8. Zależność umożliwiająca obliczenie najmniejszej średnicy cząstki, która powinna pozostać w danym cyklonie:
Na podstawie doświadczeń przyjmujemy, że: n = 0,1 r0=0,5R
|
|
Za 3 pkt. 3. Twierdzenie D. Bernoulliego i jego interpretacja fizyczna W jednorodnym polu grawitacyjnym w czasie ruchu ustalonego cieczy doskonałej suma energii kinetycznej, potencjalnej ciśnienia i położenia dla jednostki masy płynącej strugi cieczy jest wielkością stałą. Jeżeli wszystkie strugi cieczy rozpoczynają się w miejscu, gdzie ciecz płynie ruchem ustalonym, prostoliniowym, to w takim przypadku twierdzenie D. Bernouliego odnosi się do całego strumienia
Suma zmian energii w układzie jest równa zeru 4. Interpretacja geometryczna równania D. Bernoulliego
|
5. Doświadczenie Reynoldsa -potwierdził doświadczenie istnienia dwóch rodzajów ruchów płynu -wyjaśnił warunki, w których są one możliwe
6. Wyjaśnij terminy: Krytyczna liczba Reynoldsa, … wartość krytyczna Rekr ≈ 2320 odgranicza przepływ laminarny (Re < Rekr) od turbulentnego (Re > Rekr)
7. Siły działające na element płynu laminarnego w przewodzie o przekroju kołowym -siła ciężkości (masowa) - ciężar płynu o objętości walca G=mg -siła parcia wywołująca ruch płynu (siła powierzchniowa) -siła przeciw parcia, skierowana przeciw kierunkowi ruchu płynu -siły ściskające element płynu prostopadle do powierzchni tego elementu i wzajemnie się znoszą -siła tarcia przeciwstawiająca się ruchowi płynu
8. Przepływ płynu w ruchu burzliwym - ruch zdecydowanie przestrzenny, podczas, którego elementy płynu poruszają się w sposób nieustalony - ruch poszczególnych cząstek płynu jest wypadkową ruchu głównego do osi przewodu i składowych związanych z pobocznym ruchem drgającym (ruchy pulsacyjne)
|
|
9.Równanie D. Bernoulligo dla cieczy rzeczywistej W cieczy lepkiej występują opory tarcia - ciecz w rurach piezometrycznych opada. Praca sił tarcia powoduje że suma trzech członów wysokości energii równania Bernoulliego nie jest stała lecz maleje wzdłuż strumienia. Straty ciśnienia obejmują straty liniowe, proporcjonalne do długości przewodu (opory lokalne) powstałe w wyniku lokalnego zaburzenia przepływu
10.Zależność opisująca ciśnienie wywierane przez ośrodek płynny na opadającą cząstkę ciała stałego Z licznych doświadczeń wiadomo, że ciśnienie jakie wywiera ośrodek na opadającą cząstkę kulistą zależy od jej średnicy, prędkości opadania, gęstości ośrodka, lepkości ośrodka. Ciśnienie wywierane przez ośrodek na opadającą cząstkę można traktować jako stosunek sił opru ośrodka do powierzchni rzutu cząstki na płaszczyznę prostopadłą do kierunku opadania
Współczynnik oporu ośrodka, który jest funkcją liczby Re dla cząstek kulistych oraz funkcją liczby Re i sferyczności dla cząstek izomerycznych.
|