Politechnika Warszawska

Wydział Inżynierii Środowiska

Zakład Klimatyzacji i Ogrzewnictwa

PKM

Prowadzący: SZADEK

Wykonali: Łukasz Wichowski

Dominik Bieleń

Grupa COWiG 1

Rok akademicki: 2011/2012r.

Dobór pomp stabilizująco uzupełniających

Zakładamy wydajność pomp stabilizujących i uzupełniających na 5% wydajności całej insta­lacji, czyli:

$$V_{1} = 518*0,015 = 7,8\frac{m^{3}}{h}$$

wysokość podnoszenia pomp stabilizujących wynosi:

$$H_{\text{stab.}} = \frac{p_{\text{st}}}{\text{ρg}} = \frac{0,6*10^{6}}{961,9*9,81} = 63,58\ m_{H_{2}O}$$

dla jednej pompy

$${H_{\text{stab.}}}^{1} = \frac{H_{\text{stab.}}}{3} = \frac{63,58}{3} = 21,19\text{\ m}_{H_{2}O}$$

wysokość podnoszenia pomp uzupełniających wynosi:

H_uz = H_stab. − 0, 5H_ob = 21, 19 − 0, 5 * 38, 81 = 1, 8 m_H2O 

Dobrano z katalogu 3 pompy stabilizujące (plus jedną zapasową) dla parametrów pracy H=21,19 m i Q=7,8m³/h typu TPE 40-230/2, o mocy 1,1kW oraz 3 pompy uzupełniające (plus jedną zapasową) dla parametrów pracy H= 1,8m i Q=7,8m³/h typu TPE 40-30/4, o mocy 0,37 kW firmy Grundfos.