Wpływ związków zawodowych na oczekiwania inflacyjne- związki zawodowe są ugrupowaniem monopolistycznym. Ze wzgl. na swoja silną pozycje jest w stanie kontrolować ceny. Kontrolują one „swoje ceny” czyli związki zawodowe cene siły roboczej tj. płace . Gdy podnosi się ogólny poziom cen i rosną koszty utrzymania, związki zawodowe wysuwają postulaty płacowe. Pracodawcy niechętnie wchodzą w zatargi ze związkami zawodowymi na tle płacowym. Związki maja w ręku „silną broń strajkowa” a po drugie pracodawcy są przekonani że każdą podwyżkę płac będą w stanie przeżucić na ceny. Gdy rosną koszty produkcji przedsięb. przeżucaja ten wzrost na ceny wyrobów gotowych obciążając w ten sposób nabywców. Wpływ związków zawodowych na inflację kosztową próbowano uzasadnić przez porównanie wzrostu płac ze wzrostem wydajności pracy. Wskazywano na istotne różnice w tempie wzrostu wydajności pracy w poszczególnych gałęziach przemysłu i równocześnie bardzo zbliżone tempo wzrostu płac nominalnych w tych gałęziach. Skoro w jednych gałęziach nastąpił wzrost płac pod wpływem wzrostu wydajności pracy, to inne grupy zawodowe będą domagać się sprawiedliwego udziału w ogólnych efektach wzrostu wydajności pracy i dążyć do wyrównania proporcji płac między różnymi gałęziami. Wynikiem tych społecznych żądań jest wzrost kosztów wytwarzania i cen.
Wpływ inflacji na bezrobocie Ciekawą teorie na temat zależności między stopą inflacji a stopą bezrobocia przedstawił angielski ekonomista A. W. Philips. Zależność tę określa się jako krzywą Philipsa. Zgodnie z tą teorią wyższej inflacji powinna towarzyszyć niższa stopa bezrobocia i odwrotnie. W roku 1970 zależnością opisaną w formie krzywej Philipsa zajął się M. Friedman. Udowodnił on, że odpowiadające stanowi równowagi długookres. wielkości pełnego zatrudnienia, produkcji potencjalnej, płac realnych i bezrobocia nie zależą od tempa inflacji. Krzywa Philpsa ukazuje, występującą w krótkim czasie, tymczasową zależność między inflacją a bezrobociem w sytuacji, gdy gospodarka dostosowuje się do gwałtownej zmiany globalnego popytu. Warto zauważyć, że krzywa Phillipsa przecina oś poziomą przy pewnych rozmiarach stopy bezrobocia (punkt a na osi). Wynika stąd, że przy stopie bezrobocia niższej od pewnego poziomu (0A) płace nominalne wzrastają, natomiast przy bezrobociu przewyższającym ten poziom następuje spadek płac nominalnych. Istnieje zatem taki poziom stopy bezrobocia, który stabilizuje płace nominalne(0A). Ze względu na to, że dynamika płac nominalnych uzależniona jest - na gruncie analizowanej koncepcji - od stanu rynku pracy, można przyjąć, że stabilizacja płac odpowiada stanowi równowagi na rynku pracy. Wynika z tego wniosek, że dla tej równowagi charakteryst. jest istnienie pewnego poziomu bezrobocia. Strategia marketingowa w przedsiębiorstwie- Strategia marketingowa jest elementem ogólnej strategii działania przedsiębiorstwa oraz stanowi wyraz jego misji w zachowaniach na rynku. Ma ona charakter funkcjonalny. Def. jest jako wybór celów, rodzajów polityki czy reguł, które nadają kierunek marketingowym działaniom przedsiębiorstwa, wyznaczają kombinację i alokację środków w zależności od zmieniającej się sytuacji rynkowej (warunków otoczenia i konkurencji). firma musi zapewnić sobie dominującą pozycję nad konsumentem, źródłami zaopatrzenia, firmy wówczas rozbudowują system śledzenia zmian w otoczeniu (bliższym i dalszym- badania rynku), starają się kreować produkty i zdobywać rynki.Rozwój strategii marketingowej wymaga obszernej, pogłębionej analizy sytuacji wewnętrznej i zewnętrznej firmy, syntezy użytecznych informacji oraz rozstrzygnięcia problemów decyzyjnych charakteryzujących się wysokim poziomem nieprzejrzystości, niepewności i ryzyka. W procesie rozwoju strategii marketingowej potrzebne jest przede wszystkim znaczne doświadczenie i rozległa wiedza o potrzebach i zachowaniach podmiotów rynkowych. W tym procesie konieczne jest systematyczne prowadzenie analizy oraz strategiczne rozumowanie .Rodzaje strategii: Okno Ansoffa Istnieje wiele różnych strategii marketingowych będących wynikiem oddziaływania różnych czynników. Biorąc pod uwagę dwa podstawowe tj. krąg aktualnych i potencjalnych nabywców oraz oferowany produkt, można wyróżnić cztery typy strategii: kapitału powinna bowiem stanowić punkt odniesienia, jeśli chodzi o proces inwestycyjny w przedsiębiorstwach. Jeżeli realna stopa procentowa przekracza produktywność krańcową, racjonalnie postępujące przedsiębiorstwo powinno ograniczać inwestycje, w przeciwnej sytuacji powinno je zwiększać.
|
Reakcje popytu na zmiany cen - elastyczność cenowa popytu (mierzy siłę reakcji popytu na zmianę ceny. Jest to wskaźnik. Czy Zapotrzebowanie jest wrażliwe na zmiany cen, Jest to stosunek względnej zmiany wielkości zapotrzebowania na dane dobro do względnej zmiany jego ceny) Elastyczność zawsze jest ujemna. wyróżnia się popyt: Elastyczny: reakcja popytu jest silniejsza od zmiany ceny. Zmiana ceny o 1 % powoduje zmianę popytu o więcej niż 1%. E>1 Nieelastyczny: gdy reakcja popytu jest słabsza od zmiany ceny. Zmiana ceny o 1 % powoduje zmianę popytu o mniej niż 1 % E<1. O elastyczności jednostkowej: gdy reakcja popytu jest taka sama jak zmiana ceny. Zmiana ceny o 1 % powoduje zmianę popytu dokładnie o 1 %. E=1 Doskonale elastyczny: gdy popyt może przybierać dowolne wartości dla danej ceny, e = - ∞. Doskonale nieelastyczny (sztywny): bez względu na poziom cen i jej zmiany popyt osiąga ten sam rozmiar e = 0. mechanizm zarażania gospodarki realnej przez rynek finansowy - rynek finansowy oddziałuje na gospodarkę poprzez swoje elementy, tzn. rynek pieniężny (gdzie przedmiotem obrotu są instrumenty finansowe, których okres wymagalności jest krótszy niż 1 rok), rynek kapitałowy (przedmiotem obrotu są instrumenty finansowe, których okres wymagalności jest dłuższy niż 1 rok), rynek walutowy (przedmiotem obrotu są waluty, najbardziej zglobalizowany element rynku finansowego na świecie), rynek instrumentów pochodnych (bezpośredni sprawca kryzysu finansowego). Globalny kryzys finansowy negatywnie oddziaływał na gospodarkę. Inflacja a bezrobocie - tzw. rozszerzona Krzywa Philipsa. Według Phelpsa i Friedmana wymienność między inflacją a bezrobociem istnieje bowiem tylko wtedy, gdy inflacja jest nieoczekiwana i to w krótkim okresie czasu. Występuje tzw. bezrobocie naturalne, czyli takie, które wynika z niedoskonałości funkcjonowania rynków, niepełnej informacji o rynku pracy. Kluczową rolę pełni tu efekt zaskoczenia: jeżeli rząd pragnie zmniejszyć bezrobocie za cenę nieco wyższych stóp inflacji, pracownicy w pierwszym momencie nie dostrzegają, że wyższe stopy inflacji powodują zmniejszenie ich zasobów i dochodów pieniężnych. Jeżeli rząd chce utrzymywać bezrobocie poniżej stopy naturalnej, z okresu na okres musi płacić za to cenę coraz wyższej inflacji, gdyż jego strategia wpływa na coraz to nowe żądania podwyżek płac. Kiedy krzywa Phillipsa ulega przesunięciu, stopa bezrobocia powraca do wielkości naturalnej przy stopie inflacji wyższej niż miała miejsce przed aktywnym działaniem rządu. Friedman dowodzi więc, że rząd może obniżyć bezrobocie w stosunku do stopy naturalnej jedynie w krótkim okresie, podczas gdy w długim okresie bezrobocie powraca do wielkości naturalnej. Inflacja, proces wzrostu poziomu cen, powodujący niekontrolowane i nieakceptowane społecznie zmiany proporcji podziału dochodu narodowego.Skutki inflacji ponosi zarówno społeczeństwo, jak i gospodarka narodowa. Negatywne skutki inflacji, zwłaszcza przy inflacji nieprzewidzianej ponoszą; ludzie oszczędzający - kiedy trzymają pieniądze w kieszeni lub na rachunku oszczędnościowym płatnym na żądanie, banki, które udzielają pożyczek na długie okresy i w momencie wypłaty udzielonych pożyczek pieniądze przy inflacji mają dal banków mniejszą siłę nabywczą, ludzie pracujący, którzy w związku z inflacją otrzymują podwyżkę płac popadają w wyższy podatek ,czyli w wyższą kategorię stawek podatkowych, emeryci, gdyż indeksacja emerytur, tak jak wzrost płac pracowników nie nadąża za wzrostem cen. |
Prawo rynku - podaż jest czynnikiem tworzącym popyt, wysoki popyt, niska podaż. Rynek - wiodący instrument sterowania gospodarki, regulator procesów gospodarczych. zespół warunków, które doprowadzają do kontaktu pomiędzy kupującymi i sprzedającymi w procesie wymiany dóbr i usług. Kupujący i sprzedający ustalają przedmiot i warunki wymiany dóbr i usług. Funkcje rynku - weryfikator produkcji (co jest potrzebne? W jakiej ilości? Po jakiej cenie?), f. cenotwórcza (wycena wartości poszczególnych dóbr i usług), równoważy gospodarkę, f. informacyjna (co jest przydatne? Komu?) Klasyfikacja rynku - doskonała konkurencja (dużo podmiotów, pełna informacja, niskie bariery w/w), konkurencja monopolistyczna (śr. Liczba podmiotów, istotna jest cena, rywalizacja marketingiem, wyższe bariery wejścia i wyjścia), oligopol (przedsiębiorstwa są cenotwórcami, mało podmiotów, ograniczenie oferty rynkowej), monopol (jeden podmiot, który jest cenotwórczą, asymetria inf., b. trudne bariery wejścia i wyjścia, nie ma rywalizacji ceną) Popyt - relacja pomiędzy ceną danego dobra i usługi, a jego ilością, którą konsumenci są skłonni nabyć w danym czasie przy założeniu, że wszystkie inne czynniki wpływające na popyt pozostają bez zmian. Spadek ceny = wzrost popytu Paradoks Veblena - efekt snoba, przy wzroście cen produktów luksusowych następuje wzrost popytu (np. jachty, auta) Paradoks Giffena - dot. Dóbr podstawowych, popyt na dane dobro wzrasta pomimo wzrostu ceny. Sytuacja taka ma miejsce przy bardzo niskich dochodach konsumentów i przy wzroście cen dóbr niższego rzędu, zwanych dobrami Giffena. Paradoks spekulacyjny - Wiąże się z przewidywaniami dotyczącymi kształtowania się ceny w przyszłości. Jeśli przewiduje się, że cena na dane dobro będzie w przyszłości rosła, wielkość popytu na nie rośnie, mimo wzrostu ich cen, np. cukier. Czynniki działające na popyt - dochody rozporządzalne per capita, potrzeby (rozstrzygają co się sprzedaje), demografia (liczba, wiek ludności), czynniki społeczno - psychiczne (moda, sezonowość), infrastruktura, działalność przedsiębiorstw (marketing, reklama), obecność substytutów Przedsiębiorstwo - forma prawna: kodeks cywilny/spółek handlowych. Spółki cywilne - spółka cicha: brak osobowości prawnej, spółka osobowa, wpis do Rejestru Przedsiębiorców. Spółki handlowe - spółki osobowe (sp. Jawna: rejestr handlowy, wspólnik odpowiada całym swoim majątkiem bez ograniczeń, sp. Komandytowa: rejestr handlowy, jeden wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczeń, a drugi do wysokości komandytowej, sp. Komandytowo - akcyjna: przedsiębiorstwo rodzinne chcące zachować kontrolę nad firmą + pozyskać kapitał na rozwój, sporządzenie statutu, kapitał min 50 tys. Zł, min 1 wspólnik odpowiada bez ograniczeń - komplementariusz, min 1 wspólnik jest akcjonariuszem, sp. Partnerska: dla osób wykonujących wolne zawody, akt notarialny, odpowiedzialność ponosi wspólnik tylko za prowadzone przez siebie sprawy, a nie błędy wspólników) i spółki kapitałowe (sp. Z o.o: rejestr handlowy, odpowiedzialność regulowana w kodeksie spółek handlowych, min 2 osoby, akt założycielski w formie aktu notarialnego, min 5 tys. Zł kapitału początkowego, odpowiedzialność wspólników ograniczona do wysokości udziałów, sp. Akcyjna: min 2 osoby, akt założycielski/statut w formie aktu notarialnego, odpowiedzialność do wysokości udziałów, kapitał zakładowy 100 tys. Zł) Podstawowe zasady działania przedsiębiorstw (mechanizmy) - przedmiot opisów mikroekonomii (analiza struktur rynkowych - konkurencja doskonała, optymalizacja decyzji w wypadkach ograniczonych dóbr, rachunek marginalny, cele: maksymalizacja zysków, utrzymanie zatrudnienia, rozszerzenie rynku zbytów), forma organizacji i zarządzania (finanse, badania i rozwój, produkcja, logistyka, marketing, cele: przetrwanie i rozwój, strategie: zdobycie pozycji lidera rynkowego, strategia niskich cen, niszy rynkowej, praktyka gospodarcza). Rachunek marginalny - ujmowanie głównych problemów działalności ekonomicznej jako problemów maksymalizacji i minimalizacji, w stanie równowagi każdy czynnik produkcji będzie otrzymywał wynagrodzenie zgodne z produkcyjnością krańcową mierzoną wpływem jaki na produkt całkowity ma dodanie lub ujęcie jednej jednostki tego czynnika przy stałej ilości wszystkich czynników produkcyjnych, funkcja produkcji - prawo wydajności nieproporcjonalnej. Prawo wydajności nieproporcjonalnej - proporcjonalnie do przyrostu nakładów czynników wytwórczych następuje również przyrost całkowitej produkcji w takim samym stopniu. Prawo to działa gdy występuje zmienność wszystkich czynników wytwórczych - stałych i zmiennych, a więc prawo to działa w długim okresie. Prawo wydajności proporcjonalnej - przy danej, nie zmieniającej się w badanym okresie technice i technologii wytwarzania i organizacji procesu produkcji, a także przy danych niezmiennych zdolnościach wytwórczych przedsiębiorstwa, produkcje można zwiększyć dzięki zatrudnieniu dodatkowych ilości zmiennych czynników wytwórczych. Okres krótki - to taki, w którym nie zmienia się technologia produkcji, a jedynie ulegają zmianie tak zwane zmienne czynniki produkcji Okres długi - to taki, w którym zmienia się technologia produkcji, a więc zmieniają się wszystkie czynniki wytwórcze produkcji. Koszty produkcji - to suma ponoszonych wydatków przez producenta w procesie produkcji Koszty stałe - są ponoszone przez przedsiębiorstwo niezależnie od wielkości produkcji (nie zmieniają się wraz ze zmianą wielkości produkcji). Koszty zmienne - to koszty, które zmieniają się wraz ze zmianą wielkości produkcji. Koszt alternatywny - reprezentuje wartość najbardziej cennej niewykorzystanej alternatywy. Koszty księgowe - to wszystkie wydatki pieniężne poniesione przez przedsiębiorstwo w danym czasie. Koszty te są ujmowane w ewidencji przedsiębiorstwa i w rachunku wyników. Koszt ekonomiczny - To koszty księgowe powiększone o koszty alternatywne. Rodzaje kosztów przeciętnych - przeciętny koszt całkowity: przypadający na jednostkę dobra - jeżeli koszt całkowity podzielimy przez ilość wyprodukowanych dóbr (Q) otrzymamy koszt jednostkowy Kp=Kc/Q, przeciętne koszty stałe: pokazują, jaki koszt stały został poniesiony na każdą wytworzoną jednostkę produktu. Oblicza się je dzieląc koszty stałe (Ks) przez wielkość produkcji (Q). przeciętne koszty zmienne: pokazują, jaka część kosztu zmiennego została poniesiona na otrzymanie 1 jednostki produktu. Oblicza się je dzieląc koszty zmienne (Kz) przez wielkość produkcji (Q). Optimum techniczne - Oznacza taką wielkość produkcji danego przedsiębiorstwa, przy której przeciętny koszt całkowity wyprodukowania jednostki danego dobra jest najmniejszy. Jest wyznaczane w punkcie przecięcia się krzywej kosztów marginalnych z minimum krzywej przeciętnych kosztów całkowitych. Optimum ekonomiczne - wielkość produkcji, która maksymalizuje zysk ekonomiczny przedsiębiorstwa lub minimalizuje jego stratę. Wyznacza się ją rozwiązując równanie MC = MR (MC - koszt krańcowy, MR - utarg krańcowy). Zysk jest osiągany w sytuacji gdy ATC (przeciętny całkowity koszt produkcji) dla danej wielkości produkcji musi być mniejsze od ceny (ATC<P). Analogicznie: jest to punkt przecięcia krzywych MC(Q) i MR(Q) na wykresie zależności MC i MR od Q (wielkości produkcji). Korzyści skali przy optimum technicznym w długim okresie - zmniejszenie kosztów dostawy, niższe jednostkowe koszty reklamy, większa specjalizacja pracowników = niższe koszty obsługi finansowej, administracyjnej, księgowej, dywersyfikacja działalności, niższe koszty wytwarzania (korpuskularność czynników wytwórczych = niepodzielność), większe możliwości negocjowania np. oprocentowania kredytów (=niższe koszty działalności) Utarg całkowity - suma wpływów ze sprzedaży produktu w ilości P, jaką firma dostarczyła na rynek po danej cenie C, czyli: Uc=c*P Utarg przeciętny/jednostkowy - iloraz utargu całkowitego przez ilość sprzedanego produktu, czyli jest to cena jednostki produktu Utarg krańcowy - zmiana utargu całkowitego, spowodowana zwiększeniem sprzedaży o jednostkę produktu. Struktury rynkowe - monopol (wysokie ceny, niska jakość, ograniczona podaż), rynek doskonałej konkurencji (rynek rozdrobniony, producenci rywalizują ceną, ceny są relatywnie niskie, niskie bariery wyjścia i wejścia, doskonała informacja), oligopol (kilku graczy, wiodącego znaczenia nie ma cena, bo producenci są cenotwórcami, zmowy cenowe między producentami, wyższe ceny, producenci konkurują marketingiem, promocją, wysokie bariery wejścia i wyjścia, asymetria informacji), konkurencja monopolistyczna (kilkunastu graczy, trochę wyższa cena, większe bariery wejścia i wyjścia, coraz większe znaczenie reklamy, skuteczniejszy marketing) Maksymalizacja zysku w przedsiębiorstwie wolnokonkurencyjnym - poszukiwanie jednocześnie takiego poziomu ceny (związek z popytem i z utargiem) oraz takiej wielkości produkcji (związek z kosztami wytwarzania), która maksymalizuje zysk całkowity. Warunek maksymalizacji zysku: utarg krańcowy = koszt krańcowy. Każde przedsiębiorstwo dążące do maksymalizacji zysku będzie dążyło do wytwarzania takiej wielkości produkcji, która zapewni najniższy z możliwych poziom kosztów Instrumenty finansowe - tradycyjne (np. akcje), tradycyjne dłużne (np. obligacje, weksle, bony pieniężne) Rynek pieniężny - przedmiotem obrotu są instrumenty finansowe, których okres wymagalności jest krótszy niż 1 rok Rynek kapitałowy - przedmiotem obrotu są instrumenty finansowe, których okres wymagalności jest dłuższy niż 1 rok. Model anglosaski (giełdy papierów wartościowych mają najbardziej wiodące znaczenie w finansowaniu potrzeb związanych z działalnością podmiotów gospodarczych), model niemiecko - japoński (kapitalizacja giełdy) Rynek walutowy - przedmiotem obrotu są waluty, najbardziej zglobalizowany element rynku finansowego na świecie Rynek instrumentów pochodnych - bezpośredni sprawca kryzysu finansowego.
|