![]() | Pobierz cały dokument metoda.dobrego.startu.metodyka.pracy.doc Rozmiar 78 KB |
Metoda Dobrego Startu
GENEZA
Pierwowzorem metody dobrego startu była metoda Bon Départ (tłum. dobry odjazd, start), opracowana we Francji przez T. Bugnet, która zajmowała się wychowaniem fizycznym. Początkowo metoda Bon Départ była ukierunkowana na usprawnianie motoryki, później autorka uwzględniła także kształcenie percepcji.
Do Polski informacje na temat metody Bon Départ dotarły w latach sześćdziesiątych. Metoda ta została zmodyfikowana przez Martę Bogdanowicz. Zrezygnowano bowiem z prostej adaptacji francuskiego pierwowzoru. Wprowadzono szereg nowych elementów: formę i układ ćwiczeń według własnego pomysłu. Opracowano też nowe zestawy wzorów, do których dobrano polskie piosenki ludowe i dziecięce.
METODA DOBREGO STARTU W SYSTEMIE ODDZIAŁYWANIA NA DZIECKO
Metoda ta wykorzystywana jest w szkołach, przedszkolach i ośrodkach leczniczo-pedagogicznych zarówno podczas zajęć indywidualnych, jak i zbiorowych. Ma ona dwojakie zastosowanie: w rehabilitacji i profilaktyce. Może być stosowana w odniesieniu do dzieci o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym (aktywizując ten rozwój), jak i do dzieci, których rozwój jest zaburzony (usprawniając nieprawidłowo rozwijające się funkcje).
Zastosowanie Metody Dobrego Startu w profilaktyce:
w ramach przygotowania dzieci do podjęcia nauki szkolnej (w najstarszej grupie przedszkola),
w okresie poprzedzającym naukę czytania i pisania wobec uczniów klasy pierwszej (podczas lekcji, a także w formie zajęć śródlekcyjnych),
w celu usprawnienia motoryki uczniów młodszych klas szkolnych,
w procesie usprawniania manualnego młodzieży podejmującej szkolenie zawodowe.
Zastosowanie Metody Dobrego Startu w rehabilitacji:
dzieci globalnie opóźnionych w rozwoju psychomotorycznym (także w szkołach specjalnych),
dzieci o dysharmonijnym rozwoju psychomotorycznym w celu usprawnienia funkcji percepcyjno-motorycznych (dzieci z dysleksją, dysgrafią i dysortografią oraz z zaburzeniami lateralizacji: w zespołach korekcyjno-kompensacyjnych na ternie szkół, w ośrodkach leczniczo-pedagogicznych oraz w grupach korekcyjnych w przedszkolach),
dzieci, które przejawiając niewielkie zaburzenia zachowania na skutek zaburzeń dynamiki procesów nerwowych lub zaburzeń emocjonalnych w placówkach neuropsychiatrii dziecięcej.
Metoda Dobrego Startu zwykle jest stosowana jako jedna z wielu metod oddziaływania terapeutycznego. Metoda ta zawiera syntezę elementów wzrokowych, słuchowych i ruchowych, a więc kształci jednocześnie kilka analizatorów. Służy ona usprawnianiu czynności poszczególnych analizatorów, uczestniczących w procesie czytania i pisania oraz rozwija współdziałanie między nimi, czyli koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową.
ZNACZENIE METODY DOBREGO STARTU
![]() | Pobierz cały dokument metoda.dobrego.startu.metodyka.pracy.doc rozmiar 78 KB |