1. czym rozni sie zeliwo od stali
2.na czym polega odpuszczzanie martenzytu/wyżarzanie odprężające
3.składniki stopowe stali wysokostopowych ferrytycznych /austenitycznych
4.co to choroba wodorwa miedzi/ czym różi się szkło od ceramiki
5. Nie znana treść.
6.jak można podzielić stopy al i cu do obróki plastycznej/ jakie jest zastosowaie stopów niklu
7.co to jest metalurgia proszków/ jakie są charakterystyczne właściwości materiałów ceramicznych
8.w jakich stanach mogą występować polimery
9.jakie wiązania mogą występować w kompozytach / jakie formy może przybrać faza umacniająca w kompozytach
10.narysuj krótko scharakteryzuj i uzasadnij przebieg wykresu rozciągania polimeru

Ad. 1 Żeliwo różni się od stali zawartością procentową węgla w żelazie. W przypadku stali jest 2% i mniej, a w przypadku żeliwa zakres od 2% do 4,5% węgla w roztworze ferrytu alfa. Węgiel ten ma wpływ na różnice właściwości mechanicznych między stalą i żeliwem oraz na ich zastosowanie.

Ad.2 Odpuszczanie martenzytu polega na nagrzewaniu wyrobu o strukturze martenzytycznej do temperatury umożliwiającej dyfuzję węgla z martenzytu. / Wyżarzanie odprężające polega na nagrzaniu wyrobu do odpowiedniej temperatury, a następnie trzymaniu w niej przez czas 0,5 – 2h i powolnym studzeniu. Proces ten usuwa naprężenia własne bez wywoływania zmian struktury i właściwości.

Ad.3 Stali wysokostopowych ferrytycznych – (Ti, W, V, Mo, Cr, Al., Si) składniki ferrytotwórcze ograniczają zakres występowania austenitu./ Stali wysokostopowych austenitycznych – (Mn, Ni, Co) składniki rozszerzają zakres występowania austenitu.

Ad.4 Choroba wodorowa miedzi – W skutek wyżarzania miedzi w temperaturze powyżej 500 stopni Celsjusza następuje dyfuzja atomów wodoru w głąb sieci krystalicznej metalu. Tam wodór łączy się z tlenkiem miedzi i powstaje para wodna. Para wodna gromadzi się wewnątrz struktury krystalicznej, wytwarzając znaczne ciśnienie, które powoduje powstawanie mikropęknięć i naderwań oraz zmniejszenia plastyczności miedzi. / Różnica szkła od ceramiki. – szkło ma strukturę amorficzną, a nie krystaliczną jak ceramika i w przeciwieństwie do niej nie posiada również stałej temperatury topnienia, oraz jest słabym przewodnikiem dla elektryczności.

Ad.5 DOBRZE BY BYŁO JAKBY KTOŚ ROZSZYFROWAŁ TO PYTANIE.

Ad.6 Stopy do obróbki plastycznej aluminium, oraz miedzi można podzielić zależnie od zawartości procentowej i rodzaju dodatków stopowych. / Można je podzielić na dwie grupy: stopy odporne na korozje i stopy oporowe. Wykonuje się z nich części aparatury chemicznej, elementy dla przemysłu okrętowego, narzędzia medyczne, monety itp.

Ad.7 Metalurgią proszków nazywamy metodę wytwarzania metali z ich proszków, bez

przechodzenia przez stan ciekły. Oddzielne ziarna proszków łączą sie ze sobą w jednolita

masę podczas wygrzewania silnie sprasowanych kształtek w atmosferze redukującej lub

obojętnej. / Kowalencyjny i jonowy charakter wiązań atomowych. Wysoka temperatura topnienia. Wysoka wartość modułu właściwego (E/p). Wysoki moduł Younga wynikający z dużej sztywności wiązań, oraz niskiej gęstości atomów takich jak tlen, węgiel, aluminium i krzem z których zbudowane są tworzywa ceramiczne. Wysoka wytrzymałość i twardość, a tym samym odporność na ścieranie.

Ad.8 Polimery mogą występować w stanach: sprężystym(„szklistym” charakteryzującym się dużą wartością modułu ok. 3GPa), lepko sprężystym (przemiana w temperaturze zeszklenia, moduł gwałtownie maleje do 3MPa), wysokoplastycznym (mała wartość modułu ok. 3MPa), lepko płynnym(polimer zaczyna płynąć), oraz stan w którym następuje rozkład chemiczny powyżej temperatury rozkładu.

Ad.9 FAJNIE BĘDZIE JAK KTOŚ TO OGARNIE

Ad.10 (Rysujemy wykres który jest w wykładzie 11tym. Rys.11.8 i pamiętamy żeby ładnie podpisać osie ) W początkowym etapie rozciągania polimer odkształca się sprężyście, następnie ulega odkształceniu plastycznemu i łańcuchy zaczynają się wyciągać ze splątań, ulegają wyprostowaniu i orientacji zgodnie z kierunkiem działającego naprężenia. W dalszym etapie w rozciąganej próbce tworzy się szyjka, która po rozprostowaniu włókien obejmuje całą próbkę. Po wydłużeniu zwiększa się w kierunku rozciągania wytrzymałość próbki, ponieważ obciążenia przenoszone są za pośrednictwem silnych wiązań kowalencyjnych między atomami w łańcuchu głównym. Do dalszego odkształcenia potrzebny jest znaczny wzrost naprężenia.

II kolos pytania i odpowiedzi

1. Co to są stale i jaki jest ich zasadniczy podział?
Stal – jest przerobionym plastycznie technicznym stopem żelaza z węglem zawierającym masowo więcej żelaza niż jakiegokolwiek innego pierwiastka, o zawartości węgla w zasadzie mniejszej niż 2% i zawierającym inne pierwiastki.

Stal [ze wzg na skład chemiczny] : stale niestopowe [jakościowe i specjalne] stale odporne na korozje, inne stale stopowe [jakościowe, specjalne].

2. Na czym polega a) azotowanie stali b) nawęglanie stali
A. Azotowanie – obróbka cieplno-chemiczna stopów żelaza polegająca na dyfuzyjnym nasyceniu powierzchni metalu azotem. W efekcie azotowania tworzy się warstwa wierzchnia, której struktura i skład fazowy zależy od temperatury, czasu, składu chemicznego przedmiotu i atmosfery. Azotowaniu poddaje się materiały o specjalnie dobranym składzie chemicznym. W przypadku stali, są to stale do azotowania. Azotowanie stosuję się w celu odporności na korozję.
B. Nawęglanie – zabieg cieplny polegający na dyfuzyjnym nasyceniu węglem warstwy powierzchniowej obrabianego materiału. Nawęglaniu poddaje się stale niskowęglowe by zmodyfikować własności warstwy wierzchniej materiału w dalszych fazach obróbki np. zwiększyć jej twardość, a co za tym idzie odporność na ścieranie, przy równoczesnym pozostawieniu miękkiego, elastycznego rdzenia stali niskowęglowej.

3. Czy austenit może być stabilną strukturą w temp pokojowej?
Stabilny austenit w temperaturze pokojowej można uzyskać przy odpowiednio dużej zawartości pierwiastków stopowych.

4. a. Czym różni się żeliwo białe od szarego?
Żeliwo szare – węgiel występuje w postaci grafitu. Uznawane za żeliwo wyższej jakości, jest bardziej ciągliwe, łatwiej obrabialne, charakteryzuje się dobrą lejnością i posiada mniejszy skurcz odlewniczy – (rzędu 1,0%), niż żeliwo białe. Wytwarza się z niego odlewy korpusów, obudów, bloków pomp, sprężarek i silników.

Żeliwo białe – węgiel występuje w postaci kruchego cementytu. Uznawane za żeliwo niższej jakości, jest mniej ciągliwe, gorzej obrabialne, charakteryzuje się nie najlepszą lejnością i posiada większy skurcz odlewniczy (do 2,0%) niż żeliwo szare. Jest to żeliwo kruche i nieobrabialne, nie nadaje się na części konstrukcyjne. Jest materiałem wyjściowym do otrzymywania żeliwa ciągliwego.

b. W jakiej formie może występować węgiel w żeliwie
Węgiel może występować w postaci węglików, grafitu lub w postaci cementytu i grafitu.

5. Co to za stopy
CuZn40 mosiądz dwuskładnikowy ;CuZn35Si2Su1 mosiądz; CuSn10Pb5 brąz; CuPb7Zn3 ?
CuAl8 brąz cynowy; CuZn30Mn5B1 mosiądz manganowy; CuSn5P1 brąz; CuNi35Sn2 miedzionikle

6. Co to jest a. żaroodporność b. żarowytrzymałość
Żaroodporność - zdolność materiału do przeciwstawienia się korozji gazowej w podwyższonych temperaturach. W celu zwiększenia żaroodporności stali stosuje się dodatki stopowe takie jak: chrom, krzem i aluminium.

Żarowytrzymałość - odporność stopu na odkształcenia, zdolność metali i stopów do przenoszenia krótko- lub długotrwałych obciążeń (stałych lub zmiennych) w wysokiej temperaturze, połączona z odpornością na wielokrotne zmiany temperatury i niekiedy z żaroodpornością.

7. 3 przykłady a. ceramiki b. materiałów kompozytowych

A. Ceramika – skały i minerały, cement i beton wielofazowe przemiany ceramiczne, szkła na bazie SiO2
B. Materiały kompozytowe-metal, polimer, ceramika

8. Co to jest a. synergia b. polimeryzacja

A. Synergia - Jeśli dana właściwość kompozytu jest bardziej korzystna niż suma właściwości jego poszczególnych komponentów, mówi się o tzw. efekcie synergii.
B. Polimeryzacja - reakcja, w wyniku której związki chemiczne o małej masie cząsteczkowej zwane monomerami lub mieszanina kilku takich związków reagują same ze sobą, aż do wyczerpania wolnych grup funkcyjnych, w wyniku czego powstają cząsteczki o wielokrotnie większej masie cząsteczkowej od substratów, tworząc polimer.

9. Co oznacza temperatura a. zeszklenia polimeru b. płynięcia polimeru

A. Temperatura zeszklenia temperatura, w której następuje przejście ze stanu ciekłego lub plastycznego do szklistego na skutek nagłego wzrostu lepkości cieczy.

B. Płynięcie polimeru – temp w której materiał przestaje zachowywać stabilność wymiarową i zaczyna samorzutnie płynąć.

10. Wykres przebieg rozciągania kompozytu włóknistego równolegle do osi włókna.