Psychologia Społeczna 21.04.2012 wykład

2 książki na zaliczenie:

Egzamin – pytania otwarte, trwa godzinę, pytań od 3-5,

Literatura:

1. Dariusz Doliński – Techniki Wpływu Społecznego, Scholar, 2006 Kraków

2. Mark Leary - Wywierania Wrażenia Na Innych, GWP

3. Wywieranie wpływu przez grupy, Shepard

4. Elliot Aronson – Człowiek Istota Społeczna

5. Zimbardo – Psychologia I Życie

Psychologia Społeczna to nauka która zajmuję się relacjami między jednostkami, a grupami. Nie tylko odpowiada na pytanie dlaczego ludzie w określonych sytuacjach zachowują się tak a nie inaczej, psychologia pomaga ludziom lepiej żyć.

Psychologia społeczna bada różnorodne powiązania pomiędzy jednostkami.

Elementem zainteresować PS jest to czy obraz który w naszych głowach powstaje jest obiektywny czy subiektywny. Bardzo często nadinterpretujemy lub nie dointerpretujemy danych sytuacji.

PS to najbardziej standardowe powiązania jednostki z grupą. Czy jest taka możliwość że jednostka wywiera wpływ na grupę.

Psychologia to nauka bardzo młoda, rozpoczynała się przed 1 wojną światową, kojarzy się z USA, w okresie wojny praktycznie przestała istnieć w Europie, wróciła dopiero w latach 50.

W PS istnieją 3 dominujące obszary:

a) Sytuacja – zachowujemy się w danej sytuacji w taki sposób w jaki interpretujemy

b) Osoba(człowiek) – wszystko co się z nim. Człowiek jest twórcą życia społecznego, zależy to wyłącznie do człowieka, każdy człowiek jest odpowiedzialny za swój mikroświat społeczny, a zebrane mikroświaty tworzą makroświaty

c) Poznanie – to inaczej wiedza i nasze zachowanie wynika ze spostrzegania doświadczenia i interpretowania

d) Stosowanie praw tejże psychologia do naszego codziennego życia

Wykład

Wykład Ja i Wizerunek Własnej Osoby

JA wewnętrzne jest taką strukturą które zbiera wszystkie nasz poglądy, wyglądy, akceptacje, nieakceptacje. W tej strukturze mieści się cała funkcjonalne część człowieka. Obejmuje:

- własne ciało z jego obrazem i oceną – ciągle w sobie byśmy coś zmieniali – jeżeli nie kochasz siebie nie będziesz akceptować innych ludzi

- wiedza o sobie, czyli struktura JA – np. będąc w zatłoczonym miejscu słyszymy swoje imię na które reagujemy – Efekt koktajl-party - to zdolność naszego umysłu do odcięcia się od zmysłowego postrzegania niektórych bodźców i nastawienie poznawcze na konkretne sygnały.

4 obszary w których występuje JA:

- Autowaloryzacja – to dążenie do obrony podtrzymywania lub nasilenia dobrego mniemania o sobie. Polega na tym że mamy ogromną skromność do prezentowania siebie w superlatywach, do pozytywnego oceniania własnego zachowania, ale równocześnie temu towarzyszy bardzo realistyczne ocenianie innych ludzi. Dochodzi do Efektu Bycia Lepszym - niż przeciętnie.

Mamy zniekształcony obraz własnej przeszłości. Próbujemy zepchnąć wszystko nasze porażki, jesteśmy jedynymi którzy zapracowali na sukces, jeżeli odnosimy porażki to nie widzimy własnych błędów. Nasze wady i zalety – jakieś tam wady mają wszyscy to ja też, ale ponieważ wady mają wszyscy to znaczy że są powszechne tzn. że nie są niebezpieczne więc można z nimi żyć. Zalety każdy ma swoje własne. Zalety są nasze własne i wybitnie cenione, z wad możemy się pośmiać, pogadać.

- Autoweryfikacja – ludzie chcą mówić o sobie w sposób wewnętrzne spójny, dążenie do zgodności między już istniejącymi przekonaniami o sobie a nowo nadchodzącymi info. Na własny temat. Własne JA łatwiej przyjmuje informacje zgodne ze swoją koncepcją niż niezgodne. Jeżeli ktoś ma niską samoocenę to negatywna na jego temat informacja, jest zgodna z jego koncepcją JA wew. , jeżeli pojawi się informacja pozytywna, to jest niezgodna. Tej osobie jest łatwiej myśleć że jest do niczego.

- Samopoznanie – dążenie do pozyskania prawdziwej i dokładnej informacji na temat samego siebie, info. Mają charakter adaptacyjny, ponieważ dzięki trafnej info. Odnośnie samego siebie, możemy ocenić co dla nas jest dobre a co nie.

- Samonaprawa – Dążenie do rzeczywistego poprawienia własnych, cech, umiejętności, stanu zdrowia, czy ogólnego dobrostanu, poszukiwanie informacji na własny temat które pozwolą mi zmienić mnie samego podnieść mniemanie o samym sobie.

Tożsamość - która daje jednostce poczucie ciągłości JA wewnętrznego w czasie i zmieniających się sytuacjach, owa tożsamość odróżnia nas od innych. Jest to nabytek bardzo indywidualny, każda tożsamość jest inna, pozwala nam bym rozpoznawalnym.

JA wew. Pełni 2 funkcje:

a) Interpersonalne:

- negocjowanie tożsamości – tzn. w różnych sytuacjach przedstawiamy się partnerom interakcji z innym fragmentem naszej tożsamości

- stymulowanie psychiki partnerów interakcji – umiejętność przewidywania jak dana osoba zachowa się w danej sytuacji

b) Intrapersonalne:

- dokonywanie wyborów – JA wew. Pozwala nam dokonywać wyborów, nasze Ja zawiera swoje wew. Standardy. Postawy i wartości oraz przekonanie o sobie decydują o wyborach.

- Stan Dysonansu Poznawczego – podobny stan do głodu, pragnienia, przemęczenia, pojawia się w sytuacji wyboru. Trzeba zaakceptować wady w wersji wybranej i pogodzenie się w z utraconymi zaletami w wersji odrzuconej.

- Samokontrola – zamierzona i dowolna zmiany własnych reakcji, ci którzy mają większą samokontrolę mają w życiu łatwiej. Załamanie samokontroli powoduje depresje, uzależnienia, złość a w skrajnych sytuacjach samobójstwo.

Efekt wyczerpania woli – spadek zdolności do samokontroli w następstwie intensywnego jej sprawowania. (czyli np. intensywne odchudzanie, a potem nagłe łakomstwo)

Trzy odsłony JA:

- JA realne – to co widać w odbiciu lustrzanym i decyzjach życiowych

- JA powinnościowe – jakie swoim zdaniem człowiek powinien być, obwiązki powinności, obligacje

- JA Idealne – oznacza jaki człowiek chciałby być. Zawierają się tutaj nadzieje, aspiracje,

JA wew. jest uwarunkowane kulturowo – ma charakter współzależny, oznacza to że ludzie myślą o sobie jako o części jakiejś wspólnoty. W kulturach kolektywistycznych ludzie myślą o sobie w kategoriach relacji, jakie łączą ich z innymi ludźmi a także w kategoriach miejsc zajmowanych w grupie.

Odmiennie sprawa wygląda w innych kulturach indywidualistycznych gdzie JA ma charakter niezależny, ludzie myślą o sobie jako o jednostkach niepowtarzalnych i niezależnych od innych.

W konsekwencji w kulturach indywidualistycznych, ludzie postrzegają się jako bardziej różnych od innych, a innych jako bardziej podobnych do siebie.

W kulturach kolektywistycznych ludzie postrzegają siebie jako podobnych do siebie a innych jako różnych od siebie. Osoby z JA niezależnych utrzymują i podnoszą poczucie własnej wartości, zaś osoby z JA zależnym, dbają o wartości i interesy grupy.

JA wew. – próba definicji – uznaje się że JA wew. To luźna struktura różnych ról i tożsamości społecznych, przekonań na własny temat i samoocen, oraz wartości i celów uznawanych za własne. Luźna struktura dlatego że ta struktura nie miała by możliwości zmieniać się.

Cele i wartości są uznane za własne – są to wartości i cele społecznie uznane, czyli takie które nasze społeczeństwo akceptuje, my pod wpływem socjalizacji, uznaliśmy pewne wartości za swoje

Samoocena – afektywna(samoocena może być dwojakiego rodzaju – gorącej emocji lub zimny zintelektualizowany sąd) ocena człowieka na samego siebie, osoby o wysokiej samoocenie cieszą się lepszym samopoczuciem, wyższym poczuciem osiągnieć życiowych. Osoby o niskiej samoocenie, niżej oceniają swoje szanse sukcesu w działaniu zawodowym i automatycznie wkładają mniej wysiłku, co w efekcie doprowadza do uzyskania gorszych efektów zawodowych. Z osobą z wysoką samooceną wiążą się dobre aspekty funkcjonowania społecznego. W przypadku osób o niskiej samoocenie spostrzegają świat społeczny i swoje w nim miejsce w sposób mniej optymistyczny, co zniechęca je do podejmowania wysiłków, obniża uzyskiwane efekty i utwierdza w poczuciu niskiej wartości. Osoby z wysoką samooceną są dobre we wszystkim w życiu, a osoby z nisko, są wahające, nijakie.

Zakres samoocen rozciąga się od neutralnych do pozytywnych a nie od negatywnych do pozytywnych. Osoby z niską samooceną są podatne na wpływ sądów o nich. Zachowań wobec nich.

Wykład 02.06.2012

Temat: Wpływ Społeczny

1. Wpływ Społeczny – To proces w wyniku którego dochodzi do zmiany zachowania opinii lub uczuć człowieka, pod wpływem tego co robią myślą lub czują inni ludzie. Może mieć charakter wyobrażony i realny(świadoma i nieświadoma zmiana czyiś reakcji). Realny np.: bezpośrednie stwierdzenie że ktoś jest źle ubrany.

- Warunkiem wpływu społeczne jest uświadomienie sobie przez jednostkę zachodzących zmian.

- Drugim warunkiem jest intencjonalność(wiele działań ma charakter niezamierzony).

Podstawowym sposobem wpływu społecznego jest naśladownictwo – czyli kopiowanie cudzych zachowań we własnym zachowaniu. Mechanizm świadomej zmiany własnego zachowania pod wpływem obserwacji zachowania cudzego i jego skutków. Naśladownictwo przebiega w dużym stopniu na zasadzie automatycznego przejmowania cudzych reakcji behawioralnych.

Sposoby wywierania wpływu społecznego:

Klej Społeczny – zachowanie które cechuje jedną osobę, ale powoduje że z uwagi na to zachowanie inni uważają iż kontakt z tą osobą jest przyjemniejszy, bardziej satysfakcjonujący, zaś w opinii obserwatora zewnętrznego to zachowanie nie wnosi nic do interakcji społecznych.

Konformizm – wpływ normatywny – polega na uleganiu przez jednostkę temu co uważa ona za normę społeczną, ale przede wszystkim za normę uznawaną za jej grupę odniesienia(grupa z którą jednostka się utożsamia)

- konformizm zewnętrzny – pewnego rodzaju strategia przetrwania – pójście na łatwiznę

- konformizm wewnętrzny – przyjęcie zaakceptowanie norm, zachowań które do tej pory nie były akceptowane, jest to podporządkowanie swojego zachowania naciskowi innych, ponieważ dochodzi do wniosku że owi inni mają rację. Przekonanie że inni mają rację jest podstawą wpływu informacyjnego większości, co oznacza że wpływ informacyjny opiera się na dążeniu człowieka, by mieć słuszność, a wpływ normatywny opiera się na tym by być akceptowanym i lubianym przez innych. Na tle grupy musi pojawić się mniejszość która będzie konsekwentnie prezentowała odmiennie od grupy swoje odmienne poglądy. Ta mniejszość musi działać w sposób konsekwentny ciągły, nie może zmieniać zdania, nie może ulegać naciskom, musi w sposób jasny i konsekwentny prezentować swoje zdanie. Owe jednostki zaczną tą odmienność zauważać.

Posłuszeństwo autorytetom – eksperyment „stanffordzki” i miligrama – człowiek tak jest skonstruowany że potrzebuje mieć jakieś autorytety, jakiś punkt odniesienia. Zapewnia to utrzymanie porządku społecznego, zapewnia funkcjonowanie różnych instytucji, to posłuszeństwo jest wygodne. Autorytet to osoba o której uważamy że zna się na rzeczy lepiej niż my. Zwalnia nas to z odpowiedzialności za realizację decyzji którą podjął autorytet – ślepe posłuszeństwo (np.: faszyzm, komunizm)

Manipulacja – służy wykorzystywaniu innych do uzyskania własnych korzyści.

Ćwiczenia 16.06.2012

Grupa Społeczna – funkcjonowanie zadaniowe grupy społecznej – Aronson nazwał człowieka istotą społeczną, nikt w całym świecie biologicznym nie ma takich zdolności społecznych jak człowiek. Człowiek chce się odizolować od całego świata jedynie na chwilę.

3 powody dla których tworzymy grupy:

a) silna potrzeba afiliacji(identyfikacja, przynależność, utożsamianie się z grupą) i przynależności społecznej – człowiek bardzo łatwo i chętnie tworzy relacji z innymi ludźmi. Ludzie którzy trzymają się na uboczu są traktowani inaczej. Dążymy do tego że raz utworzone więzi zostały zerwane. Najgorsza rzecz jaka człowiekowi może się przytrafić to brak więzi społecznej.

b) Grupy udzielają swoim grupom wsparcie społeczne które jest traktowane jako interakcja – wsparcie społeczne, dzięki których ludzie sobie nawzajem pomagają, tworzą sieć kontaktów i różnych związków, które spostrzegają jako źródła akceptacji, troski, i akceptacji w razie potrzeby.

Osoby posiadające gęste sieci kontaktów społecznych, lepiej znoszą stresy, rzadziej zapadają na depresji i zaburzenia psychiczne. Ogólnie lepsze samopoczucie.

c) grupy umożliwiają realizację przedsięwzięć których pojedyncza jednostka nie była by w stanie zrealizować z powodu stopnia trudności tych przedsięwzięć. Człowiek nie jest w stanie dokonać czegoś co przekracza jego możliwości.

Grupa społeczna to minimum 3 osoby które:

- komunikują się ze sobą, wzajemnie na siebie wpływają

- mają poczucie przynależności nawzajem do siebie

- mają wspólny cel

Grupa wykształca pewną strukturę(org. wewnętrzna), którą można rozważać z punktu widzenia:

- konkretne osoby lub pełnione role

- mechanizmy integracyjne(komunikacja i różnicowanie

- normy i spójność grupy

Struktura grupy jest niezależna od pozycji społecznych jakie zajmują poszczególne osoby. Pozycje społeczne to miejsce związane z funkcją jaką osoba je zajmująca spełnia wobec całej grupy.

Zajmując określoną pozycję w grupie, czyni wszystko to czego ta pozycja wymaga, czyli pełni społeczną realizując określone zachowania, których grupa oczekuje od osób zajmujących daną pozycję w grupie.

Zróżnicowanie ról społecznych występuje nie tylko z uwagi na specjalizację zajęć, ale przede wszystkim na status, czyli prestiż jakim osoby są obdarzone w grupie i poza nią.

Normy grupy: reguły które określają właściwe i niewłaściwe sposoby zachowania członków grupy ,podzielane przez grupę nakazy i zakazy co do sposobu postępowania oraz myślenia i odczuwania

Mechanizmem różnicowania statusu są interakcje, czyli wzajemne oddziaływania oraz komunikacja pomiędzy członkami

System Analizy Procesu Interakcji Balesa i Różnicowanie się Ról w Małej Grupie zadaniowej

Specjaliści emocjonalna – to specjaliści(mendżerowie) którzy inicjują większość pozytywnych zachowań społeczno emocjonalnych, takich jak okazywanie solidarności, redukowanie napięć, tworzenie zgody. Ale sami nie inicjują działań zadaniowych choć są one często do nich kierowane. Natomiast specjaliści zadaniowi, to menadżerowie, którzy zbliżają grupę do osiągnięcia celu. Inicjują działania zadaniowe, i są głównymi adresatami próśb o sugestię i rozwiązania.

Spójność Grupy – jest traktowana jako cecha dobrego zespołu. Rozumie się ją jako sumę sił, które skłanija jednostki do pozostania w grupie – paradoksalnie im grupa większa tym spójność mniejsza.

- atrakcyjność innych członków grupy

- atrakcyjność wykonywane wspólnie zadania

- atrakcyjność całej grupy, jej prestiż

Spójność grupy jest tym większa:

- im mniej członków liczy, im trudniej ją opuścić

- im większe są jej dotychczasowe sukcesy,

- im większe jest zewnętrzne zagrożenie realizacji jej celów lub samego istnienia.

Wywieranie wpływu społecznego w grupie (mniejszość na większość) – Strategia Sergia Mascoviciego konsekwentnego odstępstwa.