WRZODY ŻOŁĄDKA
Wrzód - samotne uszkodzenie śluzówki (nadżerka - błona śluzowa; sięgający warstwy mięśniowej - wrzód) - ekspozycja na HCl i enzymy proteolityczne
Wrzody żołądka:
rzadsze niż dwunastnicy (1: 3)
wzrost zachorowalności z wiekiem (głównie po 40.r.ż.)
częściej w niższych klasach społecznych
często u osób z grupą krwi A
normalny lub obniżony poziom HCl
98% wrzodów - predyspozycja Helicobacter pylori (ostatnio ok. 70%)
Wrzody dwunastnicy:
wzrost zachorowalności do 35.r.ż. - potem utzymuje się na stałym poziomie
prak przynależności do jakiejś klasy społecznej
częściej u osób z grupą krwi 0
zwiększony lub normalny poziomu HCl
niemal 100% obecności Helicobacter
Waren i Marshall (1952) - odkrycie Helicobacter i jej zwiążku z wrzodami
Odnowa błony śluzowej na poziomie komórkowym:
mucyna żołądkowa
odpowiedni przepływ krwi w ścianie żołądka
regeneracja komórek
prostaglandyny
NSAID - niesterydowe leki przeciwzapalne, np. aspiryna - 2.obok Helicobacter przyczyna wrzodów
Mucyna:
powierzchnia komórek nabłonka
ciasne połączenia międzykomórkowe
warstwa mucyny
wydzielanie dwuwęglanów
Ukrwienie:
zwężenie naczyń pod wpływem stresu
spadek przepływu - trudności z wypłukaniem nadmiaru H+
spadek przepływu - niedokrwienie
NSAID
Droga układowa Droga lokalna
Hamowanie aktywności cyklooksygenazy Słabe kwasy (niezdysocjowane)
Spadek produkcji prostaglandyn Dyfundują do nabłonka
Szereg zmian: Uszkodzenie nabłonka
spadek przepływu krwi
spadek produkcji mucyny
spadek sekrecji HCO3
upośledzenie odnowy komórek
Ostra choroba wrzodowa:
NSAID
Duże nadużywanie alkoholu
Stres prowadzący do niedokrwienia
Uraz
Zespół Zollingera - Elisona - guzy produkujące gastrynę
Przewlekła:
kwaśna treść + pepsyna
refluks treści do przełyku - zgaga
przedsionek (?)
dwunastnicze
w dolnej części jelita po gastrostomii
Nieleczony wrzód:
zwężenie oddźwiernika (wymioty, zasadowica metaboliczna)
perforacja (treść do otrzewnej, wątroby, trzustki)
krwotok
rak
Zespół Zollingera - Elisona - wzrost ilości komórek produkujących gastrynę
Leczenie:
kiedyś: leki przeciwhistaminowe, wagotomia
Diagnoza:
badania nieinwazyjne:
test oddechowy
przeciwciała - obecne dłużej niż żywa bakteria
inwazyjne:
histologiczne
szybki test ureazowy
Nosiciele Helicobacter: 50% społeczeństwa
Helicobacter:
nieznany środowiskowy lub zwierzęcy przenosiciel
czynniki socjalno - ekonomiczne
Czynniki kolonizacji:
sprzyjające środowisko
adaptacje morfologiczne
receptory
adaptacje metaboliczne
ureaza
Czynniki funkcjonalne:
hipergastrinemia (wzrost gastryny w osoczu)
cytokiny - zmiana produkcji - nasilenie procesu zapalnego
supresja inhibicji gastryny
supresja somatostatyny
może dojść do lokalnego wzrostu wydzielania kwasu
rola PGE2 (?)
Najczęstsze lokalizacje:
krzywizna mniejsza (1/3 do oddźwiernika)
tuż za oddźwiernikiem
4 główne typy komórek:
produkujące mucynę
okładzinowe (produkcja H+)
główne (produkcja pepsyny)
komórki G (produkcja gastryny)
Na wydzielanie H+:
histamina - pobudza ATP - azę pompy H+/ K+ - ową
gastryna - z receptorem G - mobilizacja wapnia wewnątrzkomórkowego - aktywacja ATP-azy
acetylocholina - receptor M3 - mobilizacja wapnia - stymulacja ATP-azy