Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia. „, Co jest najważniejsze, co jest najpiękniejsze, co prawdziwe, jedyne, największe, za co warto życie dać” to refren młodzieżowej piosenki. Ten refren daje nam do myślenia i zastanowienia się:, co jest największą wartością, dla której warto żyć, trudzićsię i poświęcać? Odpowiedź na to pytanie jest ważna, bo od tej wartości, którą wybieramy za najważniejszą zależy sens naszego życia, zależy jego znaczenie. Jedynie słuszną odpowiedź daje nam dzisiejsza Ewangelia. Otóż dla nas ludzi wierzących najcenniejszą wartością powinno być osiągnięcie Królestwa Bożego. Przypowieści Chrystusa zawarte w dzisiejszej Ewangelii, ukazują wartość Królestwa Niebieskiego. Tym królestwem jest Chrystusowe dzieło zbawienia, a przede wszystkim tajemnica niewyczerpanej miłości Boga do człowieka, do każdego z nas. Zbawienie, udzielający się w nim Chrystus, bogactwo Jego miłości- to nasz największy skarb i drogocenna perła. Ten skarb nie tylko trzeba odnaleźć, ale również poświęcić dla niego wszystko. Chrystus objawia siebie i swoje królestwo tylko tym, którzy Go szczerze szukają. Tym, którzy w Nim potrafią odnaleźć wartość największą - cel i sens swego życia. Dlatego na wzór Salomona z dzisiejszego pierwszego czytania, powinniśmy modlić się o mądrość. Chodzi o to, abyśmy umieli mądrze rozsądzać o tym, co dla nas jest najważniejsze. Byśmy umieli dostrzegać, gdzie jest nasz prawdziwy i najcenniejszy skarb, za który warto i trzeba oddać wszystko. Warto, zatem postawić sobie dzisiaj pytanie:, jaką wartość przedstawia dla nas Królestwo Niebieskie? Czy uważamy je za największy skarb? Czy gotowi jesteśmy na wzór ewangelicznego kupca poświęcić wszystko inne, aby je zdobyć?
|
Ile pracy, samozaparcia, wysiłku, treningu wkłada sportowiec w przygotowaniu się do zawodów, po to, aby wygrać i zdobyć złoty medal? Ile ludzie poświęcają nieraz trudu, zabiegów, sprytu, aby ułożyć sobie możliwie wygodnie to życie ziemskie? Niestety tak mało roztropności, wysiłku, samozaparcia wkładają w to, aby poprzez życie ziemskie zapewnić sobie wieczne szczęście. Czy modlimy się i potrafimy tak jak Salomon prosić Boga o prawdziwą mądrość, zamiast bogactw? Czym są dla nas wartości nieprzemijające, które przyniósł nam Chrystus? Ile czasu i wysiłku dla nich poświęcamy? Ziemski skarb, drogocenna perła, sportowy medal, to są rzeczy przemijające, takie, które łatwo można zniszczyć. W chwili śmierci, te rzeczy nie będą przedstawiały dla ich właścicieli żadnej wartości. Kiedy zaś będzie umierał prawdziwy wyznawca Chrystusa, dla którego to, co przyniósł Pan Jezus na ziemię, było najważniejszą wartością, Bóg otworzy przed nim drzwi Królestwa Niebieskiego? Musimy nauczyć się, zatem inwestować w takie wartości, które nigdy nie stracą znaczenia, które pójdą za nami i przekroczą z nami bramę śmierci. Tymi wartościami są: nasza prawdziwa wiara, nadzieja i miłość, nasze święte chrześcijańskie życie zgodne z Chrystusową Ewangelią. Ile te wartości znaczą w moim życiu? Co jest najważniejsze: wygodne życie, czy prawdziwa wiara i miłość do Boga i drugiego człowieka? Bóg okazuje nam miłość każdego dnia, jak na nią odpowiadamy? Zakończmy nasze rozważania słowami poety;” Jedno wiem, i innych objawień niepotrzeba oczom i uszom- Uczyniwszy na wieki wybór, w każdej chwili wybierać muszę.” |