STRATEGIE POWSTRZYMYWANIA PRZEMOCY

1. Rozmowa

• Opowiadanie o swoim cierpieniu i krzywdzie

• Próby wzbudzenia poczucia winy

• Czasem prowadzą do ponownych ataków złości, wtedy kobieta uczy się milczeć

2. Uzyskiwanie obietnic poprawy i powstrzymywania się od przemocy

• Odwoływanie się do miłości, do moralności, do tego, „co pomyślą sąsiedzi i dzieci”

3. Straszenie, groźby

• Grożenie powiadomieniem policji, opuszczeniem domu, rozwodem, skargą w zakładzie pracy

• Groźby te rzadko są spełniane i sprawcy zdają sobie z tego sprawę

• Jedynym sposobem zwiększenia skuteczności tej strategii jest zrealizowanie przynajmniej części gróźb

4. Ukrywanie się przed sprawcą

• Wybieganie z domu, chowanie się w innym pokoju, zamykanie w łazience, w piwnicy, w szafie

• Stwarza doraźną nadzieję uniknięcia przemocy, ale często tworzy pretekst do następnych aktów przemocy

5. Pasywna obrona

• Próby osłonięcia się dłońmi, ramionami, poduszką, sprzętami domowymi

• Stosowana odruchowo nie powstrzymuje na ogół przemocy, a często zwiększa agresję

6. Unikanie agresywnego ataku

• „schodzenie z oczu”, przy przeczuciu, że zbliża się fala agresji

• opuszczanie domu na chwilę przed powrotem męża

• odmowa dyskusji w przypadku zaczepek prowokujących przemoc

• powstrzymywanie się od pewnych zachowań, aby uniknąć przemocy (np. powściągliwość w kontaktowaniu się z mężczyznami; nie sprzeciwianie się; unikanie krytyki)

7. Walka obronna

• Próby oddawania razów, drapanie, kopanie, gryzienie, odpychanie

• Rzucanie przedmiotami, policzkowanie, uderzanie przedmiotami

• Strategia niebezpieczna, często powodująca nasilenie przemocy (dodatkowy powód do karania za nieposłuszeństwo i „podnoszenie ręki”)

8. Strategie poniżające

• Całkowite podporządkowanie się

• Poniżanie się

• Za stosowanie tej strategii płaci się największą cenę - zniszczenie własnej podmiotowości i uzależnienie się

Nikt nie stosuje tych sposobów z własnego wyboru. Osoby, które stosują te strategie podlegają destrukcyjnemu wpływowi, przed którym nie potrafią się obronić.

SPOSOBY PRZECIWSTAWIANIA SIĘ PRZEMOCY

1. Zacząć przemoc nazywać przemocą

2. Powiedzieć o przemocy innym ludziom (rodzinie, sąsiadom, znajomym, terapeucie, w grupie)

3. Unikać prowokacji

4. W przypadku zagrożenia fizyczną przemocą wezwać policję i żądać zabrania agresora lub opuścić dom

5. Przygotować zaplecze w przypadku konieczności opuszczenia domu (przygotować dokumenty, zadbać o miejsce, gdzie można tymczasowo przebywać)

6. Zgłosić przypadki przemocy w dzielnicowym komisariacie policji i żądać interwencji

7. Zgłosić do prokuratora sprawę o znęcanie się

We wszystkich działaniach należy szukać sojuszników i wsparcia!