Nr ćwiczenia W2 |
Temat Wytrzymałość elektryczna układów izolacyjnych wysokiego napięcia |
Grupa laboratoryjna B |
---|---|---|
Wydział Energetyki i Paliw |
GR. 2 ROK III Godz. 13:00-14:30 |
|
Data wykonania ćwiczenia 29.10.12r. |
Uwagi | Data oddania sprawozdania 12.11.12r. |
Cel ćwiczenia
Ćwiczenie polegało na pomiarze wartości napięcia przeskoku, który jest miarą wytrzymałości układu izolacyjnego. Badanie przeprowadzono w układzie dwustopniowej kaskady transformatorów dla trzech układów:
Pola jednostajnego – iskiernik kulowy DIS250 – układ kula-kula
Pola niejednorodnego – układ ostrze-ostrze
Układ ostrze-płaszczyzna
Schemat dwustopniowej kaskady transformatorów
Gdzie:
TP110/1 – transformator z uzwojeniem wiążącym W
TP110/2 – transformator izolowany od ziemi
TR – transformator regulacyjny
R0 – rezystor ograniczający prąd zwarciowy
Rt – rezystor tłumiący
W połączeniu kaskadowym transformatorów uzwojenia wysokonapięciowe są połączone szeregowo, dzięki czemu na zacisku ostatniego transformatora otrzymuje się bez obciążenia n-krotnie większą wartość napięcia(n=2, 3, 4, rzadko więcej).
1. Pole jednostajne – iskiernik kulowy DIS250 – układ kula - kula
Układ elektrod iskiernika kulowego niesymetrycznego (jeden biegun uziemiony):
Gdzie:
R0 – opornik ochronny
TrWN – transformator wysokiego napięcia
Iskiernik kulowy stanowią dwie elektrody kulowe o średnicy D i odstępie a, który jest regulowany. Gdy a<<D wówczas układ elektrod spełnia warunek pola jednostajnego, w którym występują wyłącznie wyładowania zupełne( tzn. jest brak wyładowań niezupełnych poprzedzających przeskok). Warunek jednostajności rozkładu pola elektrycznego w układzie elektrod kulowych może być w znacznym stopniu spełniony przez zastosowanie iskierników o odpowiednio dużej średnicy D dla danego odstępu elektrod a.
Zakres pomiarowy iskiernika kulowego wynosi:
$$0,05\ < \ \frac{a}{D}\ < 0,75,$$
co oznacza możliwość zastosowania iskierników dla DIS250 do pomiarów napięć w zakresie 31,7÷275 kV.
Schemat stanowiska pomiarowego:
RAMIE IZOLOWANE
d1 = 25 cm
d2 = 12,5 cm
Wyniki pomiarów:
odległość między kulami [cm] |
napięcie przeskoku zmierzone Up [kV] | Upn-napięcie przeskoku powietrza z poprawką na warunki atmosferyczne[kV] | E=Upn/a [kV/cm] |
---|---|---|---|
1 | 19,1 | 28,4 | 28,4 |
1 | 20,3 | 30,1 | 30,1 |
1 | 20 | 29,7 | 29,7 |
2 | 35,8 | 53,2 | 26,6 |
2 | 33 | 49,0 | 24,5 |
2 | 35,4 | 52,6 | 26,3 |
3 | 51,9 | 77,1 | 25,7 |
3 | 52,6 | 78,1 | 26,0 |
3 | 53,4 | 79,3 | 26,4 |
4 | 70,5 | 104,7 | 26,2 |
4 | 69,7 | 103,5 | 25,9 |
4 | 70,8 | 105,1 | 26,3 |
5 | 85,4 | 126,8 | 25,4 |
5 | 82,6 | 122,7 | 24,5 |
5 | 88,1 | 130,8 | 26,2 |
6 | 104,7 | 155,5 | 25,9 |
6 | 105,8 | 157,1 | 26,2 |
6 | 100,7 | 149,6 | 24,9 |
Up – wartość napięcia przeskoku w danych warunkach atmosferycznych k = f(δ)
Up=k∙Upn
Aby obliczyć wartość współczynnika poprawkowego (korekcyjnego) k, należy wyliczyć:
$\delta = \frac{p}{1013 \bullet 10^{2}} \bullet \frac{293}{T}$
p – ciśnienie atmosferyczne [Pa]
p = 978,8 hPa = 97880Pa
T – temperatura powietrza [K]
T = 24,3°C = (273,15 + 24,3)K = 297,45 K
$\delta = \frac{97880}{1013 \bullet 10^{2}} \bullet \frac{293}{297,45} = 0,95$
Korzystając z tabeli wartości współczynnika poprawkowego odczytuję wartość k, która dla δ=0,95 wynosi k = 0,95.
2. Pole niejednorodne – układ ostrze-ostrze
Schemat stanowiska pomiarowego:
Wyniki pomiarów:
odległość między kulami | napięcie przeskoku zmierzone Up [kV] | Upn-napięcie z przeskoku z poprawką na warunki atmosferyczne [kV] | E=Up/a [kV/cm] |
---|---|---|---|
1 | 6,9 | 10,2 | 10,2 |
1 | 7,6 | 11,3 | 11,3 |
1 | 5,9 | 8,8 | 8,8 |
2 | 13,9 | 20,6 | 10,3 |
2 | 13,8 | 20,5 | 10,2 |
2 | 13,8 | 20,5 | 10,2 |
3 | 21,6 | 32,1 | 10,7 |
3 | 18,3 | 27,2 | 9,1 |
3 | 21,5 | 31,9 | 10,6 |
4 | 25,6 | 38,0 | 9,5 |
4 | 26,4 | 39,2 | 9,8 |
4 | 25,7 | 38,2 | 9,5 |
5 | 28,3 | 42,0 | 8,4 |
5 | 29,7 | 44,1 | 8,8 |
5 | 29,5 | 43,8 | 8,8 |
6 | 31,1 | 46,2 | 7,7 |
6 | 31,6 | 46,9 | 7,8 |
6 | 29,4 | 43,7 | 7,3 |
3. Układ ostrze-płaszczyzna
Wyniki pomiarów:
odległość między kulami | napięcie przeskoku zmierzone Up [kV] | Upn-napięcie z przeskoku z poprawką na warunki atmosferyczne [kV] | E=Upn/a [kV/cm] |
---|---|---|---|
1 | 11,6 | 17,2 | 17,2 |
1 | 12,9 | 19,2 | 19,2 |
1 | 11,1 | 16,5 | 16,5 |
2 | 19,2 | 28,5 | 14,3 |
2 | 19,4 | 28,8 | 14,4 |
2 | 18,4 | 27,3 | 13,7 |
3 | 21,9 | 32,5 | 10,8 |
3 | 21,7 | 32,2 | 10,7 |
3 | 21,6 | 32,1 | 10,7 |
4 | 26,3 | 39,1 | 9,8 |
4 | 26,4 | 39,2 | 9,8 |
4 | 26,5 | 39,4 | 9,8 |
5 | 29,8 | 44,3 | 8,9 |
5 | 27,6 | 41,0 | 8,2 |
5 | 30,6 | 45,4 | 9,1 |
6 | 33,6 | 49,9 | 8,3 |
6 | 32,8 | 48,7 | 8,1 |
6 | 32,3 | 48,0 | 8,0 |
WYKRESY:
E – wartość natężenia pola elektrycznego:
$$E = \frac{U_{pn}^{sr}}{a}$$
Upnśr – średnia napięć przeskoku przy tej samej odległości między kulami
$$U_{pn}^{sr} = \ \frac{U_{pn1} + U_{pn2} + U_{pn3}}{3}\ $$
odległość między kulami | średnie napięcie przeskoku z poprawką na warunki atmosferyczne dla układu kula-kula [kV] | średnie napięcie przeskoku z poprawką na warunki atmosferyczne dla układu ostrze-ostrze[kV] | średnie napięcie przeskoku z poprawką na warunki atmosferyczne dla układu ostrze- płaszczyzna[kV] |
---|---|---|---|
1 | 29,4 | 10,1 | 17,6 |
2 | 51,6 | 20,5 | 28,2 |
3 | 78,2 | 30,4 | 32,3 |
4 | 104,5 | 38,5 | 39,2 |
5 | 126,8 | 43,3 | 43,6 |
6 | 154,1 | 45,6 | 48,9 |
Wykres U=f(a)
odległość między elektrodami [cm] | średnia wytrzymałość elektryczna powietrza z poprawką na warunki atmosferyczne dla układu kula-kula [kV/cm] | średnia wytrzymałość elektryczna powietrza z poprawką na warunki atmosferyczne dla układu ostrze-ostrze [kV/cm] | średnia wytrzymałość elektryczna powietrza z poprawką na warunki atmosferyczne dla układu ostrze-płaszczyzna [kV/cm] |
---|---|---|---|
1,0 | 29,4 | 10,1 | 17,6 |
2,0 | 25,8 | 10,3 | 14,1 |
3,0 | 26,1 | 10,1 | 10,8 |
4,0 | 26,1 | 9,6 | 9,8 |
5,0 | 25,4 | 8,7 | 8,7 |
6,0 | 25,7 | 7,6 | 8,1 |
Wykres E=f(a)
WNIOSKI
Podczas wyładowania w powietrzu następuje przeskok. Na podstanie wykonanych pomiarów wnioskujemy, że wraz ze wzrostem odległości elektrod napięcie przeskoku wzrasta, a wytrzymałość elektryczna maleje. W przypadku układu kula-kula potrzebujemy większego napięcia by nastąpił przeskok, niż w przypadku układu ostrze-ostrze. Dzieje się tak, ponieważ w drugim przypadku na ostrzu następuje kumulacja ładunku i izolacja, jaką stanowi powietrze jest łatwiejsza do pokonania.
Dzięki pomiarowi napięcia możemy określić wytrzymałość danego układu izolacyjnego. Obliczona wartość wytrzymałości elektrycznej powietrza w warunkach normalnych-29,4 kV/cm w przybliżeniu odpowiada wartości tablicowej=30kV/cm.
Na podstawie pomiarów otrzymaliśmy charakterystyki iskierników. Charakterystyka iskiernika kulowego niewiele różni się od wykresu wzorcowego, co świadczy o poprawności przeprowadzonego doświadczenia.