsztyn, twórca "Kanikuly albo psiej gwiazdy" (1647) oraz "Lutni" (1661). "Niestatek" Wiersz ten traktuje o niestatecznosci kobiet. Autor dla podkreslenia tego pogladu przedstawia szereg sytuacji majacych zaistniec wczesniej niz zmiana kobiecej natury. Mamy tu do czynienia z anaforami, oksymoronami ("grozba uspokoi", "niemy zaspiewa"). Morsztyn gradacyjnie szereguje owe porównania, aby zaskoczyc czytelnika oryginalnoscia podejscia do problemu niestalosci niewiast.