SEMINARIUM 2
HIV i AIDS
HIV - zakażenie wirusem, AIDS - choroba
Od 1985 roku stwierdzono ~8 tyś. przypadków zakażenia HIV, ok. 1,2 tyś. osób zacorowało na AIDS
Diagnostyka:
Test ELISA
wykrywamy p/ciała anty-HIV
okienko serologiczne 2 - 6 tydzień
w wywiadzie zawsze pytamy o narkotyki i kontakty seksualne
wynik ujemny - OK
wynik dodatni - powtarzamy test ELISA (wykluczenie ewentualnej pomyłki)
Test Western-Blot
Ostateczne potwierdzenie zakażenia wirusem HIV
Wykonujemy po drugim teście ELISA
Wynik tego testu otrzymuje pacjent
Nie weryfikujemy go
Wynik testu fałszywie dodatni może wystąpić, gdy pacjent cierpi na przewlekłe choroby nerek lub wątroby, kolagenozy lub nowtwory.
Budowa wirusa HIV
Rodzina retrowirusów
Wywołuje przewlekłe zakażenie
Ma dużą skłonność do mutacji
Populacja wirusa w organizmie jest heterogenna
!!! Jeśli przez kilka lat, kilkanaście lat chory nie miał objawów, a potem nagle pojawiły się objawy choroby to znaczy, że prawdopodobnie nastąpiła mutacja genomu wirusa, forma słabo replikująca się zmieniła się w formę silnie replikującą się.
Losy wirusa w organizmie człowieka
Materiał zakaźny:
Krew
Wydzielina z pochwy
Nasienie
Za materiał zakaźny uważa się także:
Płyn mózgowo-rdzeniowy
Płyn opłucnowy
Płyn z worka osierdziowego
Wody płodowe
Wysięk stawowy
Materiałem zakaźnym nie jest:
Pot
Ślina
Kał
Mocz
Wymiociny
Wydzielina z nosa
!!! Zakażenie wirusem HIV nie dyskwalifikuje przed przyjęciem na OIOM czy przed zabiegiem chirurgicznym.
Drogi zakażenia
Droga seksualna
Kontakt hetero i homoseksualny
Pojedynczy kontakt seksualny - ryzyka zakażenia 0,1 - 0,3%
Bardzo duże ryzyko zakażenia jest podczas kontaktów seksualnych analnych i w czasie miesiączki
Droga parenteralna
Narkotyki dożylne
Przetoczenia krwi i środków krwiopochodnych
Możemy zmniejszyć ryzyko zakażenia poprzez ograniczenie wskazań do przetoczenia krwi, badanie każdej porcji krwi, ograniczenie płatnego krwiodawstwa
Ekspozycja
Droga wertykalna
Ryzyko 15 - 30 %
Droga wewnątrzmaciczna, okołoporodowa, w czasie karmienia piersią
Jeśli stosujemy profilaktykę to szanse na urodzenie zdrowego dziecka wynoszą do 90%
Inne (bardzo rzadko)
Sztuczne zapłodnienie (poprzez zakażoną spermę)
Przeszep narządów
Nożyki do golenia
Zagrożenia nie stanowi:
Kontakt domowy
Ślina bez domieszki krwi
Ugryzienie przez owady
Klasyfikacja infekcji HIV wg CDC
Kryteria immunologiczne |
Kryteria kliniczne |
||
|
A |
B |
C |
CD4 w normie |
Choroba bezobjawowa Ostra choroba retrowirusowa PGL |
Choroba objawowa ale objawy nie należą do A i C |
Choroby wskaźnikowe AIDS |
> 500 / mm3 |
A 1
|
B 1 |
C 1 |
200 - 499 / mm3 |
A 2
|
B 2 |
C 2 |
< 200 / mm3 |
A 3
|
B 3 |
C 3 |
A i B - nosiciel
C - chory na AIDS
Infekcje oportunistyczne - tylko wskaźnikowe dla AIDS czyli w C
Kategoria kliniczna A
Zakażenie bezobjawowe
Przetrwała uogólniona limfadenopatia
Ostra choroba retrowirusowa (przypomina mononukleozę)
Kategoria kliniczna B
Objawy ogólne (gorączka > 38,5ºC, biegunka > 1 miesiąca)
Choroby zakaźne miednicy
Kandydoza jamy ustnej (kandydoza przełyku to już AIDS)
Rak szyjki macicy in situ
Infekcja Herpes zoster (ponad dwa dermatomy)
Idiopatyczna czerwienica trombocytopeniczna (małopłytkowość)
Leukoplakia włochata jamy ustnej
Neuropatie obwodowe
Listerioza
Kategoria kliniczna C
Zapalenie płuc Pneumocystis carinii
Zakażenie Mycobacterium tuberculosis płuc lub pozapłucne
Zakażenie Mycobacterium avium MAC
Kandydoza przełyku, oskrzeli, tchawicy lub płuc
Toksoplazmoza mózgu
Powtarzające się bakteryjne zakażenia płuc
Zakażenia Herpes simplex
Postępująca wieloogniskowa encefalopatia
CMV-rinitis i inne lokalizacje narządowe
HIV-encefalopatia
Mięsak Kaposiego
Chłonniak immunoblastyczny, Burkitta lub pierwotny mózgu
Inwazyjny rak szyjki macicy
Dynamika przebiegu zakażenia
szybki postęp choroby
szybka progresja w pełnoobjawowy AIDS
około 3 lata
długi okres przeżycia
około 8 - 10 lat
typowy przebieg zakażenia
Leczenie
Leki
Terapia skojarzona
Inhibitory odwrotnej transkryptazy
Nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Inhobitory proteaz
Zadania farmakoterapii
Uzyskanie wiremii nieoznaczalnej do 6 miesiąca od początku leczenia
Rekonstrukcja układu immunologicznego (↑ CD4)
!!! Ważny jest spadek wiremii, ponieważ czasami pomimo leczenia poziom CD4 nie wzrasta
Wskazania do leczenia
Zgoda pacjenta (należy go poinformować o terapii i objawach niepożądanych)
Objawy braku skuteczności leczenia - zmieniamy schemat leczenia
CD4 poniżej 350 / mm3
☺UWAGA!!! Notatki nie są kompletne, uzupełniajcie je w trakcie seminariów !!!
1