Zestaw III
Psychologia społeczna jest to nauka o:
procesach psychicznych człowieka;
zachowaniu się ludzi;
duszy;
dewiacjach psychicznych.
Myślenie asocjacyjne:
polega na operowaniu bezpośrednio odzwierciedlanymi obrazami przedmiotów i zjawisk;
jest luźnym i nieuporządkowanym łańcuchem myśli i wyobrażeń;
to myślenie realistyczne;
podporządkowane jest określonym kierunkom i założeniom.
Nienaukowa metoda badań psychologicznych, to:
eksperyment;
test.
analiza wytworów działania;
chiromancja.
Z niejasnością pełnionej roli mamy do czynienia, wtedy gdy:
oczekiwania związane z daną rolą przekraczają możliwości danej osoby;
rola wysyłana jest niejednoznaczna, a jednostka nie wie, czego się od niej oczekuje;
informacje i wskazówki roli wysyłanej są sprzeczne lub wzajemnie się wykluczają;
stopień wzajemnego przyciągania wewnątrz grupy jest słaby.
Psychologia postaci zwraca uwagę na to,:
w jaki sposób dany obiekt pojawia się w umyśle ludzi;
jakie czynniki determinują zachowanie człowieka;
jakie elementy tworzą trójwarstwową koncepcję psychiki - osobowości człowieka;
że istnieje ścisła zależność psychiki człowieka od świata zewnętrznego.
Uczucia powstające najczęściej pod wpływem silnych bodźców zewnętrznych, to:
nastroje;
afekty;
namiętności;
uczucia wyższe.
Postawa egoistyczna przejawia się w:
poszanowaniu autonomii jednostki;
pozytywnym i harmonijnym kształtowaniu się więzi międzyludzkich;
braku zaangażowania w życiu społecznym
zaspakajaniu własnych potrzeb kosztem innych ludzi.
Uczucia steniczne, to uczucia:
osłabiające zdolność człowieka do działania;
przeciwstawne, ale przeżywane jednocześnie;
utrzymujące się przez dłuższy czas;
wzmagające energię człowieka.
Za pierwszego filozofa starożytności uważany jest:
Heraklit z Efezu;
Arystoteles;
Hipokrates;
Galen.
Pamięć to proces:
utrwalania minionych doświadczeń;
zapamiętywania, przechowywania i odtwarzania materiału;
zapamiętywania i uczenia się;
zapamiętywania, zapominania i przypominania materiału.
Psychopata to człowiek pozbawiony:
inteligencji;
motywów;
uczuć wyższych;
zainteresowań.
Istotą próżniactwa społecznego jest założenie, że:
intensywność pracy zespołowej zależy od stopnia złożoności zadania;
intensywność pracy zespołowej jest większa niż pracy indywidualnej;
intensywność pracy zespołowej jest mniejsza niż pracy indywidualnej;
intensywność pracy zespołowej jest taka sama jak pracy indywidualnej.
Myślenie lateralne:
chętnie podąża przypadkowo napotkanym krokiem;
poszukuje tego co słuszne;
polega na rozłożeniu problemu na elementy składowe i poszukiwaniu rozwiązania;
sprowadza się do definiowania przedmiotów i zjawisk.
Zadania koniunktywne, to zadania grupowe, których wykonanie jest uzależnione od:
wszystkich członków grupy zadaniowej;
pracy najsprawniejszego członka grupy;
straty ponoszonej w toku rozwiązywania zadania;
pracy najsłabszego członka grupy.
Przedmiotem badań behawioryzmu jest:
odruchy warunkowe;
świadomość;
zachowanie;
podświadomość.
Zastąpienie celu nieosiągalnego osiągalnym, to:
racjonalizacja;
regresja;
izolacja;
kompensacja.
Psychologia społeczna bada takie zjawiska, jak:
temperament;
socjalizacja osobowości;
myślenie i pamięć;
wrażenia zmysłowe.
Do podstawowych operacji myślowych zalicza się:
rozumowanie, definiowanie, manipulowanie i wnioskowanie;
abstrahowanie i klasyfikowanie;
analizę i syntezę;
dedukcję i indykcję.
Trwałość pamięci, to:
ilość materiału odtwarzanego po pewnym czasie;
szybkość przypominania;
ilość materiału zapamiętanego w jednostce czasu;
ilość trafnych przypomnień w stosunku do wszystkich możliwych.
„Efekt aureoli”, to błąd percepcyjny polegający na:
ocenianiu ludzi w ujednolicony sposób;
uogólnianiu pierwszego wrażenia;
przedkładaniu cech fizycznych nad właściwości psychiczne człowieka;
tendencji do przesadnie pozytywnego oceniania ludzi.
Myślenie sensoryczno-motoryczne to proces polegający na:
odzwierciedlaniu strukturalnych i funkcjonalnych stosunków różnych elementów rzeczywistości;
operowaniu bezpośrednio obrazami przedmiotów i zjawisk;
operowaniu pojęciami i nazwami przedmiotów i zjawisk;
stosowaniu utrwalonej wiedzy.
Która z poniższych cech jest typowa dla afektów:
afekty mają wpływ na całe zachowanie się człowieka;
wolno opanowują człowieka i wolno ustępują;
afektom towarzyszy przymglenie świadomości;
przyczyna afektów jest często nieznana.