1. Co to jest dekoder i co znaczy, że dekoder jest pełny.

Dekoderem nazywamy układ cyfrowy mający n wejść oraz k wyjść, przy

czym k ≤ 2n. Na wejściu dekodera podajemy zakodowany numer wyjścia,

na którym ma się pojawić wyróżniony sygnał (0 lub 1). Na pozostałych

wyjściach powinien się pokazać sygnał przeciwny.

Dekoder pełny: kod WE jest zupełny (czyli m = 2n, gdzie n = liczba WE, m = liczba. WY)

1. Jak się realizuje funkcje na dekoderze "1 z n"

„ 1 z n” stosujemy elementy OR, na wyróżnionym wyjściu będzie 1, zbudowany z bramek AND i NOT.

Każdemu słowu wyjściowemu przypisany jest jeden bit słowa wyjściowego i tym samym jedno wyjście układu. Jeżeli dane słowo pojawi się na wejściu układu to na odpowiednim wyjściu pojawi się 1, a na wszystkich innych będą zera.

1. Różnica między realizowaniem funkcji na dekoderze "1 z n" i nie "1 z n" 

„ 1 z n” stosujemy elementy OR, na wyróżnionym wyjściu będzie 1, zbudowany z bramek AND i NOT.

Każdemu słowu wyjściowemu przypisany jest jeden bit słowa wyjściowego i tym samym jedno wyjście układu. Jeżeli dane słowo pojawi się na wejściu układu to na odpowiednim wyjściu pojawi się 1, a na wszystkich innych będą zera.

„nie 1 z n” stosujemy elementy NAND na wyróżnionym wyjściu będzie 0, zbudowany z bramek NAND i NOT.

Liczba zakodowanych kombinacji bitów na wejściu określa indeks tego wyjścia, na którym ma się pojawić jedynka. Dekodery, które wyróżniają daną kombinację przyjmując na odpowiednim wyjściu wartość 0, podczas gdy na pozostałych wyjściach są jedynki.

Wymaga się aby istniała możliwość łączenia dekoderów w celu zwiększenia dekodowanej kombinacji sygnałów wejściowych.

1. Sposoby realizacji funkcji logicznych(bramki, dekoder, multiplekser)

Elementarnym układem kombinacyjnym (bramką logiczną) nazywamy układ kombinacyjny o dwóch wejściach i jednym wyjściu realizujący funkcję przełączającą dwóch zmiennych.

Każdy element logiczny jest wzmacniaczem.

Złożony kombinacyjny element logiczny otrzymujemy łącząc bramki zgodnie z następującymi zasadami:

-wyjście bramki może być dołączone do jednego lub więcej wejść innych bramek,

-wyjścia dwóch bramek nie mogą być łączone ze sobą bezpośrednio.

Dekodery są stosowane do zmiany informacji z postaci binarnej na kod „1 z n” lub „nie 1 z n”, a następnie ‘przefiltrowanie’ przez odpowiednią bramkę.

Multipleksery – układy kombinacyjne o n-wejściach i jednym wyjściu, przekazujące informację z jednego z wejść na wyjście zgodnie z adresem. Multipleksery mogą być pojedyncze tzn. przekazujące na wyjście sygnał z jednego wejścia lub grupowe tzn. przekazujące na wyjście grupę sygnałów, są tzw. multipleksery wielokrotne posiadające wspólne wejście adresowe. Stosowane są do realizacji funkcji przełączających. Na multiplekserach realizujemy tylko postać sumy.

realizacja na elementach logicznych

• budowa tablicy wartości funkcji

• minimalizacja funkcji

• realizacja na zadanych elementach

realizacja na dekoderach i elementach logicznych

realizacja na multiplekserach

1. Porównać poznane metody minimalizacji funkcji logicznych.

• Metoda tablic Karnaugh’a – maksymalnie do 6 zmiennych, metoda graficzna

• Metoda Quina – McClusky’a – stosowany przy większej liczbie zmiennych, metoda analogiczna, ...

• Metoda przekształceń wyrażeń

1. porównać poznane metody budowy układów kombinacyjnych

2. zrealizować na najprostszym multiplekserze funkcję o mniej więcej takiej postaci: y=x4x3x1+x4x1

3. na podstawie funkcji zbudować układ z multiplekserem o 3 wejściach

4. Zrealizować funkcje (iloczynową) na najprostszym multiplekserze

5. Z bramek logicznych zbudować dekoder pełny 1 z n

6. Zbudować na bramkach dekoder pełny 1/n

7. Zbudować najprostszy multiplekser dla y = Π (0,3)

Możemy realizować tylko postać sumy y=(x1,x2,x3)=Σ(1,2,4)