Wykład 3. 12.11.2009
Racjonalne oczekiwania
Racjonalne oczekiwania nowa teoria klasyczna i nowy model keynesowski
Założenia modelu klasycznego:
Doskonała konkurencja i mobilność zasobów
Giętkie ceny i płace
Stabilność gospodarki w długim okresie
Pełne wykorzystanie czynników wytwórczych
Neutralność pieniądza
Podaż kreuje popyt „ prawo Saya”
każda produkcja kreuje dochód
Nowe spojrzenie nowa makroekonomia klasyczna
Istniejące keynesowskie modele makroekonomiczne nie są w stanie dać niezawodnych wskazówek do formułowania polityki pieniężnej, fiskalnej i innych rodzajów polityki. Trudno liczyć na to że niewielkie lub nawet poważne modyfikacje tych modeli....”
Gdy konsumenci i przedsiębiorstwa zobaczą, że rząd przystępuje do zainicjowania polityki stabilizacyjnej to będą podejmować działania w obronie własnej.
Będą się starali maksymalizować swoje pozycje w świetle „ racjonalnie oczekiwanych” efektów polityki rządu
Będą przez to uniemożliwiać funkcjonowanie polityki stabilizacyjnej
Rola oczekiwań w podejmowanych decyzjach
Oczekiwania adaptacyjne oparte w całości na tym co działo się w przeszłości
Oczekiwania racjonalne biorąc pod uwagę nowe czynniki które mogą wpływać na odmienność przyszłości w stosunku do przeszłości
Racjonalne oczekiwania biorą pod uwagę;
-Nowe czynniki mogące wpływać na odmienność przyszłości
Na podstawie wszelkich dostępnych informacji rozpoznają sytuacje, w których przeszłość nie będzie się wprost powtarzać
Na podstawie wielkości realnych ( brak iluzji pieniądza)
Oczekiwania a keynesowskie modele ekonomiczne
Sądy ludzi o przyszłości odgrywają kluczową rolę w zachowaniu się gospodarki
J.M. Keynes oczekiwania jako dane
Kontynuatorzy Keynesa oczekiwania adaptacyjne
Podmioty formułują sądy o inflacji w nadchodzącym roku poprzez przyporządkowanie stopom inflacji z poprzednich lat
Geneza
W latach 60' John F. Muth
Rozpatrują wszelkie dostępne informacje
Ludzie uczą się na błędach
Zdrowy rozsądek podstawową myślą racjonalnych oczekiwań
Podstawowa myśl RO:
Ludzie uczą się na błędach
Ludzie nadal popełniają błędy ale nie są ciągle takie same
Robert Lucas 1937- do dziś
Teza krzywa Philipsa może pojawić się nawet w gospodarce w której rynki się równoważą. Jeśli firmy traktują mylnie ogólny wzrost cen jako wzrosty ceny produkowanego przez nie dobra bo zwiększają produkcje.
Krytyka Lucasa a krzywa Philipsa
Nieoczekiwany bodziec monetarny może wywołać przejściowy boom który skończy się jednak gdy dostrzeżone zostaną błędy w oczekiwaniach
Władze monetarne nie powinny podejmować dyskrecjonalnych decyzji o zwiększeniu ilości pieniądza i cen w okresach recesji
W wyniku takiej polityki można przyjąć że oczekiwania inflacyjne zostaną zmienione
RO neutralizują efekty realnej polityki
Próby wpływania na gospodarkę podejmowane przez rząd wywołują zmiany w oczekiwaniach ludzi
Zmiany zachowań
Parametry modelu ulegną zmianie
Wyniki polityki będą różne od predykcji formułowanych przez model
Efekty polityki stabilizacyjnej- nieprzewidywalne!
Wnioski Lucasa
Nie należy podejmować aktywistycznej polityki makroekonomicznej, skoro jej wynik jest nieprzewidywalny.
BC zamiast na precyzyjnym sterowaniu powinien skoncentrować się na długofalowym celu niskiej i stabilnej inflacji.
Modele Lucasa
RO mają znaczenie w wielu dziedzinach ekonomii,
Teoria realnego cyklu koniunkturalnego,
Nacisk na czynniki realne
-zmiany technologii,
-zmiany struktury handlu międzynarodowego,
-fiskalne i regulacyjne interwencje rządu
Buduje metodologię dla całego obszaru ekonomii
Prognozy inflacji
Oczekiwania cenowe wpływają na bieżące ustalenia płacowe.
Inflacja w danym roku zależy częściowo od inflacji oczekiwanej w przyszłym roku...., aż do nieskończoności.
R. Lucas - „ nie można w modelach ignorować RO. Modele są „poruszane” przez estymację „parametrów strukturalnych”, a te mogą się zmieniać wraz ze zmianą oczekiwań czyli gdy zmienia się polityka. Każda nowa polityka unieważnia istniejący model.”
Oczekiwania inflacyjne przyczyną inflacji
Thomas Sargent , Neil Wallace,
The Optimal Monetary Supply Rule,
“Journal of Political Economy”, April 1975
Ogłoszone zmiany w polityce pieniężnej nie mają wpływu na produkcję i zatrudnienie.
Implikacja tezy Sargenta- Wallace`a
Antycypowana polityka pieniężna nie wywołuje „realnych” skutków,
Polityka zwiększania podaży pieniądza, gdy gospodarka znajduje się na skraju recesji, sama by się unieważniała,
Rządy byłyby w stanie ograniczyć inflację bez ponoszenia kosztów.
Zastosowanie
Skutki antyinflacyjnej polityki ekonomicznej Margaret Thatcher w 1980r.
„Średniookresowa strategia finansowa”
RECESJA!
Jak formułowane są oczekiwania?
Ludzie wykorzystują modele ekonomiczne,
Informacje od ekspertów :TV, prasa
Koncepcja RO nie jest opisem zachowania się, lecz kodeksem postępowania dla konstruktorów modeli ekonomicznych
Założenia modelu:
Płace i ceny są giętkie w reakcji :
- na zmiany realne
-na RO zmiany warunków podaży, popytu i cen,
2. Racjonalnie oczekiwane dostosowanie się cen dokonuje się bardzo szybko,
3. Długi okres następuje bardzo szybko
Efekty „ racjonalnie oczekiwanego” wzrostu cen w modelu AD-LAS
PKB, L, DN= const. i ↑ P
Dostosowanie gospodarki jest: stabilne, automatyczne, bardzo szybkie!!!
Efekty nieoczekiwanej polityki ekspansywnej
W krótkim okresie żaden wzrost cen nie może być „racjonalnie oczekiwany”- SAS nie przesuwa się.
W długim okresie wzrost płac i innych nakładów przesuwa SAS w lewo.
Jedynie wówczas gdy polityka aktywizująca jest nieoczekiwana może wywołać realne skutki
Polityka stabilizacyjna, która jest dokładnie przewidywana, nie wywiera żadnego wpływu na gospodarkę
Wszystkie podmioty są w stanie przewidzieć ostateczny wynik polityki; i- p. A zostaje pominięty! Gospodarka szybko przechodzi z E1 do E2.
Wnioski końcowe
Dyskrecjonalna polityka stabilizacyjna nie będzie działać tak, jak się ją planuje;
Może nawet szkodzić gospodarce;
Nie należy w ogóle inicjować jakiejkolwiek polityki stabilizacyjnej;
Poparcie postulatów nowoczesnych monetarystów, że jedyną właściwą polityką jest stałe zwiększanie podaży pieniądza;
Założenie rynków wolnokonkurencyjnych, mobilności zasobów i całkowicie giętkich cen i płac.
Polityka pieniężna i cykle koniunkturalne
Edward Prescott, Finn Kydland
„Jeśli to sama władza odpowiada za bezrobocie, inflację i wzrost gospodarczy, może mieć pokusę zwiększania inflacji, żeby próbować tym sposobem obniżyć bezrobocie i przyśpieszyć wzrost.
Tymczasem uczestnicy gry rynkowej wiedzą, że władza może tak postępować, rosną więc ich oczekiwania inflacyjne. To prowadzi do wzrostu inflacji, a cały ten mechanizm może przybrać formę spirali.”
6
Związki zawodowe żądają wzrostu płac
Oczekiwanie wzrostu inflacji w przyszłości
Model makroekonomiczny nie mógłby dawać trafnych predykcji, co do efektów tej polityki
Co by się stało gdyby ludzie zmieniali wzorce swoich zachowań wiedząc, że rząd podejmuje politykę stabilizacyjna?
Ludność wykupuje masowo towary w obawie drożyzny
Firmy ulegają i podnoszą ceny
Popyt globalny rośnie
Ceny rosną
Inflacja
Konsumenci są przekonani, że ich oczekiwania były słuszne i że sytuacja powtórzy się w przyszłości
Teza:
Brak znaczenia polityki / Policy irrelevance/
Jeśli podmioty gospodarcze wierzą w rządową obietnicę obniżenia inflacji, to może ona spełnić się bez konieczności wystąpienia recesji.
Poziom cen
PKB realny
Y`
SAS1
SAS2
AD
AD2
P1`
P1
Oczekiwany wzrost P, nabywcy kupują teraz zanim ceny wzrosną
Oczekiwany wzrost cen- siła robocza żąda wzrostu wynagrodzeń, g(L) spada, koszty produkcji rosną
SAS2
SAS1
AD1d
AD2d
LAS
Poziom cen
PKB realny
Y`
P1
P2
P3
E1
E2
A
W długim okresie ↑ cen nakładów →∆SAS→E2
Jedynie ceny wzrosły
Yg
W krótkim okresie polityka makroekonomiczna mogłaby być efektywna ↑Y↑L↑P