Mechanika klatki piersiowej
W górnej , węższej części znajduje się otwór górny klatki piersiowej, który wyznacza trzon I kręgu piersiowego, pierwsza para żeber i górny brzeg mostka
Szersza dolna część ogranicza otwór dolny klatki piersiowej wyznaczony ostatni kręgiem piersiowym, wyrostkiem mieczykowatym, dolnymi żebrami i łukami żebrowymi które zbiegają się tworząc kąt podmostkowy (około 70 stopni)
Otwór dolny zamknięty przez mięsień przepony – oddziela jamę klatki piersiowe od jamy brzusznej
Z 4 ścian przednia jest najkrótsza i najbardziej ruchoma (mostek, chrząstki żebrowe)
Ściana tylna jest najmniej ruchoma (kręgosłup, tylne odcinki żeber)
Najdłuższe są ściany boczne utworzone przez żebra kostne i przestrzenie międzyżebrowe
U kobiet klatka piersiowa jest krótsza, ale w dolnej części szersza – związane z typem oddychania żebrowym
U mężczyzn – brzuszny typ oddychania
U dzieci klatka piersiowa jest okrągła, dopiero z wiekiem ulega spłaszczeniu
Ruchu klatki piersiowej są związane z mechaniką oddychania
Typy oddychania: żebrowy, przeponowy i mieszany w czasie wzmożonego oddychania
Typ oddychania zależy od pozycji ciała
Mięśnie klatki piersiowej
Do mięśni powierzchownych klatki piersiowej zaliczamy:
m. piersiowy większy rozpoczyna się od obojczyka, przedniej powierzchni mostka i żeber prawdziwych oraz od pochewki m. prostego brzucha; kończy się na grzebieniu guzka większego k. ramiennej.
Czynność: pociąga ramię przyśrodkowo (przywodzi) i do przodu oraz rotuje je do wew. Przy ustalonym przyczepie ramienny…
m. piersiowy mniejszy rozpoczyna się na przedniej powierzchni III – V żebra kostnego,a kończy na wyrostku kruczym łopatki.
Czynność: obniża obręcz, pociąga ją przyśrodkowo. Przesuwa obręcz kg do przodu bądź obraca łopatkę obniżając panewkę stawową. Przy ustalony sr ramiennym działa jako mięsień pocniczy wdechowy.
M. podobojczykowy roz ciąga się niędzy pierwszym żebrem a obojczykiem, poprzecznie do Łuhgiej osi ciała
Czynność: pociąga obojczyk ku dołowi i do przodu. Powiększa światło żyły podoobojczykowehj,, m. wdechwoy pomocniczy.
m. zębaty przedni rozpoczyna się dziesięcioma zębami na 9 górnych żebrach, a kończy na brzegu przyśrodkowym łopatki.
Czynność: pociąga st ramienny do przodu i do dołu, odwodzi ramię ponad poziom, przyciska łopatkę do klatki piersiowe. Przy ustalonym przyczepie łopatkowym jest po mocnuczym m . wdechowym.
Głębokie (właściwe) mm. klatki piersiowej.
mm. międzyżebrowe położone w przestrzeniach międzyżebrowych, łączą dwa sąsiednie żebra. Zewnętrzne przechodzą ku przodowi w błony międzyżebrowe zewnętrzne. Odwrotnie, mm. międzyżebrowe wewnętrzne ku tyłowi przechodzą w błony międzyżebrowe wewnętrzne. Naczynia i nerwy międzyżebrowe oddzielają od warstwy wew mm. międzyżebrowe najgłębsze.
Czynność: mm. międzyżebrowe zew są mięśniami wdechowymi, wew – mięsnie wydechowe właściwe. Mięsnie międzyżebrowe oddziela od opłucnej ściennej powięź wewnątrz piersiowa
m. poprzeczny klatki piersiowej – zanikowy , łączy dolną część mostka z żebrami VI – II.
Czynność: pomocniczy m. wydechowy
Przepona – składa się z obwodowo położonej części mięśniowej oraz centralnie położonej części ścięgnistej. W części mięśniowej wyróżnia się 3 części : lędźwiową (najgrubsza, najsilniejszą, która rozpoczyna się dwiema odnogami prawą i lewą na trzonach kręgów lędźwiowych); żebrowa (stanowiąca najszerszy odcinek przepony, której włókna zachodzą pomiędzy początki mięśnia poprzecznego brzucha); mostkowa – najmniejsza najsłabsza.
Czynność: skurcz przepony powoduje obniżenie kopuły i wdech. Zachyłek żebrowo – przeponowym staje się wtedy płytszy. Wydech powoduje tłocznia brzuszna, która wypycha przeponę ku klatce piersiowej.
Miejsca zmniejszonego oporu w przeponie:
Trójkąt mostkowo – żebrowy
Trójkąt lędźwiowo – żebrowy
Rozwór przełykowy
Mogą przez nie przenikać przepukliny przeponowe, wśród których wyróżnia się prawdziwe z workiem przepuklinowym, bądź rzekome bez worka przepuklinowego. Oba rodzaje mogą być wrodzone bądź nabyte. Większość przepuklin występuje po stronie lewej, gdyż po stronie prawej wątroba stanowi dla nich zaporę.
Mechanika oddychania:
Wdech: następuje wskutek zwiększenia się pojemności klaki piersiowej. Odbywa się ono dzięki napięciu ( i obniżeniu) przepony, rozluźnieniu mm. powłok brzucha, uniesieniu żeber i wyprostowaniu kręgosłupa
Wydech: odbywa się przez napięcie mm. brzucha, rozluźnienie przepony , czynne opuszczenie żeber i zgięcie kręgosłupa.
Przy silnym wdechu i wydechu mogą brać udział wszystkie mięsnie , które przyczepiają się do żeber i kręgosłupa lub tworzą powłoki brzuszne ( pomocnicze mm. wdechowe bądź wydechowe)
Wyróżniamy typ oddechowy żebrowy ( piersiowy) i brzuszny ( przeponowy) . w oddychaniu żebrowym można wyróżnić oddychanie żebrowe dolne ( mechanizm żebrowo- przeponowy) i żebrowo górne ( mechanizm żebrowo- mostkowy) .
Do pomocniczych mięśni wdechowych zaliczamy mięsnie: pochyłe ( przedni, środkowy, tylny). Mostkowo- obojczykowo- sutkowy, zębaty tylny górny, zębaty przedni, piersiowy większy i mniejszy, najszerszy grzbietu , podobojczykowy, czworoboczny grzbietu równoległoboczny, dźwigacz łopatki,, prostownik grzbietu.
Mięśniami wydechowymi są głównie mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne i m. poprzeczny klatki piersiowej mięśniami pomocniczymi są mm. brzucha ( zaliczanie do najsilniejszych mięśni wydechowych pomocniczych) n, m najszerszy grzbietu, ( m. kaszlu) , zębaty tylny dolny.
Przy oddychaniu spokojnym występuje tylko oddychanie brzuszne. Oddychanie wzmożone jest oddychaniem mieszanym, żebrowo- przeponowym.
Powięzie klatki piersiowej:
Powięź piersiowa pokrywa powierzchnie przednią ( blaszka przednia) i tylną ( blaszka tylna) m. piersiowego większego. U góry przyczepia się od obojczyka : w obrębie jamy pachowej tworzy jej podstawę jako powięź pachowa. Gruczoł sutkowy kobiety prawidłowo jest przesuwalny wobec blaszki powierzchni Powięzi
2. Powięź obojczykowo-piersiowa obejmuje m. piersiowy mniejszy. Ku gorze laczy się z powięzią m. ppodbojczykowego ku dołowi i bokowi jako wiezadlo wieszadlowe pachy przechodzi w powiez pachowa.
3 powiez weznatz- piersiowa okrywa wew. Pow. Zeber i mm. miedzyzebrowych i przylega do opłucnej jej czesc pokrywajaca kopule przepony i przylegajaca do opłucnej przeoponowej stanowi powiez przpeoniwo- opłucnową .
Charakterystyczne są patologiczne zniekształcenia klatki piersiowej, wywołane różnymi stanami chorobowymi. Należy tutaj:
- klatka piersiowa kurza – mostek wysunięty ku przodowi i stad zwiększony wymiar przednio-tylny
- klatka piersiowa lejkowata- dolna część mostka i przyczepiające się do niej chrząstki żebrowe są wpuklone do jamy klatki piersiowej
- klatka piersiow asteniczna- wydluzona i splaszczona z opuszczonymi zebrami
- klatka piersiowa rozdemowa- powiekszona i silnie uwypuklona.