50. Narządy zmysłów
- Narządy zmysłów są anatomicznie i fizjologicznie ściśle powiązane z układem nerwowym, a istota postrzegania zmysłowego to nie tylko odbiór bodźca na poziomie receptora, ale także, a może przede wszystkim - jego przetworzenie w ośrodkowym układzie nerwowym z wielokierunkową analizą w korze mózgowej włącznie.
Narządy zmysłów mogą stanowić zakończenie pojedynczego włókna nerwowego i być pojedynczym receptorem (np. rozmaite narządy czucia skórnego). Mogą jednak mieć też budowę bardziej złożoną, tworzącą strukturę składającą się z większych skupisk pojedynczych receptorów (np. okolica węchowa błony śluzowej jamy nosowej), albo nawet tworzyć skomplikowany układ odbiorczo-analizujący (np. oko, czy ucho), w którym występujące w ogromnej liczbie receptory stanowią najważniejszy, choć tylko jeden z wielu elementów składowych zwartej całości.
51. Fizjologia widzenia
- Widzenie jest złożonym procesem fizyczno-psychicznym, który składa się z trzech etapów: przyjęcia (wychwycenia) bodźca, jego przewodzenia oraz zebrania i poznania go. Układ ten składa się z umiejscowionej w oczodole gałki ocznej, która odbiera wrażenia wzrokowe, przekazując je poprzez drogi wzrokowe do korowych ośrodków wzrokowych mózgu. W nich to odbierane są i przetwarzane impulsy, a następnie przesyłane do dalszych ośrodków mózgowych, tak aby ustrój nasz zareagował odpowiednią czynnością na bodziec wzrokowy.
52. Plamka żółta i plamka ślepa
- Plamka żółta - miejsce na siatkówce oka niektórych kręgowców o największej rozdzielczości widzenia związanej z największym zagęszczeniem czopków. Fotoreceptory plamki żółtej zawierają żółty barwnik, z czego wynika jej nazwa.
- Plamka ślepa - miejsce na siatkówce oka kręgowców, w którym nerw wzrokowy opuszcza gałkę oczną i biegnie w stronę mózgu. Jest ono całkowicie pozbawione fotoreceptorów (czopków i pręcików), jest więc niewrażliwe na światło.
53. Adaptacja do ciemności i silnego światła
- przyzwyczajanie się wzroku do widzenia w ciemności. Siatkówka oka, odpowiedzialna za odbiór światła, zbudowana jest z pręcików, odbierających niewielkie natężenie światła i niewrażliwych na kolory, oraz z czopków, odbierających tylko silne światło, natomiast zdolnych do odróżniania barw. Podczas adaptacji wzroku dochodzi do przejęcia odbioru światła przez pręciki, czopki zaś przestają odbierać bodźce świetlne. Świat widzialny z barwnego staje się czarno-biały. Proces adaptacji wzroku wymaga pewnego czasu i związany jest z odtwarzaniem czerwieni wzrokowej (rodopsyny) przy współudziale witaminy A. Czas potrzebny czopkom na adaptację i odzyskanie całkowitej wrażliwości wynosi około 10 minut. Pręciki potrzebują do tego od 30 do 60 minut. Adaptacja przy przejściach z ciemności do światła jest o wiele szybsza i zabiera zwykle około jednej minuty.
54. Akomodacja oka
- (nastawność oka) - zjawisko dostosowania się oka do oglądania przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach. Zmiana kształtu soczewki oka, a wskutek tego zmiana jej ogniskowej i co za tym idzie zmiana jej zdolności zbierające.
55. Punkt bliży wzrokowej
- Punkt bliży wzrokowej - najbliższy punkt, jaki oko jest w stanie ostro widzieć dzięki akomodacji soczewki (ok. 10 cm).
-Punkt dali wzrokowej - najbliższy punkt powyżej którego soczewka nie akomoduje (ok. 6 m)
56. Wady wzroku
-krótkowzroczność (dobrze z bliska, źle z daleka)
-nadwzroczność(dobrze z daleka,źle z bliska)
-astygmatyzm(zaburzenie ogniskowania)
-prezbiopia(starczowzroczność, zaczyna się po 40-tce,jak przy nadwzroczności)