PODSTAWA PRAWNA-1) ust. z dnia 24 08 91 o ochronie ppoż.2) ust. z dnia 24 08 91 o PSP 3) ust.z dnia 2809 91 o lasach 4) Rozp. Rady Min. Z 4 07 92 w sprawie zakresu i trybu korzystania z praw kierującego działaniem ratowniczym 5) Rozp Min MSW z dnia 3 11 92 w sprawie ochrony ppoż budynków i innych obiektów i terenów. ŚRODOWISKO- ogół elementów przyrodniczych w szczególności powierzchnia ziemi wraz z glebą, kopaliny,wody,powietrze,świat roślinny i zwierzęcy a także krajobraz, znajdujący się zarówno w stanie naturalnym jak też przekształcony w wyniku działalności człowieka. Środowisko podobnie jak życie, zdrowie i mienie podlega negatywnym skutkom pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia i dlatego winno być chronione przed pożarem i klęska żywiołową TYP KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH: powodzie, susze i fale ciepła, silne wiatry, gradobicia, śnieżyce- lawiny śnieżne, fale mrozów, osuwanie się ziemi, trzęsienia ziemi, wybuchy wulkaniczne, epidemie. LAS- w rozumieniu ustawy jest to grunt: 1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,1 ha pokryte roślinnością leśną- drzewami, krzewami oraz runem leśnym lub przejściowo jej pozbawione a) przeznaczone do produkcji leśnej b) stanowiące rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego c) wpisany do rejestru zabytków 2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystanie dla potrzeb gospodarki leśnej a) budynki i budowle b) urządzenia melioracji wodnej c) linie podziału przestrzennego lasów d) drogi leśne e) tereny pod liniami energetycznymi f) szkółki leśne g) miejsca składowania drewna h) parkingi leśne i urządzenia turystyczne. LASAMI stanowiącymi własność skarbu państwa zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe zwane dalej Lasami Państwowymi. OKREŚLENIE kategorii zagrożenia pożarowego lasu: Zabezpieczenie ppoż lasów obejmuje:- określenie zagrożenia pożarowego obszarów leśnych - wykrywanie pożarów lasów i alarmowanie - urządzenia ochrony ppoż lasów - ograniczenie przyczyn powstania pożarów lasu. KATEGORIE ZAGROŻENIA POŻAROWEGO LASU :- kategoria I (zagrożenie duże 34-55 pkt.)- kategoria II (zagrożenie średnie 16-33 pkt.) kategoria III (zagrożenie małe poniżej 16 pkt.) KATEGORIE zagrożenia pożarowego dla dużego obszaru lasu określa się :- w planach urządzania lasów- uproszczonych planach urządzania lasów- w planach ochrony parków narodowych. KZPL ustala się dla każdego nadleśnictwa. Określając punktację KZPL przyjmuje się: a) udział siedliskowych typów lasu i klas wieku. TYP LASU- bór suchy (Bs)- bór świeży (Bśw)- bór mieszany świeży (BMśw) b) średnią liczbę pożarów w roku w danym nadleśnictwie obliczoną minimum z okresu 5 lat. c) uśrednione wartości współczynnika hydrotermicznego Sielaminowa „ k” biorąc wartości z najbliższej stacji meteorologicznej za okres 5 lat k = (P x 10)/ t gdzie k = wsp. hydrotermiczny P = suma opadów za okres analizowany w danym miejscu , t= suma temperatur średnich dobowych za okres analizowany w danym miejscu. |
|
Wsp. k wylicza się dla:- poszczególnych miesięcy od kwietnia do października ( biorąc tylko temp dodatnie) - całego sezonu od kwietnia do października co najmniej z okresu 5 lat d) średnie wartości wskaźników wpływu zanieczyszczeń przemysłowych na sta drzewostanów minimum z 5 lat. Przy wystąpieniu tylko jednego ze wskaźników o wartości przekraczającej próg silnych skażeń - podwyższa się kategorię o jedną w górę e) dodatkowe zabezpieczenie klasyfikowanego lasu z uwagi na masowy ruch rekreacyjny i turystyczny po obliczeniu punktacji wg pkt a-d. BIEŻĄCE ZAGROŻENIE POŻAROWE dla poszczególnych obszarów leśnych określa się przy pomocy stopni wskaźników zagrożenia pożarowego lasu ( SWPL). Prognozę SWPL opracowuje Instytut Badawczy Leśnictwa (IBL). Prognoza ta oparta jest na współzależności dwóch parametrów- wilgotność ściółki w borze świeżym (Bśw) w drzewostanie sosnowym III klasy wieku- wilgotności względnej powietrza mierzonej na wysokości 0,5 m od powierzchni zadarnionej w sześcianie drzewostanu. - pomiarów tych parametrów dokonuje się o godz 9 i 13 codziennie od 1 marca (po ustąpieniu pokrywy śnieżnej) do 30 września lub dłużej. - wartość SW ZPL podaje się na podstawie pomiarów dokonywanych w tzw punkcie prognostycznym, gdzie dla bardziej dokładnego uśrednienia wartości prognozowanego stopnia zbierane są dane:- wartość opadu za 24 godziny mierzone o godzinach 9 i 13. - temp i wilgotność powietrza określane metodą psychometryczną z tzw pomocniczych punktów meteorologicznych. Na podstawie uzyskanych danych z punktów meteorologicznych i własnych w punkcie prognostycznym wybiera się uśrednioną wartość prognozowanego SZPL uwzględniając poprawkę opadową. POŻAR LASU- niekontrolowany proces spalania w środowisku leśnym powodujący straty ekologiczne i materialne. Rodzaje pożarów lasu: 1 pożary powierzchniowe (torfowe, torfowo-murszowe) 2 pożary pokrywy gleby 3 pożary całkowite drzewostanu 4 pożary pojedynczych drzew. POŻARY PODPOWIERZCHNIOWE: - odbywają się w atmosferze ubogiej w tlen,- temp może dochodzić do 1000 C, - niska intensywność spalania i mała prędkość rozprzestrzeniania się pożaru,- szkody powstałe przez pożar powodują zniszczenie drzewostanów,- gaszenie jest utrudnione ponieważ następuje przerzut pożaru i spalanie może trwać nadal pod wilgotną warstwą ziemi. POŻAR POKRYWY GLEBY:- przelotny- trwały (pokrycie leśne spala się całkowicie, prędkość kilkaset m/ h) W zależności od prędkości rozprzestrzeniania się pożaru wyróżniamy: 1) 1m/min -powolne,2) do 3 m/min- średnie 3) powyżej 3 m/min- silne 4) powyżej 5 m/min- o dużej intensywności. |
|
OPERACYJNE PRZYGOTOWANIE: Właściciele lasów tworzą system obserwacyjno-alarmowy zapewniający w okresie zagrożenia pożarowego skuteczną obserwację obszarów służących wczesnemu wykryciu pożaru, alarmowanie oraz podjęcie działań mających na celu ugaszenie lub ograniczenie się rozprzestrzeniania. W skład systemu wchodzą: 1) sieć stałych punktów obserwacji naziemnej 2) patrole ppoż 3) patrole lotnicze 4) punkty alarmowo-dyspozycyjne 5) sieć łączności alarmowo-dyspozycyjnej. OBSZARY LEŚNE POWYŻEJ 100 ha wymagają: ad:1 zorganizowania obserwacji i patrolowania lasów. Sieć stałej obserwacji naziemnej to punkty obserwacyjne które tworzą: a) dostrzegalnie klasyczne (wieże obserwacyjne) b) punkty obserwacji telewizyjnej c) zastępcze punkty obserwacyjne (wieże kościelne itp. ) WYMAGANIA : 1) przy I KZP każdy drzewostan powinien być obserwowany z dwóch punktów obserwacyjnych 2) przy II KZP z jednego punktu 3) przy III KZP las obserwowany według potrzeb lokalnych 4) min. wielkość obszaru chronionego przy punktach obserwacji wynosi: - dla I KZP 1000 ha, - dla II KZP 2000 ha. 5) naliczając punkty stałej obserwacji zakłada się że na terenie płaskim promień obserwacji wynosi 10-15 km, przy czym uwzględnia się lokalną rzeźbę terenu i przejrzystość powietrza odnoszącą się do terenów silnie uprzemysłowionych. Lokalizację punktów obserwacyjnych ustalaja na swym terenie odpowiedni dyrektor RDLP w uzgodnieniu z zainteresowanymi innymi właścicielami lasów oraz konsultując się z sąsiednimi RDLP. ad2. Patrol p.poż powinny być organizowane w szczególności na terenach leśnych o zwiększonym nasileniu ilości pożarów i niedostatecznej sieci stałych punktów obserwacyjnych, w okresach występowania II i III SZP na terenach zaliczonych do I i II KZP w szczególności na terenach pozbawionych stałych punktów obserwacyjnych. Skład patroli p.poż organizowanych przez nadleśnictwo park narodowy, powinni stanowić w miarę możliwości umundurowani strażnicy leśni i strażnicy parków. W okresach i rejonach o szczególnym zagrożeniu pożarowym organizuke się patrolowanie lotnicze. RDLP zaliczane do I i II KZP obowiązane są do organizowania patrolowania lotniczego obszarów leśnych. ad:4 Punkty alarmowo dyspozycyjne (PAD). Jednostki organizacyjne LP i PN tworzą PAD. podstawowym zadaniem PAD jest alarmowanie jednostek ratowniczych i nadzór nad funkcjonowaniem systemu ochrony p.poż podległego lasu. RODZAJE PAD:a) regionalny- w biurze RDLP b) rejonowy- w miarę potrzeby na podstawie decyzji RDLP dla grupy nadleśnictw c) nadleśnictwa parku narodowego - w biurze nadleśnictwa , parku narodowego I i II KZP. W uzasadnionych przypadkach można organizować punkty pomocnicze w obrębach a także leśnictwach. W nadleśnictwach III KZP, PAD organizpwany jest w miarę potrzeby. Ad 5. Sieci łączności alarmowo- dyspozycyjnej. RDLP organizuje na swoim terenie sieci łączności radiokomunikacji lądowej, ruchomej zgodnie z regulaminem RDLP. Zarządzającym siecią łączności LP jest Dyrektor Generalny LP lub wyznaczony przez niego koordynator. Organem zarządzającym w sieci jest dyrektor RDLP, on też dokonuje jej rejestracji w Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej. |
|
Urządzenia ochrony ppoż lasów - środki techniczne. Urządzenia te projektuje się w ramach opracowywania planów urządzania, uwzględniając KZPL, oraz inne uwarunkowania lokalne. Przez urządzenia ochrony ppoż lasów - rozumie się w szczególności tworzenie oraz utrzymanie: dróg pożarowych i dojazdowych, punktów czerpania wody, pasów ppoż. baz sprzętu ppoż., leśnych baz lotniczych. Drogi pożarowe i dojazdowe - wymagania: nawierzchnia utwardzona lub gruntowa o nośności 100 kN i nacisku na oś 50 kN, najmniejszy promień zewnętrznych łuków drogi powinien wynosić co najmniej 11 m, odstęp między konarami drzew do wysokości 4m, od powierzchni jezdni 6m, szerokość jezdni 3m, zapewniony przejazd bez zawracania. Drogi bez możliwości przejazdu należy zakończyć placem manewrowym o wymiarach co najmniej 20 x 20m, objazdem pętlicowym lub innym rozwiązaniem, na drogach jednopasmowych należy zapewnić mijanki w odległości mniejszej niż 300m, tak aby z jednej mijanki można było widzieć kolejną. Szerokość jezdni wraz z mijanką powinna wynosić minimum 6m, a długość mijanki 23m. Dla obszarów leśnych ustala się maksymalne odległości pomiędzy drogami pożarowymi: 1,5 km w lasach I KZP, 2,5 km w lasach II KZP, w odległościach uzgodnionych z KR PSP w lasach III KZP. Pozostałe drogi technologiczne i linie podziału powierzchniowego powinny umożliwiać w miarę możliwości przejazd pojazdów o napędzie terenowym, a także w miarę potrzeb powinny posiadać mijanki.Na terenach nizinnych, gdzie występuje regularna siatka podziału powierzchniowego jako docelowe rozwiązanie sieci dróg dla celów gospodarczych i ochrony ppoż. uznaje się aby co druga linia gospodarcza ostępowa i co 3 do 6 linia oddziałowa o przybliżonym kierunku północ - południe, spełniały funkcje dróg umożliwiających dojazd jednostek ratowniczych i potrzebnego sprzętu do miejsca pożaru. Określając tę sieć należy uwzględnić istniejące drogi własne (pożarowe, wywozowe, technologiczne) i publiczne. Uzupełnieniem takiej sieci powinny być drogi umożliwiające połączenia z punktami czerpania wody z siecią dróg publicznych. Punktem wyjścia dla tworzenia sieci dróg powinna być sieć biologicznych pasów ppoż. , naturalne i sztuczne przerwy w drzewostanach oraz sieć punktów czerpania wody. Przy projektowaniu, wykonastwie oraz utrzymaniu dróg leśnych i linii podziału powierzchniowego należy dążyć aby sieć drogowa spełniała parametry określone dla dróg pożarowych. Stan dróg powinien być sprawdzony po: stopnieniu śniegów, gwałtownych opadach deszczu, ćwiczeniach wojskowych z użyciem ciężkiego sprzętu, akcjach ratowniczych, zakończeniu prac wywozowych, itp. Stwierdzone uszkodzenia dróg oraz mostków powinny być bezzwłocznie usunięte. Sprawdzone powinny być także linie podziału powierzchniowego, które były eksploatowane. |
|
Bazy sprzętu do gaszenia pożarów lasu. Bazy sprzętu ppoż. tworzą nadleśnictwa i parki narodowe w miejscach uzgodnionych z KR PSP oraz innymi właścicielami lasów dla kompleksów o powierzchni powyżej 100 ha. Zaopatrzenie wodne: Zapewnienie zasobów wody do celów gaśniczych w ilości minimum 50m3, zgromadzonych najwyżej w dwóch zbiornikach w obrębie chronionej powierzchni lub wydajności minimum 15 dm3/s dla terenu o promieniu: 3 km w lasach I KZP, 5 km w lasach II KZP, uzgodnionym z KR PSP w lasach III KZP. Zapas wody dla nadleśnictw III KZP należy ustalić w uzgodnieniu z KR PSP. Limit wody przypadający dla chronionej powierzchni można rozdzielić na dwa zbiorniki. Przystosowanie do celów ppoż. istniejących zasobów wodnych polega na: - zbudowaniu dojazdu, drogi pożarowej umożliwiającej przejazd pojazdu bez zawracania lub zakończonej placem manewrowym o wymiarach 20 x 20m, - zbudowaniu w miarę potrzeby studzienek ssawnych lub innych urządzeń umożliwiających pobór wody, chronionych przed zamuleniem i zamarznięciem, - zapewnienie możliwości ssania z głębokości nie większej niż 6m, licząc od osi pompy, - zbudowaniu zastawek (na rowach i kanałach melioracyjnych oraz rzecznych i strumieniach), - zapewnieniu dostępu do istniejącej sieci hydrantowej, gdy sieć ta spełnia wymogi ppoż. zaopatrzenia wodnego. Każdy punkt czerpania wody powinien być oznaczony w terenie tablicami o treści „punkt czerpania wody” a na drogach dojazdowych należy umieścić w razie potrzeby tablice kierunkowe. Leśne bazy lotnicze - są organizowane przez RDLP zgodnie z decyzją DGLP, które działają zgodnie z zasadami zawartymi w instrukcji stosowania samolotów do wykrywania i zwalczania pożarów lasów. Dla RDLP I KZP należy zapewnić sieć lądowisk operacyjnych umożliwiających dolot do każdego lasu w przedziale czasowym do 10 min, dla RDLP II KZP należy zapewnić ... 15 min, dla RDLP III KZP - wg potrzeb. Sposoby postępowania na wypadek pożaru lasu |
|
|
|
Pasy p.poż izoluje się tereny leśne, które w sposób szczególny narażone są na powstanie pożaru, zwłaszcza przy liniach kolejowych, drogach publicznych zakładach przemysłowych, obiektach magazynowych, użyteczności publicznych, parkingach i poligonach itp. Obowiązek utrzymania pasów ciąży na: a) kierownikach zakładów przemysłowych obiektów magazynowych i użyteczności publicznych. b) właścicielach linii kolejowych c) komendantach poligonów d) zarządcach lasów położonych przy drogach publicznych e) właścicielach dróg zakładowych. Obowiązek utrzymywania pasów nie dotyczy. a) lasów zaliczonych do III KZP b) drzewostanów starszych niż 30 lat położonych przy drogach publicznych oraz drzewostanów położonych przy drogach o nawierzchni nie utwardzonych z wyjątkiem dróg poligonowych. c) lasów o szerokości mniejszej niż 200 m. Okres trwania obowiązku utrzymania pasów ustala się w: a) w planach urządzenia lasu, b) planach ochrony parków narodowych, c) sposobach postępowania na wypadek powstania pożaru. Pas typu A: polega na usunięciu z pasa drzewostanu o szerokości 50 m. licząc od skrajnej szyny toru krawędzi drogi i granicy lasu. Pas typu B : wykonuje się tak samo jak pas typu A z tym że w odległości 2-5 m. od zew. krawędzi szyny toru kolejowego przydrożnego rowu lub granicy lasu wykonuje się bruzdy o szer. min. 2 m. oczyszczone od warstwy mineralnej. Pas typu C : stanowią dwie bruzdy o szer. min. 2 m. oczyszczonej od warstwy mineralnej i przeprowadzone równolegle do siebie w odległości kilkunastu m. i łączących lub krzyżujących się między sobą co 20-50 m. bruzdami poprzecznymi. Pas typu D : w nadleśnictwach I i II KZP a zwłaszcza na terenach poklęskowych dokonuje się podziału drzewostanów siecią pasów biologicznych, które powinny składać się z nasadzeń drzew liściastych na szerokości 3-50 m. Mogą mieć w swej strukturze 1 lub 2 bruzdy zmineralizowane o szer. min. 2 m. Pas typu E : pasami tymi zabezpiecz się drzewostany górskie położone wzdłuż zagrożonych szlaków turystycznych i dróg górskich. Pasy te mają szerokość 4-10 m. Pas typu F : są to pasy p.poż specjalne które oddzielają obiekty o szczególnych uwarunkowaniach i potrzebach ochrony p.poż. mogą one stanowić kombinacje pasów typu A,B,C,D,E a także mogą to być powierzchnie bezdrzewne o glebie oczyszczonej do warstwy mineralnej. |
|
|
|
|
|
Fazy współpracy organizacji zarządzającej kryzysem z masmediami 1 Przygotowanie współpracy przed wystąpieniem kryzysu poprzez-stałe kontakty z mediami2Współpraca z mediami podczas sytuacji kryzysowej3 Współpraca z mediami w okresie przywracania stanu sprzed wystąpienia sytuacji kryzysowej. Szkodliwa działalność dziennikarzy wyróżnia się min.1 Przeszkadzaniem w wykonywaniu zadań służbom przy poszukiwaniu możliwości zrobienia zdjęć sfilmowania przeprowadzeni wywiadu z ocalałym lub rzeczowym świadkiem zdarzenia2 Ukazywanie ludzkiego cierpienia osób tragicznie zmarłych rannych lub innych drastycznych scen oddziaływujących na psychikę i uczuci rodzin poszkodowanych3 Nieumyślne zacieranie dowodów rzeczowych4 Przedstawianie informacji niepełnych lub nieprawdziwych oraz błędnym interpretowaniem wydarzeń powodujących narastanie negatywnych napięć w społeczeństwie Dlatego ważne jest kontaktowanie się z mediami i składanie publicznych oświadczeń udzielanie wywiadów lub podjęcie innych działań mających na celu podkreślenie że organizacja dąży do opanowania sytuacji5 Zachęceniem do niewłaściwych postaw poprzez nadmierne eksponowanie szkodliwych wydarzeń Podstawowe grupy słuchaczy 1 Przedstawiciele masmediów - wypowiedzi muszą być dostosowane do ich wymagań2 Przedstawiciele lokalnej społeczności lub jej części objętej klęską żywiołową - będą oczekiwać na informacje : jaką i gdzie można otrzymać pomoc oraz jak się zabezpieczyć przed katastrofą lub klęską żywiołową3 Pozostała część społeczeństwa -zainteresowana ze względu na rodziny, prowadzoną działalność gospodarczą, plany handlowe lub z innych powodów4 Zainteresowani przedstawiciele organów administracji rządowej oraz przełożeni np. KG PSP KW PSP będą uważnie śledzić i oceniać działalność informacyjno-prasową Wykorzystanie mediów podczas akcji ratowniczej 1Zbieranie informacji2 Potwierdzanie informacji3 Przekazywanie ostrzeżeń oświadczeń opinii lub innych informacji dot katastrofy Zainteresowanie mediów prowadzonymi działaniami ratowniczymi 1 Krótkotrwałe zainteresowanie wyrażającą się jednorazową informacją zamieszczoną przez lokalne a niekiedy krajowe media2 Długotrwałe i masowe zainteresowanie lokalnych środków masowego przekazu lub krajowych i międzynarodowych jeżeli rozmiar katastrofy lub jej skutki mogą zainteresować światową opinię publiczną Podstawowe pytania na które dziennikarze domagają się odpowiedzi w początkowym etapie działań ratowniczych 1 Jaki jest rozmiar klęski jak wygląda obszar dotknięty klęską oraz jakie podejmuje się działania w celu ograniczenia jej skutków i całkowitej eliminacji powstałych zagrożeń Oświadczenie wstępne powinno zawierać. 1 Opis wypadków i aktualnej sytuacji oraz podjętych działań przez służby ratownicze ze szczególnym uwzględnieniem troski o poszkodowanych. 2 Zapewnienie ze sytuacja jest badana i podjęto czynności zmierzające do uzyskania bardziej szczegółowych informacji które dostaną niezwłocznie udostępnione dziennikarzom i pokazane za ich pośrednictwem społeczeństwu3 Zapewnienie że poszukuje się metod najskuteczniejszego rozwiązania zaistniałej sytuacji 4 Wyznaczenie miejsca i czasu następnego spotkania podczas którego zostaną przekazane dalsze informacje Ustalony termin powinien być bezwzględnie przestrzegany dlatego musi być przede wszystkim odpowiadać rzecznikowi prasowemu dalej uwzględnić wymagania dziennikarzy |
|
STAN WYŻSZEJ KONIECZNOŚCI Prawa i obowiązki kierującego działaniami ratowniczymi Ust z 24.08.91. o PSP Strażak biorący udział w akcji ratowniczej w zakresie niezbędnym do prowadzenia akcji ma prawo korzystać z: 1 Dróg gruntów i zbiorników wodnych państwowych komunalnych i prywatnych 2 Komunalnych i prywatnych ujść wody i środków gaśniczych. Kierujący działaniami ratowniczymi może 1 Zarządzić ewakuację ludzi lub mienia 2 Wstrzymać ruch drogowy oraz wprowadzić zakaz przebywania osób trzecich w rejonie działania ratowniczego 3 Przejąć w użytkowanie na czas niezbędny do prowadzenia działania ratowniczego nieruchomości i ruchomości środki transportu ujścia wody inne środki gaśnicze a także przedmioty i urządzenia przydatne w działaniu ratowniczym 4 Zarządzenia koniecznych prac wynurzeniowych i rozbiórkowych 5) Ma prawo żądać niezbędnej pomocy od instytucji organizacji przedsiębiorców i osób fizycznych 6) Może odstąpić w trakcie działania ratowniczego od zasad uznanych powszechnie za bezpieczne 7 W przypadku powstania pożaru w pomieszczeniach misji dyplomatycznych urzędu konsularnego lub instytucji międzynarodowej korzystających z immunitetu dyplomatycznego lub konsularnego prowadzenie działań ratowniczych przez jednostki ochr ppoż jest dopuszczalne po uprzednim uzyskaniu zgody szefa misji kierownika urzędu konsularnego lub kierownika instytucji międzynarodowej zgoda może być w przypadku powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia wymagającego niezwłocznego działania ratowniczego (Rozp.MSW z 11.06.92. w sprawie szczegółowych zasad kierowania i współdziałania jednostek ochr ppoż biorących udział w działaniu ratowniczym) Kierujący działaniami ratowniczymi korzystają z uprawnień przewidzianych w odrębnych przepisach a ponadto mają prawo 1 wydawać rozkazy i polecenia 2 podzialić teren akcji na odcinki bojowe i wyznaczyć ich dowódców 3 powołać sztaby akcji składające się ze specjalistów i dowódców różnych dziedzin 4 organizować współdziałanie jednostek biorących udział w działaniu ratowniczym 5 po zakończeniu działania ratowniczego pokazać miejsce objęte tym działaniem właścicielowi zarządcy użytkownikowi obiektu lub przedstawicielowi policji .Stan wyższej konieczności (kodeks karny 20.06 97r.) ART.26 § 1. Nie popełnia przestępstwa kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącemu jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem jaki niebezpieczeństwa nie można uniknąć a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego. § 2. Nie popełnia przestępstwa także ten , kto ratując dobro chronione prawem w warunkach określonych w § 1. Poświęca dobro które przedstawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego. § 3. W razie przekroczenia granic stanu wyższej konieczności sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary a nawet odstąpić od jej wymierzenia. § 4. Przepisu § 2. Nie stosuje się jeżeli sprawca poświęca dobro które ma szczególny obowiązek chronić nawet z narażeniem się na niebezpieczeństwo osobiste. § 5. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w wypadku gdy z ciążących na sprawcy obowiązków tylko jeden maże być spełniony. Przez bezpośrednie zagrożenie życia rozumie się takie które grozi określonemu dobru natychmiast a więc zagraża tak że wszelka zwłoka w podjęciu czynności rat. mogłaby czynić je bezprzedmiotowym. Naruszenie dobra nie musi nastąpić natychmiast ale ma charakter nieuchronny a wstrzymanie się od czynności rat. mogłoby powiększyć rozmiar grożącego niebezpieczeństwa. |
|
Stan wyższej konieczności 1.Występuje niebezpieczeństwo 2. niebezpieczeństwo jest bezpośrednie 3. niebezpieczeństwa nie da się uniknąć 4. Niebezpieczeństwo zagraża dobru prawnie chronionemu 5. uchyleń niebezpieczeństwa grożącego dobru prawnie chronionemu jest możliwe tylko przez poświęcenie innego dobra prawnie chronionego 6 Dobro prawnie chronione nie jest oczywiście niższej wartości niż dobro poświęcone 7 Działanie zmierzające do uchylenia niebezpieczeństwa jest zamierzone i świadome Wartości dobro poświęconego w celu uchylenia niebezpieczeństwa zagrażającego dobru ratowanemu może być 1 Mniejszej wartości 2 Równej wartości 3 Nie przedstawiające oczywiście wyższej wartości. Przekroczenie granicy stanu wyższej konieczności występuje wtedy gdy 1 dobro poświęcone w celu ratowania innego zagrożonego dobra ma znacznie wyższą wartość od dobra ratowanego 2 Poświęcone dobro dla ratowania innego zagrożonego dobra przed niebezpieczeństwem które nie było dostatecznie wielkie aby usprawiedliwić natychmiastowe działanie Warunki odstąpienia od zasad powszechnie uznanych za bezpieczne Kierujący działaniami rat. może odstąpić w trakcie działań rat. od zasad działania uznanych za bezpieczne W okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności kierujący akcją rat. jest uprawniony do zarządzenia odstąpienia od zasad powszechnie uznanych za bezpieczne zachowaniem wszelkich dostępnych w danych warunkach zabezpieczeniami jeżeli w ocenie kierującego działaniami rat. dokonanej w miejscu i czasie zdarzenia istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego w szczelności gdy : 1) z powodu braku specjalistycznego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania sprzętu zastępczego a fizyczne właściwości ratownika mogą zastąpić brak możliwości użycia właściwego sprzętu. 2) Jest możliwe wykonanie określonej czynności przez osobę zgłaszającą się dobrowolnie. §12. ROZ. M.S.W.i A z dnia 17.11.1997r. w sprawie szczelnych zasad warunków bezpieczeństwa i higieny służby strażaków oraz zakresu lub obowiązków. |
|