STRATEGIE POWSTRZYMYWANIA PRZEMOCY
Rozmowa
Opowiadanie o swoim cierpieniu i krzywdzie
Próby wzbudzenia poczucia winy
Czasem prowadzą do ponownych ataków złości, wtedy kobieta uczy się milczeć
Uzyskiwanie obietnic poprawy i powstrzymywania się od przemocy
Odwoływanie się do miłości, do moralności, do tego, „co pomyślą sąsiedzi i dzieci”
Straszenie, groźby
Grożenie powiadomieniem policji, opuszczeniem domu, rozwodem, skargą w zakładzie pracy
Groźby te rzadko są spełniane i sprawcy zdają sobie z tego sprawę
Jedynym sposobem zwiększenia skuteczności tej strategii jest zrealizowanie przynajmniej części gróźb
Ukrywanie się przed sprawcą
Wybieganie z domu, chowanie się w innym pokoju, zamykanie w łazience, w piwnicy, w szafie
Stwarza doraźną nadzieję uniknięcia przemocy, ale często tworzy pretekst do następnych aktów przemocy
Pasywna obrona
Próby osłonięcia się dłońmi, ramionami, poduszką, sprzętami domowymi
Stosowana odruchowo nie powstrzymuje na ogół przemocy, a często zwiększa agresję
Unikanie agresywnego ataku
„schodzenie z oczu”, przy przeczuciu, że zbliża się fala agresji
opuszczanie domu na chwilę przed powrotem męża
odmowa dyskusji w przypadku zaczepek prowokujących przemoc
powstrzymywanie się od pewnych zachowań, aby uniknąć przemocy (np. powściągliwość w kontaktowaniu się z mężczyznami; nie sprzeciwianie się; unikanie krytyki)
Walka obronna
Próby oddawania razów, drapanie, kopanie, gryzienie, odpychanie
Rzucanie przedmiotami, policzkowanie, uderzanie przedmiotami
Strategia niebezpieczna, często powodująca nasilenie przemocy (dodatkowy powód do karania za nieposłuszeństwo i „podnoszenie ręki”)
Strategie poniżające
Całkowite podporządkowanie się
Poniżanie się
Za stosowanie tej strategii płaci się największą cenę - zniszczenie własnej podmiotowości i uzależnienie się
Nikt nie stosuje tych sposobów z własnego wyboru. Osoby, które stosują te strategie podlegają destrukcyjnemu wpływowi, przed którym nie potrafią się obronić.
SPOSOBY PRZECIWSTAWIANIA SIĘ PRZEMOCY
Zacząć przemoc nazywać przemocą
Powiedzieć o przemocy innym ludziom (rodzinie, sąsiadom, znajomym, terapeucie, w grupie)
Unikać prowokacji
W przypadku zagrożenia fizyczną przemocą wezwać policję i żądać zabrania agresora lub opuścić dom
Przygotować zaplecze w przypadku konieczności opuszczenia domu (przygotować dokumenty, zadbać o miejsce, gdzie można tymczasowo przebywać)
Zgłosić przypadki przemocy w dzielnicowym komisariacie policji i żądać interwencji
Zgłosić do prokuratora sprawę o znęcanie się
We wszystkich działaniach należy szukać sojuszników i wsparcia!