Piotr Okrój Grójec 06.05.2012

Klasa I UTM

Semestr 2

Zajęcia Praktyczne

Procesy Techniczne Rozwiercania

1 Zasada rozwiercania

Podczas obróbki otworu na wiertarkach narzędzie wykonuje zarówno ruch roboczy obrotowy jak też posuwowy. Wiercenie może być przeprowadzane na wiertarkach, tokarkach (ruch obrotowy wykonuje przedmiot, a wiertło tylko posuw) lub frezarkach.

Wiertarka jest obrabiarką mało dokładną i z tego powodu wiercone otwory wykazują znaczne rozbicie (tj. powiększenie otworu do średnicy większej od średnicy wiertła). Wielkość rozbicia jest tym większa, im większe jest bicie wrzeciona, im większa jest średnica wiertła oraz im miększy jest obrabiany materiał. Dlatego otwory, od których wymagamy dużej dokładności są rozwiercane zgrubnie i wykańczające

*Narzędzia Wykonawcze

- Wiertarki

Do najważniejszych rodzajów wiertarek należą:

1) Wiertarki stołowe, których nazwa pochodzi od tego, że stawia się je na stole; służą one do obróbki otworów o małych średnicach (do 16 mm).

2) Wiertarki stojakowe, do których należą wiertarki kadłubowe i słupowe). Różnica między tymi dwoma wiertarkami polega jedynie na sztywności kolumny, na której są osadzone wrzecienniki (wraz ze skrzynką posuwową) i stoły

-Wiertarki promieniowe w których wrzeciennik może swobodnie przesuwać się wzdłuż ramienia, a ramię może się przesuwać i obracać względem słupa. Wrzeciennik może być unieruchomiony na ramieniu, a ramię względem słupa. Jest to potrzebne w tym celu, aby po ustawieniu wrzeciona w ściśle określonym miejscu, położenie jego nie uległo zmianie podczas wiercenia lub rozwiercania,