Katarzyna Sadowiak
SiT
FIZYKOCHEMICZNE METODY USUWANIA ZANIECZYSZCZEŃ
Temat: Usuwanie zanieczyszczeń organicznych ze ścieków za pomocą reakcji Fentona
Próbka nr 8
Celem ćwiczenia jest usunięcie zanieczyszczeń organicznych ze ścieków za pomocą reakcji Fentona.
Wykonanie oznaczeń:
Oznaczanie żelaza ogólnego metodą kolorymetryczną z (1,10)- fenantroliną
Odmierzyć 50cm3 próbki wody badanej do cylindra Nesslera, dodać 1cm3 HCl (1+1), 1cm3 10% roztworu chlorowodorku hydroksyloaminy, wymieszać i po 10 minutach dodać 10cm3 buforu octanowego (ph=3,5) i 2cm3 0,1% 1,10 – fenantroliny, dobrze wymieszać. Po 10 minutach oznaczyć zawartość żelaza w próbce przez porównianie ze skalą wzorców.
Obliczanie wyników;
$$X = \frac{a \bullet 1000}{V}\lbrack\frac{\text{mgFe}}{\text{dm}^{3}}\rbrack$$
Gdzie:
a – zawartość żelaza określona ze skali wzorców [mg]
V – objętość badanej próbki użytej do oznaczenia [cm3]
Miano soli Mohra
10cm3 0,25 dwuchromianu potasu dodać do 20cm3 wody destylowanej w kolbie stożkowej. Dodać 30cm3 stężonego H2SO4, ostudzić. Następnie dodać 3 krople siarczanu ferroiny i odmiareczkować roztworem soli Mohra, aż do zmiany barwy z niebieskawo zielonej do czerwono niebieskiej.
$$N = \frac{V_{K2cr2o7} \bullet 0,25}{V_{\text{s.m.}}} = 0,131N$$
Oznaczenie ChZT
Ścieki rozcienczyć pięciokrotnie w tym celu do kolby na 100ml pobrać 20cm3 badanych ścieków. Następnie do kolby ze szlifem pobrać 10ml dwuchromianu potasu. Dodać 10ml rozcienczonego roztworu ścieków, 30ml siarczanu srebra z pod wyciągu oraz siarczanu rtęci jako katalizatora. Kolbę połączyć z chłodnicą i ogrzewać, od momentu gdy zawrze 10minut. Po zakończeniu utleniania kolbę ostudzić i spłukać wewnętrzną część chłodnicy wodą destylowaną. Ostudzić do temperatury pokojowej, dodać 3 krople siarczanu ferroiny i odmiareczkować roztworem soli Mohra, aż do zmiany barwy z niebieskawo zielonej do czerwono niebieskiej.
$$X = \frac{(a - b) \bullet n \bullet 8000}{V} \bullet 5\lbrack mgO_{2}/\text{dm}^{3}\rbrack$$
Gdzie:
a – objętość soli Mohra zużyta na zmiareczkowanie próby kontrolnej[ml]
b – objętość soli Mohra zużyta na zmiareczkowanie próbki ścieków [ml]
V – objętość próbki ścieków [ml]
Oznaczenie fentona
Po wyznaczeniu ChZT oraz stężenie żelaza ogólnego w ściekach na podstawie oznaczonej wartości ChZT wyznaczyć ilości utleniacza H2O2 oraz Fe2+, jakie należy dodać. Pobrać 1 litr ścieków do zlewki. Dodać do ścieków wyznaczoną ilość H2O2. Skorygować kwasem siarkowym (VI) (1+3) (lub 1+1) odczyn ścieków do pH 4-5. Dodać Fe2+ w postaci stałego siarczanu(VI)żelaza(II) (cztery razy mniej niż utleniacza). Skorygować kwasem siarkowym (VI) (1+3) (lub 1+1) odczyn ścieków do pH 3-4. Mieszać przez 5 minut. Pozostawić na 30 minut. Skorygować odczyn do pH 9-11, wykorzystując NaOH. Mieszać przez 1 minutę szybko, a następnie przez 15 minut powoli. Pozostawić na 45 minut. Wykonać oznaczenia ChZT, siarczanów oraz żelaza ogólnego w ściekach oczyszczonych.
Przed oznaczeniem ChZT w ściekach oczyszczonych należy usunąć z nich nadmiar H2O2 siarczynem sodu w postaci stałej. Ilość H2O2, a tym samym ilość siarczynu sodu, jaką trzeba użyć do jego usunięcia, należy wyznaczyć przez oznaczenie jodometryczne H2O2.
Oznaczanie (pozostałego) H2O2
Umieścić w kolbie stożkowej 250 ml pewną objętość roztworu H2O2 rozcieńczyć woda destylowana do 100 ml skorygować odczyn do pH 7 i dodatkowo dodać jeszcze 10 ml H2SO4 (1+3), dodać 2 g jodku potasu, zamknąć kolbę i odstawić na 10 minut w ciemne miejsce
Odmiareczkować 0,1 M roztworem Na2S2O3 (dodając pod koniec skrobi jako wskaźnika) i miareczkować do odbarwienia.
mH2O2 [mg]=VNa2S2O3 NNa2S2O3 17
Opracowanie wyników
Oznaczanie żelaza ogólnego metodą kolorymetryczną z (1,10)- fenantroliną
Przed wykonaniem procesu Fentona:
$$X = \frac{a \bullet 1000}{V} = \frac{0,005 \bullet 1000}{50} = 0,1\lbrack\frac{\text{mgFe}}{\text{dm}^{3}}\rbrack$$
Po wykonaniu procesu Fentona:
$$X = \frac{a \bullet 1000}{V} = \frac{0,01 \bullet 1000}{50} = 0,2\lbrack\frac{\text{mgFe}}{\text{dm}^{3}}\rbrack$$
Oznaczenie ChZT
Przed wykonaniem procesu Fentona:
$$X = \frac{(a - b) \bullet n \bullet 8000}{V} \bullet 5 = \frac{(18,75 - 16,1) \bullet 0,131 \bullet 8000}{10} \bullet 5 = 1389\lbrack mgO_{2}/\text{dm}^{3}\rbrack$$
a = 18,75[ml]
b = 16,1[ml]
V = 10 [ml]
Wyznaczenie utleniacza H2O2
30000 – 100ml
1389 – x
x = 4,7ml
Wyznaczenie ilości Fe3+
56 – 278,02
y – 1389/4
y = 69,94mg/dm3
Po wykonaniu procesu Fentona:
Wyznaczenie utleniacza H2O2
mH2O2 [mg]=VNa2S2O3 · NNa2S2O3 · 17= 9,3 · 0,1 · 17 = 15,81mg
$$X = \frac{(a - b) \bullet n \bullet 8000}{V} = \frac{(18,75 - 8,6) \bullet 0,131 \bullet 8000}{5} = 2127\lbrack mgO_{2}/\text{dm}^{3}\rbrack$$
a = 18,75[ml]
b = 8,6[ml]
V = 5[ml]
Zestawienie otrzymanych wyników:
 | Jednostki | Otrzymany wynik: |
---|---|---|
 | przed : | |
Oznaczenie żelaza ogólnego metodą kolorymetryczną | mg Fe/dm3 | 0,1 |
Oznaczenie ChZT | mg O2/dm3 | 1389 |
Omówienie i interpretacja otrzymanych wyników:
Reakcja Fentona znajduje coraz większe zastosowanie w technologiach ochrony środowiska, np.: w oczyszczaniu ścieków przemysłowych zawierających trudno biodegradowalne związki chemiczne, w destabilizacji przepracowanych emulsji olejowych, we wspomaganiu tlenowej stabilizacji osadów czy remediacji gruntów.
Odczynnik Fentona ma szereg zalet, takich jak: nie powstawanie chlorowanych związków organicznych, nietoksyczność i niska cena składników odczynnika, brak konieczności naświetlania systemu UV, co upraszcza budowę reaktorów i umożliwia odbarwienie silnie zabarwionych ścieków i tworzenie się małej ilości osadów w porównaniu z konwencjonalną koagulacją. Również istotny jest fakt, że w procesie utleniania związki organiczne przy pełnej mineralizacji rozkładają się do ditlenku węgla i wody lub przy niepełnym utlenianiu do prostszych cząsteczek, o mniejszej masie cząsteczkowej, podatnych na biodegradację. Natomiast w klasycznej koagulacji związki te są tylko przenoszone do fazy stałej (osadu pokoagulacyjnego), co praktycznie nie rozwiązuje problemu w przypadku toksycznych substancji.
Zawartość żelaza ogólnego po wykonaniu procesu Fentona wyniosła więcej niż przed wykonaniem tego procesu. Mogło być to spowodowane ilością użytego żelaza do wykonania tego procesu.
Większa ilość oznaczonego ChZT po wykonaniu procesu Fentona pozwoli na usunięcie większej ilości zawartych w ściekach związków organicznych.