Sweezy
Ceny na rynkach oligopolistycznych wykazują
tendencję do stabilności pomimo występowania
umiarkowanych zmian popytu i kosztów. Główną
ideą modelu jest krzywa popytu firmy olig. , która
ma załamanie w punkcie odpowiadającym panującej
na rynku cenie. E=cena panująca na rynku.
podniesienie ceny przez reprezentanta byłoby słuszne
w przypadku gdyby inni zrobili to samo. Jeśli nie
oznacza to utratę klientów klientów udziałów w rynku.
Olig-sta uważa, że jego krzywa jest bardzo elastyczna
i odpowiada dd. dd= elastyczna krzywa popytu
reprezent. Krzywa dd wskazuje, że obniżka
zwiększyłaby sprzedaż. Rywale zrobią to samo.
Przyrost sprzedaży będzie raczej wątpliwy. Olig-sta
musi myśleć o innej krzywej, wysoce nieelastycznej
DD. DD=nieelastyczna krzywa popytu. Olig-sta ma
Jakby dwie krzywe: dd dla podwyżki i DD dla obniżki
ceny. DD pokazuje kombinacje cen i produkcji przy
założeniu, że rywale dorównują cenom olig-sty.
Bardziej elastyczna dd, że ceny rywali pozostają stałe.
Krzywą utargu krańcowego dla: DD=DGH,
MR dla dd jest dF, Odcinkowi De dla dd=dF,
ED krzywej DD= GH krzywej MR2. Wynika z tego,
że krzywa utargu krańcowego składa się z dwóch
rozłącznych segmentów dF i GH. Mimo, że niema
widocznej równości MRi MC, zysk jest
maksymalizowany, ponieważ zmiana produkcji
w dowolnym kierunku zmniejsza zysk.
Przywództwo cenowe
Model dominujący
Najbardziej typowe przywództwo.
Występuje jedna duża firma i wiele małych.
Ma znaczny udział w produkcji przemysłu .
Małe produkują nieznaczne ilości w stosunku
do całej produkcji przemysłu. Dominująca
firma służy jako cenowy przywódca. Małe
firmy działają jako przyjmujący cenę cenobiorcy
Dominująca firma wyprowadza swoją krzywą
popytu odejmując od ogólnej krzywej popytu
ilości jakie chciałyby sprzedawać pozostałe firmy.
Przywództwo efektywnej firmy
Niekoniecznie musi to być największa firma, chodzi
raczej o firmę mającą najniższe koszty. Za jej podstawe
przyjmuje się model duopolu wytwarzającego jednorodny
produkt. Popyt na wyroby równa się DD
Barometryczne przywództwo
Sytuacja w której jedna z firm majaca najlepsze
wyczucie sytuacji rynkowej pierwsza ogłasza zmianę
ceny. Zasadniczym kryterium pozostałych firm jest to
czy przywódca potrafi wybrać cenę, która jest
akceptowana przez innych W tym przypadku działa
jak rynkowy barometr.
Założenia konkurencji monopolistycznej
1.Duża liczba niezależnych przedsiębiorstw
2,produkt doskonały - substytut
3.produkt określonej firmy posiada cechy, które odróżniają go od prod. Innych firm
4.Producenci mają ograniczoną kontrolę nad ceną produktu
5.niema większych barier wejścia i wujścia
Krótkookresowa równowaga grupy produktowej
Przy omówieniu tej sytuacji posłużę się opisem graficznym.
Sytuacja wyjściowa. Firma sprzedaje ilość q0 po cenie p0,
odpowiada to punktowi A. Analiza dd i Mr wskazuje, że
dla większego zysku należy obniżyć cenę do p1, a produkcję
do q1Odpowiada to punktowi E1, w którym MC=MR.
Gdyby założyć, że pozostali nie zmienią cen firma
maksymalizuje zysk. Ponieważ wszystkie firmy znajdują
się w tej samej sytuacji prawdopodobnie postąpią tak samo.
W związku z tym po której się przesuwają jest DD, a nie dd.
Oznacza to zmianę produkcji z q0 na q2, a nie na q1
Ponieważ wszystkie firmy pobierają cenę p1 krzywa popytu
dd przesuwa się w dół, aż przecięcia krzywej DD na poziomie p1.
Nowa dd pokazuje ile firma będzie sprzedawać po różnych cenach ,
jeśli ceny innych firm pozostaną niezmienione na poziomie p1
Tak więc w punkcie B na dd wszystkie firmy pobieraja cene p1,
a sprzedaż musi odpowiadać punktowi C na DD.
Zmiana położenia dd przesunęła MR i firma znów próbuje
maksymalizm. Zysk na nowej krzywej.
Ustala nową cenę p2 i spodziewa się sprzedać q3. Ale inne
firmy myślą podobnie i robią tak samo. Następuje zmiana na
DD , a nie na dd. Każda firma produkuje ilość q4, a nie q3.
Proces ten trwa do momentu osiągnięcia punktu, w którym
firmy nie mają powodu do zmiany cen.
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl