DEKLINACJE
Mама, дядя, история - I deklinacja
|
Cуп, конь, озеро, поле - II deklinacja
|
Площадь, время - III deklinacja
|
KONIUGACJE
I KONIUGACJA
жить |
|
знать |
||
я живу |
мы живём |
|
я знаю |
мы знаeм |
ты живёшь |
вы живёте |
|
ты знаeшь |
вы знаeте |
он живёт |
они живут |
|
он знаeт |
они знают |
ехать |
|
слушать |
||
я еду |
мы едeм |
|
я слушaю |
мы знаeм |
ты едeшь |
вы едeте |
|
ты слушaeшь |
вы знаeте |
он едeт |
они едут |
|
он слушaeт |
они знают |
Jeśli akcent pada na samogłoskę w temacie, bezokolicznik kończy się na -ть, to w końcówkach osobowych występuje samogłoska "е" ехать - едeшь.
Jeśli akcent pada na końcówkę, bezokolicznik kończy się na akcentowane -ти, a w odmianie dodajemy końcówki z ё, np. идти - идёшь.
Ale: скажу - скажешь.
Poza tym występują czasowniki zakończone w bezokoliczniku na -чь, np. помочь (pomagać - oO).
Jeśli na końcu tematu występuje spółgłoska twarda, np. ж, ц, ш, to zamiast -ю, -ют, dodajemy końcówki -у. -ут. Wszystkie miękkie spółgłoski, czyli e, ё, и, ю, я, po spółgłoskach twardych również wymawiamy twardo, jak: э, о, ы, у, а. Ч i щ są zawsze miękkie.
II KONIUGACJA
говорить |
|
слышать |
||
я говорю |
мы говорим |
|
я слышу |
мы знаeм |
ты говоришь |
вы говорите |
|
ты слышишь |
вы знаeте |
он говорит |
они говорят |
|
он слышит |
они знают |
Jeśli na końcu tematu występuje spółgłoska twarda, np. ж, ц, ш, to zamiast -ю, -ят dodajemy końcówki -у. -ат.