2.2 Faza „pozornej stabilizacji i zmian podskórnych”

- trwała od połowy 1991 roku do końca roku 1992

- poszerzenie oferty mediów elektronicznych

- wtórna prywatyzacja (przekazywanie rozporoszonych pomiędzy wiele podmiotów praw własności tytułów wcześniej sprzedanych lub przekazanych spółdzielniom dziennikarskim w nowe ręce)

- nowi udziałowcy zagraniczni

- stare tytuły wzmacniają się (nowe szaty graficzne, kolorowe, leszy papier)

- pojawiają się polskojęzyczne wersje zachodnich magazynów kobiecych i młodzieżowych

- brak nowoczesnych drukarń

- powiększa się nakład miesięczników np. Twój Styl, Pani Popcorn, Dziewczyna oraz prasy bulwarowej

- spadek tygodników społeczno-politycznych np. Tygodnik Powszechny (oprócz Polityki i Wprost) oraz rasy religijnej i społeczno-kulturalnej

- najpopularniejszy dziennik – Gazeta Wyborcza, następnie Rzeczpospolita i Życie Warszawy

- wpływy tracą Express Wieczorny, Trybuna czy Kurier Polski

- wprowadzono 13 nowych dzienników, ale równocześnie 11 przestało się ukazywać

- działają 22 stacje radiowe komercyjne oraz 9 stacji kościelnych (radio Maryja pojawia się w 1991 roku, RMF FM w 1992)

- pojawiają się regionalne i miejskie ośrodki Telewizji Polskiej oraz stacje prywatne

- podsumowanie fazy: stabilizacja sytuacji prawno-organizacyjnej większości dawnych tytułów; okrzepnięcie na rynku pierwszej generacji nowych tytułów; ożywienie czytelnictwa

2.3 Faza „otwartej walki o rynek w okresie I procesu koncesyjnego”

- trwała na przełomie lat 1992/1993

- walka o kanały i pasma w mediach elektronicznych, umocnienie nowych tytułów prasowych kosztem starych

- umiędzynarodowienie form własności

- wykupienie poprzednio uwłaszczonych tytułów

- rośnie pozycja „kalek” tytułów zagranicznych

- ubieganie się o koncesje dla radia i telewizji; o koncesję na ogólnopolski program telewizyjny złożono 11 wniosków, radiowy 7

- dwa nowe kanały satelitarne w ofercie programów telewizyjnych w j. polskim (Polsat i TV Polonia)

- pirackie stacje lokalne nie zaprzestały działalności n. Polonia 1

- koncesje ogólnopolskie uzyskały RMF FM, Radio Zet oraz Radio Maryja; koncesje ponadregionalne uzyskała Rozgłośnia Harcerska i Radio Eska

- łącznie koncesje radiowe przyznano 156 stacjom ( w tym 36 stacjom kościelnym)

- wśród 132 licencjonowanych stacji lokalnych znalazło się niespełna 100 rozgłośni komercyjnych

- koncesję na działalność ogólnopolskiej telewizji komercyjnej otrzymał Polsat, na sieć regionalną TV Wisła, telewizję kodowaną Canal +

- od 1994 Telewizja i Radio Polskie stały się mediami publicznymi, a nie państwowymi jak było wcześniej

- wzbogacenie oferty telewizyjnej, spowodowało spadek słuchalności Polskiego Radia; zwiększyła się liczba odbiorców stacji lokalnych komercyjnych; zauważone zostały rozgłośnie kościelne

- proporcje między korzystanie z polskich kanałów satelitarnych (TV Polonia, Polsat) a zagranicznymi (np. RTL) pawie się wyrównały

- stabilizacja oglądalności programów lokalnych stacji komercyjnych

- rozgłośnie i kanały niezależne zyskały społeczne znaczenie w skali kraju

- liderem dzienników wciąż Gazeta Wyborcza; super Express dołączył do czołówki dzienników najpopularniejszych

- wzbogacenie oferty gazet ekonomicznych

- spadek czytelnictwa dzienników regionalnych i lokalnych

- są to „dobre czasy” dla czytelnictwa czasopism

- pojawiło się sporo kolorowych przewodników telewizyjnych np. Tele Tydzień; dzienniki zaczęły oferować cotygodniowe wkładki telewizyjne

- uznanie zyskują tygodniki i dwutygodniki np. Tina, Przyjaciółka; prasa kobieca prężnie się rozwija (np. Uroda, Poradnik Domowy); pojawia się Świat Kobiety i Bravo Girl

- podsumowanie fazy: kontakty Polaków z prasą nie miały charakteru codziennego – punkt ciężkości przesuwa się na miesięczniki; kurczy się liczba czytanych tytułów; spada poczytność dzienników lokalnych