Historia poznania budowy materii
Koncepcja atomistyczna - V-VI w p.n.e.
Utworzona przez starożytnych Greków (V i VI wiek p.n.e) głównie Demokryta i Leukippos
Według niej materia zbudowana jest z niepodzielnych drobin ( gr. atomos – niepodzielny).
Oparta na przekonaniach, nie poparta żadnymi doświadczeniami
Poglądy te nie zostały zaakceptowane w starożytności, ani w średniowieczu, zapomniano o nich
koncepcja czterech żywiołów Empedoklesa – VI-III w p.n.e.
Żywioły | Cechy żywiołów |
---|---|
Powietrze | Mokre, gorące |
Ogień | Suchy, gorący |
Ziemia | Sucha, zimna |
Woda | Mokra, zimna |
Rysunek 1 cztery zywioły Empedoklesa
koncepcja czterech żywiołów została rozwinięta przez Arystotelesa- jego rozważania dotyczyły oddziaływania czterech żywiołów:
Elementy składowe Materii, czyli żywioły, mogą łączyć się ze sobą wówczas gdy mają przynajmniej jedną ceche wspólną. Tak więc możliwe było połączenie wody i powietrza, ognia i powietrza, ziemii i wody oraz ognia i ziemii, a wykluczone połączenia wody z ogniem czy powietrza z ziemią
Hipoteza Johna Daltona – 1803
Stanowiła rozwinięcie teorii atomistycznej
John Dalton ogłosił, ze za pomocą pojęcia atomu można w prosty sposób wyjaśnić podstawowe, doswiadczalne prawa chemicznenp.:
Prawo zachowania masy
Prawo stałości składu związku chemicznego
oraz oddkryte później:
Prawo Avogarda
Była podstawą uszeregowania pierwiastków w układzie okresowym
Założenia:
Materia składa się z atomów pierwiastków rożniących się między soba masą, rozmiarami i właściwościami
Atomy danego pierwiastka są jednakowe
Atomy są niepodzielne
Atomy łączą się tworząc czasteczki
Pogląd zakładający, że atomy są podzielne i zbudowane z jeszcze mniejszych cząsteczek:
Zapanował pod koniec XIX wieku
Duży wpływ na to miało odkrycie przez Antoine’a Henriego Becquerela oraz Marię Skłodowską-Curie i jej męża Pierre’a Curie, że atomy niektórych pierwiastków samorzutnie emitują cząstki α, β lub promieniowanie γ
Model Sir Josheph’a Thomson’a (model ciasta z rodzynkami) – 1897:
Badając wyładowania elektryczne w gazach rozrzedzonych, odkrył istnienie ujemnie naładowanej cząstki mniejszej od atomu –elektonu
Według tej koncepcji atom jest przestrzennie ciągłym ładunkiem dodatnim, w którym tkwią punktowe ładunki ujemne – elektrony
Planetarny model atomu Rutherforda(uczeń Thomson’a) - 1911
Został utworzony na podstawie doswiadczenie, które jednocześnie obaliło torie Thomsona – zaobserwowal rozpraszanie cząstek α na foliach metalowych. Skierowal strumień cząstek α emitowanych przez pierwiastek promieniotwórczy polon, na cienką folię ze złota. Zauważył, że większość cząstek α, swobodnie przechodząc przez folię, uderza w ekran fosforyzujący, wywolując na nim rozbłyski, część cząstek odchyla się nieznacznie na boki, a bardzo nielicznie powracają do źródła emisji. Takie obserwacje dowodzily, że tylko nieliczne cząstki α ( te odchylone lub odbite) napotkają ładunek dodatni na foli ze złota
Model zakładał że wokół dodatnio naladowanego jądra i krążących wokół niego elektronów. Rozmiary jądra w porównaniu z rozmiarami atomu są bardzo małe, gdyż tylko nieliczne cząstki α odchlaja się lub odbijają
W
Model Nielsa Henrika Borha-1913:
Wyjaśniał nieprawidłowosci modelu Rutherforda: ładunek poruszający się po orbicie z pewnym przyspieszeniem dośrodkowym emituje falę elektromagnetyczną, wytrancając swoja energię i w rezultacie coraz barziej zbliża się do jądra. Po czasie ok. 10-6 s taki atom powinien przestać istnieć. W większości jednak atomy pierwiastków są bardzo trwałe
Zakłada, że w świecie atomów obowiazują inne prawa w fizyce klasycznej
Według tej teorii elektron krąży wokół jądra po torze zamkniętym, ściśle określonym, zwanym orbirtą stacjonrną . W tym stanie nie pobiera ani nie oddaje energii. Elektron może zmieniać orbite, gdy pobierze energię z zewnątrz (przeskakuje wówczas na orbite bliższą jądra). Energia może być pobierana lub oddawana w postaci porcji nazwanych kwantami. Elektron w atomie ma więc pewien stan kwantowy związany z własna energią. Stan podstawowy atomu to stan o najniższej możliwej watości energii elektronów w atomie, a każdy stan o wyższej nergii elektronów to stan wzbudzony atomu.
Model ten tłumaczył obserwacje doświadczalne tylko dla atomu wodoru – nie był wystarczający dla pierwiastków o bardziej złożonej budowie
Mechanika kwantowa – współczesna teoria