Temat: Niekonwencjonalne metody produkcji rolniczej. Grupa II

System rolniczy albo system gospodarowania określa się najczęściej jako sposób zagospodarowania przestrzeni rolniczej w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz ich przetwarzania, wyceniony kryteriami ekologicznymi i ekonomicznymi.

Kuś wyróżnia we współczesnym rolnictwie trzy systemy gospodarowania:

1)      konwencjonalny inaczej (intensywny, uprzemysłowiony, klasyczny, zindustrializowany itp.),

2)      ekologiczny ( inaczej biologiczny, organiczny, alternatywny, biologiczno-organiczny, znaturalizowany itp.),

3)      integrowany ( inaczej zintegrowany, harmonijny, zrównoważony, ekologiczno-ekonomiczny itp.).

Powszechnie przyjęte są następujące definicje systemów rolniczych:

1. rolnictwo konwencjonalne - sposób gospodarowania ukierunkowany na maksymalizacje zysku, osiąganego dzięki dużej wydajności roślin i zwierząt. Wydajność tę uzyskuje się w wyspecjalizowanych gospodarstwach stosujących technologie produkcji oparte na dużym zużyciu przemysłowych środków produkcji i bardzo małych nakładach robocizny

Rolnictwo konwencjonalne nastawione jest na intensyfikację produkcji ograniczenie siły roboczej.

Przejmował nadwyżki siły roboczej i wymuszał daleko idące zmiany w organizacji gospodarczej, towarzyszyły temu 3 zjawiska:

• koncentracja

• mechanizacja

• specjalizacja

Negatywne następstwa w rolnictwie konwencjonalnym:

• obniżenie zdolności samoregulujących ekosystemu spowodowało redukcję niektórych grup organizmów w skutek masowego stosowania pestycydów, a prowadziło do selekcji odpornych ras ekotypów organizmów szkodliwych oraz zmniejszenie flory i fauny antagonistycznych w stosunku do patogenów. Konieczne stało się wprowadzenie nowych pestycydów przez co wzrastają koszty ochrony.

• spadek urodzajności gleb spowodowany brakiem nawożenia organicznego, uproszczeniem zmianowań wzmożoną erozją gleb wywołaną powiększaniem się pól, stosowaniem ciężkiej mechanizacji oraz niekorzystnymi zmianami w krajobrazie rolniczym.

• wprowadzenie do środowiska kolejnej generacji pestycydów bez pełnego rozeznania następstw ich stosowania oraz możliwość koncentracji substancji szkodliwych oraz ich metabolizm w łańcuchach żywicielskich.

• możliwość obniżenia wartości pokarmowej i paszowej produktów roślinnych w wyniku zachwiania równowagi mineralnej lub przez pozostałości pestycydów. Wyraźne jednostronne nawożenie mineralne może zubożać produkty w niektóre mikroelementy, co powoduje choroby niedoborowe u zwierząt.

II. Produkcja integrowana

Rolnictwo integrowane - sposób gospodarowania, który umożliwia realizację celów ekonomicznych i ekologicznych poprzez świadome wykorzystanie nowoczesnych technik wytwarzania, systematyczne usprawnianie zarządzania oraz wdrażanie różnych form postępu biologicznego w sposób sprzyjający realizacji tych celów.

. Integrowana produkcja uwzględnia także cele ekologiczne:
- ochronę otaczającego środowiska
- ochronę rolniczego krajobrazu
- dba o bezpieczeństwo i zdrowie zarówno producentów jak i konsumentów

Producenci, wytwarzający płody rolne w systemie Integrowanej Produkcji, mają prawo posługiwania się certyfikatem IP wydawanym przez Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa (PIORiN) oraz mogą oznaczać swoje produkty zastrzeżonym znakiem (logo) integrowanej produkcji.

IP to nowoczesny i rozwijający się system uprawy, który uwzględnia oczekiwania odbiorców w stosunku nie tylko do atrakcyjnie wyglądających owoców, warzyw i innych płodów rolnych, ale również produktów o wysokich walorach jakościowych. System integrowanej produkcji umożliwia uzyskanie płodów rolnych o najwyższych wartościach biologicznych i odżywczych oraz bezpiecznych dla zdrowia ludzi. W ramach systemu  PIORiN kontroluje cały proces produkcyjny aż do chwili zbiorów. Produkty roślinne poddawane są również ścisłej kontroli pod kątem pozostałości środków ochrony roślin, nawozów oraz innych substancji niebezpiecznych dla zdrowia.

Dla każdego gatunku rośliny w systemie IP jest opracowana szczegółowa metodyka uwzględniająca takie elementy produkcji jak:

• Właściwa agrotechnika, nawożenie i zmianowanie,

• Wysokiej jakości materiał siewny (nasadzeniowy),

• Dobór zarejestrowanych ś.o.r.,

• Dobór dawki, właściwy termin zabiegu,

• Znajomość łącznego stosowania ś. o. r.,

• Stosowanie atestowanego sprzętu ochrony roślin,

• Możliwość i umiejętność stosowania innych metod ochrony roślin,

• Ochrona organizmów pożytecznych (np. pszczoły, biedronki),

• Zapobieganie skażeniom środowiska naturalnego (wody, powietrza, gleby),

• Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa pracy,

Rolnictwo ekologiczne - sposób gospodarowania, który aktywizując przyrodnicze mechanizmy produkcyjne poprzez stosowanie środków naturalnych nieprzetworzonych technologicznie, zapewnia trwałą żyzność gleby i zdrowotność zwierząt oraz wysoką jakość biologiczną produktów rolniczych