SCHORZENIA ŁOJOTOKOWE
SEBORRHOEA
Wzmożone wydzielanie łoju związane z:
Pityrosporum ovale
Czynnikami usposabiającymi
Wrodzona skłonność
Zaburzenia endokrynologiczne
Zaburzenia układu nerwowego
LOKALIZACJA
Owłosiona skóra głowy
Czoło
Nos
Fałdy nosowo-policzkowe
Okolice zauszne
Okolica mostka i międzyłopatkowa
STAN ŁOJOTOKU JEST PODŁOŻEM DLA:
Pityriasis seborrhoica
Dermatitis seborrhoica
Acne rosacea
Acne vulgaris
ŁUPIEŻ ŁOJOTOKOWY /PITYRIASIS SEBORRHOICA/
skóra gładka - p. alba (nieznana etiologia)
drobnopłatowe złuszczanie - białe dobrze odgraniczone ogniska skóry gładkiej
LECZENIE: maści i kremy steroidowe z dodatkiem antybiotyków
skóra owłosiona (Pityrosporum ovale)
seborrhoea sicca (p. simplex)
/pseudotinea amiantacea/
drobne łuski barwy białej na owłosionej skórze głowy
seborrhoea oleosa
żółtawe strupy i cechy zapalenia na owłosionej skórze głowy
LECZENIE: szampony, pirytionian cynku, flutrimazol, ketokonazol, siarczek selenu lub płyny zawierające środki przeciwgrzybicze
POWIKŁANIA: pseudontinea, trwałe wyłysienie
RÓŻNICOWANIE: tinea capitis, psoriasis capitis, eczema
WYPRYSK ŁOJOTOKOWY/ ŁOJOTOKOWE ZAPALENIE SKÓRY /DERMATITIS SEBORRHOICA/
ETIOLOGIA: nieznana dokładnie, geny, drożdżaki, czynniki hormonalne, androgeny matki w postaci dziecięcej
Chorują małe dzieci do 3 m-ca życia i dorośli.
OBJAWY u dzieci: miękkie, tłuste szarożółte strupy, mocno umocowane, grudki, blaszki rumieniowo-złuszczające, zlewne rumienie
LOKALIZACJA u dzieci: początkowo na skórze owłosionej głowy, potem twarzy tułowiu, kończynach, w fałdach skóry
OBJAWY u dorosłych: obfite złuszczanie na podłożu zapalnym na skórze owłosionej głowy, żółtoszaro-pomarańczowe strupy, w fałdach sączenie
LOKALIZACJA u dorosłych: czoło, okolica zauszna, mostek, plecy, fałdy
WARINTY KLINICZNE:
prakeratosis psoriasiformis
varietas intertriginosa
pruritus ani
postać erytrodermiczna
Świąd jest rozmaicie nasilony, a choroba nawraca jesienią-zimą. U dzieci zmiany rozpoczynają się przed 3-cim m-cem życia i trwają do kilku m-cy. Zmiany nasilają stres, niska temperatura, bodźce chemiczne i fizyczne. U chorych na AIDS i zaburzeniami neurologicznymi choroba jest oporna na leczenie.
POWIKŁANIA: nieodwracalne przerzedzenie włosów i brwi
RÓŻNICOWANIE u dzieci: atopia, erythrodermia Leiner, histiocytoza X, psoriasis
RÓŻNICOWANIE u dorosłych: psoriasis, tinea cutis, intertrigo, pityriasis versicolor
LECZENIE u dzieci: złuszczanie 1% kw. salicylowym w oleju migdałowym, słabe lub średnie steroidy na zmianę z bazą
LECZENIE u dorosłych: złuszczanie 5% oliwą salicylową, szampony przeciwłojotokowe, preparaty przeciwgrzybicze, steroidy w połączeniu z środkami przeciwgrzybiczymi i przeciwbakteryjnymi, metronidazol, erytromycyna miejscowo
LECZENIE ogólne u dorosłych: ketokonazol, itrakonazol, tetracyklina, izotretinoina, PUVA, witamina C, PP, B12
TRĄDZIK RÓŻOWATY /ACNE ROSACEA/
ETIOLOGIA: nie do końca jasna, Demodex folliculorum, H. pylori, Pityrosporum ovale, wzmożona reakcja naczyniowa na twarzy, zaburzenia w układzie pokarmowym
WYSTĘPOWANIE: głównie u kobiet w okresie przekwitania
OBJAWY: napadowe zaczerwienienie (przejściowy rumień) → stały rumień → trwałe rozszerzenie naczyń (teleangiektazje) → drobne grudki i krosty /ew. torbiele łojowe i przerost tkanki łącznej - rhinophyma /
BRAK ZASKÓRNIKÓW !!!
LOKALIZACJA: nos, policzki, czoło, broda, fałdy nosowo-policzkowe, szyja, mostek
POSTACIE:
r. teleangiectatica /vascular/
r. papulosa /papulopustulosa/
rhinophyma /sabecous hyperplasia/
r. fulminans
r. tuberculoides
r. ophtalmica
POWIKŁANIA: (10%) - zapalenie brzegów powiek, zapalenie spojówek, tęczówki i ciała rzęskowego, zapalenie rogówki (r. ophtalmica)
DIAGNOSTYKA: badanie mikologiczne, obecność H. pylori, diagnostyka przewodu pokarmowego, wiek i typowa lokalizacja
RÓŻNICOWANIE: DLE, Acne vulgaris, Lupoid miliaris disseminatus faciei
LECZENIE: przyczynowe, unikanie czynników drażniących, alkohol, zimne i gorące potrawy, czekolada, mocna kawa i herbata, palenie, stres
LECZENIE
OGÓLNE: antybiotyki - tetracykliny i erytromycyna, metronidazol, retinoidy,
arechina
MIEJSCOWE: erytromycyna, klindamycyna, metronidazol, retinoidy, słabe steroidy
na krótko,
Witaminy przeciwłojotokowe: PP, B2, tokserutyna, wyciągi z kasztanowca
Solux z niebieskim filtrem, leczenie chirurgiczne - laser, dermabrazja, elektrokoagulacja
ZAPALENIE SKÓRY OKOŁUSTNE /DERMATITIS PERIORALIS/
ETIOLOGIA: nie w pełni jasna, fluorowane kortykosteroidy, kosmetyki
Dotyczy młodych kobiet
OBJAWY: drobne (1-3 mm) grudki i krosty na podłożu rumieniowym
LOKALIZACJA: symetrycznie na brodzie, fałdach nosowo-policzkowych, bez zajęcia czerwieni wargowej
LECZENIE: odstawienie preparatów wywołujących, ogólnie: tetracykliny, miejscowo: metronidazol
TRĄDZIK POSPOLITY /ACNE VULGARIS/
CZYNNIKI ROZWOJU:
Zwiększona produkcja łoju i przerost gruczołów łojowych
Androgeny /wzrost wrażliwości lub wzrost poziomu hormonów/
Lokalizacja gruczołów /wrażliwość/
Nie wszyscy z hiperandrogenizmem mają trądzik
Nieprawidłowe złuszczanie się keratynocytów w mieszku włosowym
Hiperproliferacja i nieprawidłowe różnicowanie /kwas linolenowy, bakterie, cytokiny, dyfuzja lipidów, cytokiny, Il-1α/
Zbite skupiska komórek zmieszane z łojem
Zaskórniki /microcomedo/
Kolonizacja Propionibacterium acne
Jest związek z działaniem antybakteryjnym a nasileniem zmian
Ma to związek z mediatorem reakcji zapalnej
Różnego stopnia odpowiedź gospodarza daje różnie nasilenie objawów
Zapalenie i odpowiedź immunologiczna
Nacieki z LT CD4 i uszkodzenie ściany /lipidy, korneocyty, bakterie/
Neutrofile
Zmiany zapalne maja różną morfologię i mogą przechodzić z jednego typu w drugi
ETIOLOGIA: nieznana, geny A.D. z różną penetracją
OBJAWY: zaskórnik otwarty (czarny czop bo FFA się utleniają), zaskórnik zamknięty (biały lub żółty, drobny, widoczny przy napięciu) - Acne comedonica
Przy rozwoju stanu zapalnego mamy:
Acne papulopustulosa
Acne nodulocystica
Acne cystica
Acne phlegmonosa
Acne fulminans
Acne conglobata
Acne keloidea
PODZIAŁ ZE WZGLĘDU NA ETIOPATTOGENEZĘ:
Acne vulgaris / juvenilis /
Acne professionalis /chlorica, oleosa, picea/
Acne postmedicamentosa /steroidy, lit, brom, jod/
Acne cosmetica /pudry, róże/
Acne neonatorum /hormony, środki pielęgnujące/
Acne excoiriee
DIAGNOZA: obraz, przebieg, zaskórniki
RÓŻNICOWANIE: acne rosacea, folliculitis, milia, przerost gruczołów łojowych
LECZENIE MUSI OPIERAC SIĘ NA RÓWNOCZESNYM ZWALCZANIU DWÓCH LUB WIĘCEJ CZYNNIKÓW ETIOLOGICZNYCH
LEKI STOSOWANE MIEJSCOWO:
Retinoidy: tretinoina, adapalen, tazaroten
Nadtlenek benzoilu - 1-10%
Antybiotyki 1-4% klindamycyna, erytromycyna, ew. z cynkiem
Kwas azelainowy
Kwas salicylowy
LEKI STOSOWANE DOUSTNIE:
Antybiotyki (6,8 tyg. - 12,18 tyg.)
Tetracyklina (0.75-1.5 g/d, potem 0.5 g/d)
Doxycyklina (100-200 mg/d, potem 50 mg/d)
Klindamycyna (300 mg/d)
Minocyklina (100-200 mg/d) potem 50 mg/d)
Biseptol (0.96 g/d)
Isotretinoina (0.2-1.0 mg/kg/d przez 3-5 m-cy)
Prednizon (0.5-1.0 mg/kg/d przez 2-6 tyg.)
Dapson (100-200 mg/d)
Cynk (200 mg/d)
Witaminy PP, C, z gr. B, bez B12)
LECZENIE NIEFARMOKOLOGICZNE:
Dieta
Higiena
Usuwanie zaskórników
Światło słoneczne
Delikatne peelingi chemiczne
Edukacja na temat leczenia
Psychoterapia
Łagodny trądzik - miejscowo retinoid, przy pojawieniu się zmian zapalnych dodatkowo miejscowo antybiotykoterapia lun nadtlenek benzoilu
Średnie nasilenie - miejscowo retinoid z doustnym antybiotykiem, ew. u kobiet z zaburzeniami hormonalnymi lub opornych na leczenie tradycyjne leki hormonalne stosowane ogólnie
Ciężkie i oporne postacie - isotretinoina stosowana doustnie, dodatkowo małe dawki steroidów 30-15 mg/d przy a. Fulminans
ŁYSIENIE /ALOPECIA/
Alopecia areata
Alopecia masculina androgenica
Alopecia feminina androgenica
Hipertrychosis
Hirsutismus
ALOPECIA AREATA
LECZENIE: samoistny odrost w ciągu 1-2 lat u 30-60%; unikanie stresu, psychoterapia
Ogólnie: kortykosteroidy, cyklosporyna A, dapson
Miejscowo: iniekcje śródskórne steroidów, masci steroidowe, immunoterapia miejscowa (uczulenie 2% DPCP-on, SADBE potem podrażnianie wzrastającą dawką)
ALOPECIA MASCULINA ANDROGENICA
Predyspozycja genetyczna - dziedziczenie wieloczynnikowe, wielogenowe
Uwarunkowania androgenowe
zależność od dwuhydrotestosteronu DHT a nie testosteronu T
rola 5-α-reduktazy w powstawaniu DHT
obecnośc receptorów dla androgenów
LECZENIE ogólne: finastyryd 1 mg/d, miejscowe: minoksydil 2 i 5% r-r, przeszczep włosów
ALOPECIA FEMININA ANDROGENICA
U kobiet m miejsce zwykle uogólnione łysienie z zachowaniem linii włosów na czole, a typowo przerzedzenie w okolicy ciemieniowej i skroniowej, mogą być też poprzeczne pobruzdowania na paznokciach
Leczenie ogólne: antyandrogeny tj. spironolakton, octan cyproteronu, miejscowo: minoksydil 2-5% r-r, leczenie chirurgiczne