1. 5 cech projektów i procesów.

Procesy: stabilność; rutynowość; zmiany ewolucyjne; niewielkie zagrożenia; kultura i tradycja.

Projekty: ukierunkowanie na zmiany; niepowtarzalność; zmiany radykalne; wysokie ryzyko; innowacyjność.

1. Program- jest zbiorem powiązanych ze sobą projektów, zarządzany w skoordynowany sposób.

2. Po co realizujemy projekty?

A. W celu doskonalenia istniejących procesów: proces A—projekt proces A+;

B. w celu stworzenia nowych procesów;

C. W celu rozwiązania określonego problemu. Celem każdego projektu jest zawsze pożądana i zaplanowana zmiana.

1. Tryb procesowy: banki, szkoły, większość firm produkcyjnych wyroby seryjne- praca głownie polega na regularnym powtarzaniu sprawdzonych procedur, projekty wykonywane są rzadko i stają się poważnym problemem. Tryb projektowy: firmy doradcze; instytuty naukowe; większość firm budowlanych.

2. Interesariusze- są to osoby lub inne organizacje, które uczestniczą w tworzeniu (realizacji) projektu lub są bezpośrednio zainteresowane wynikami jego wdrożenia. Mogą wywierać wpływ na daną organizację. Wewnętrzni: pracownicy; kadra zarządzająca; udziałowcy; rady nadzorcze. Zewnętrzni: klienci; dostawcy; konkurenci; władze państwowe; instytucje finansowe.

3. Metody zarządzania projektami:

1. Metody twarde oparte na technikach analitycznych: estymacja (szacowanie) czasu realizacji i kosztów; analiza czasowa projektu (CMP, PIERT); harmonogrowanie; śledzenie realizacji projektu. 2. Metody miękkie: zarządzanie zespołem; negocjacje (z klientem, sponsorem, podwykonawcami). 3. Metody mieszane: zarządzanie komunikacją; ryzykiem, jakością zmianami. Narzędzia :????

1. Dlaczego projekty są źródłem konfliktów międzyludzkich? Wprowadzenie zmian; sprzeczności interesów kluczowych udziałowców projektów; ograniczony czas realizacji; ograniczony budżet; wysokie ryzyko; niepowtarzalność.

2. 3 główne typy struktur organizacji realizujących projekty????

3. INICJACJAPLANOWANIEREALIZACJAZAMKNIĘCIE ??

4. Określanie celów koncepcji S.M.A.R.T:

• Szczegółowy - zawierający konkretny przekaz;

• Mierzalny - aby można było go zmierzyć, czyli liczbowo wyrazić jego realizację;

• Atrakcyjny - aby nie był nudny oraz wzbudzał ciekawość i chęć do działania;

• Realistyczny - aby był możliwy do osiągnięcia (wysokość celów a także ich realizacja znacznie różni się w każdej metodyce);

• Terminowy - aby był określony czasowo (wyznaczony czas osiągnięcia celu mobilizuje).

1. Estymacja parametrów projektu- to ilościowe szacowanie nieznanych parametrów projektu, niezbędnych do planowania. Do estymacji wykorzystywane są estymatory- wzory, przedstawiające relacje między pewnymi wielkościami.

2. CPM(metoda ścieżki krytycznej) - dotyczy analizy sieciowej zadań w przypadku alterministycznym, tzw. przy znajomości wszystkich terminów zajść zdarzeń czasowych oraz czasu trwania zadań. Ścieżka krytyczna to ciąg takich zadań/podzadań projektu, że opóźnienie któregokolwiek z nich opóźni zakończenie całego projektu.

3. Powody tworzenia zespołów:

- zorganizowane zespoły organizacyjne są z reguły bardziej wydajne od pojedynczych osób lub niezorganizowanych grup;

- zespoły są zwykle przydatne tam, gdzie wyniki wymbest fryndy coiagają przełomu i kreatywności;

- satysfakcja;

- większa radość z pracy;

- więź;

- Komunikacja;

- elastyczność;

- łatwiej rozwiązują problemy;

- szybciej się uczą;

- czas wykonania projektu.

1. Metody doboru pracowników:

• Selekcja na podstawie CV i listu motywacyjnego;

• Rozmowa kwalifikacyjna;

• Wywiad;

• Sprawdzenie referencji za pomocą różnego rodzaju testów.

1. Assessment center (ośrodek oceny) jest metodą skutecznej weryfikacji zawodowej, którą można stosować w selekcji, ocenie pracowników oraz planowaniu zasobów ludzkich. Stanowi ona zbiór testów i narzędzi sprawdzających, które mają na celu umożliwić obsadzenie wysokich stanowisk kierowniczych.

2. Zasady skutecznej komunikacji:

• Formułowanie komunikatu w sposób zrozumiały dla różnych odbiorców;

• Opanowanie reakcji emocjonalnych;

• Minimalizowanie niezgodności między komunikatami werbalnymi z niewerbalnymi;

• Zwiększenie wzajemnego zaufania;

• Stosowanie formy ustnej i pisemnej komunikacji;

• Efektywne wykorzystanie spotkań członków.

1. Jakie są przyczyny wadliwej komunikacji?

• komunikacja będąca celem zamiast środkiem – większość czasu poświęca się na wysyłanie i otrzymywanie wiadomości,

• informacyjna arterioskleroza – kanały informacyjne są przeciążone wskutek zbiurokratyzowania obiegu informacji, co spowalnia przepływ informacji,

• zniekształcanie informacji – może to prowadzić do tego, że pracownicy w zespole niepoprawnie wykonują swoje zadania.

1. Rodzaje zespołów zadaniowych:

• Problemowe- składa się na ogół z kilku pracowników o znaczącym statusie w danej org. Zespół spotyka się kilka razy w miesiącu, by przedyskutować spory.

• Samokierujący- składa się z około 10-15 pracowników, którzy przejmują zakres odpowiedzialności swoich dawnych kierowników. Te odpowiedzialności to kontrola nad tempem pracy, wyznaczania zadań.

• Interfunkcjonalny- składa się z pracowników o podobnym statusie w org, ale z różnych dziedzin działalności. Celem tego zespołu jest umożliwienie ludziom z różnych org wymiany informacji, opracowania nowych projektów.

• Wirtualny-

1. Modele struktur:

• Izomorficzna;

• Ekspercka;

• Kolektywna;

• Chirurgiczny;

1. Struktura izomorficzna- jest przydatna, gdy członkowie grupy wykonują różne zadania, z których następnie jest tworzony jeden produkt. Sytuacja taka może mieć miejsce np. w gniazdach produkcyjnych, gdzie wykonywanie standardowych zadań nie wymaga dodatkowej komunikacji.

2. Ryzyko w projekcie- zjawisko niepewne, dotyczące przyszłości, którego zajście będzie miało negatywny skutek dla prowadzonej działalności. Narażenie projektu na nieplanowane zdarzenie, które ma negatywny wpływ na osiągniecie celu.

3. Proporcjonalność kontroli – należy zapewnić, by mechanizmy kontrolne wdrożone w celu zarządzania ryzykiem były proporcjonalne do ryzyka.

4. Zarządzanie w projekcie- to zarządzanie polegające na monitorowaniu i obniżaniu ryzyka do poziomu akceptowalnego przez menadżera projektu.

5. Według metodyki PMBOK zarządzanie ryzykiem składa się z następujących procesów głównych:

• Planowanie zarządzania ryzykiem;

• Identyfikacja ryzykiem;

• Jakościowa analiza ryzyka;

• Ilościowa analiza ryzyka;

• Planowanie reakcji na ryzyko;

• Monitorowanie i kontrolowanie ryzyka.

1. Główne kategorie ryzyka w projekcie?

2. Najbardziej popularne strategie reakcji na ryzyko?

3. Strategia łagodzenia ryzyka?

4. Celem monitorowania ryzyka jest ustalenie czy:

• Wdrożono zgodnie z planem strategie reakcji na ryzyko;

• Działanie podejmowane w ramach realizacji planów reakcji na ryzyko skutkują oczekiwanymi rezultatami;

• Przyjęte założenia projektu są aktualne;

• Podczas realizacji projektu nie doszło do zmian w szczególnym i ogólnym..

1. Tolerancja ryzyka- Zdolność organizacji do zaakceptowania określonego poziomu ryzyka, który będzie nieustannie kontrolowany np. Za pomocą środków kontroli ryzyka.