Dębowiec Duży i Mały
Duży Dębowiec - Groß Dembowitz - Groß Eichenau
Mały Dębowiec - Klein Dembowitz - Klein Eichenau

18 sierpnia 1935 roku nową nazwę otrzymał Dębowiec. Wcześniej oficjalnie nazywał się „Dembowitz”. W zależności od tego, o jaki Dębowiec chodziło, używano nazwy „Groß Dembowitz” (Duży Dębowiec) lub „Klein Dembowitz” (Mały Dębowiec). Nowe nazwy brzmiały natomiast „Groß Eichenau” i „Klein Eichenau”. Jak widać słowo „Dembowitz” wymieniono na „Eichenau”. O ile „Dembowitz” pochodziło od polskiej nazwy dębu, to „Eichenau” pochodziło od niemieckiej nazwy tegoż drzewa („dąb” – „die Eiche”).

Dębowiec został założony w 1617 roku jako wieś szkatułowa. 9 wolnych chłopów otrzymało wtedy 12 łanów chełmińskich. Spis katastralny z 1717 roku podaje, że w Dębowcu na 12 łanach było osadzonych 15 asekurantów. Jeśli owe 12 łanów to łany nadane w 1617 roku, to przez pewien czas musiały one pozostawać „puste”, co oznacza, że wieś była wyludniona. Czy tak rzeczywiście było, prawdopodobnie nie da się już stwierdzić. Spis z 1822 roku wymienia w Dębowcu 9 chłopów szkatułowych, między innymi sołtysa Karla Rostecka. W dokumencie z 1838 roku jest mowa o dwunastu chłopach chełmińskich, spośród których największym posiadaczem był Jakob Bembennek. W Wigilię Bożego Narodzenia 1860 roku prawie cała wieś spłonęła. Podczas I wojny światowej Dębowiec spłonął w 50 procentach.
W wyniku separacji gruntów Dębowca Dużego, około 1850 roku, nad Omulwią, 2-3 km na północny zachód od Dębowca Dużego, powstał Dębowiec Mały. Ta mała wieś nie tworzyła samodzielnego sołectwa i była ściśle związana z Dębowcem Dużym. Według danych z 1885 roku Dębowiec Mały liczył 11 chałup i 63 mieszkańców.

G.W