Pełne  zrozumienie przyczyn występowania teleangiektazji nie byłoby możliwe, gdyby nie dokonania anatomii i dermatologii. Dokładne poznanie skóry i występujących w niej przydatków: gruczołów łojowych, potowych, naczyń  żylnych, tętniczych i limfatycznych pozwoliło na  sklasyfikowanie schorzeń tych struktur i tym samym opracowanie koncepcji  profilaktyki i leczenia. 
Rozszerzone prześwięcające przez skórę naczynia krwionośne nazywamy fachowo - TELEANGIEKTAZJAMI.  Naczynia  tego typu mogą być pojedyncze lub bardzo liczne. Niekiedy układają się w olbrzymią, wielką sieć naczyniową. Teleangiektazje to trwale  rozszerzone naczynia włosowate, które przeświecają  przez naskórek w postaci czerwonych nitek. U niektórych ludzi  obserwujemy bardzo niekorzystne  zjawisko z punktu  widzenia estetycznego, a mianowicie rozlany  rumień  w obrębie czoła czy policzków. Dzieje się tak dlatego, ponieważ  naczynia włosowate ściśle przylegają do siebie, tworząc gęstą sieć. Sieć ta daje efekt jednorodnego zaczerwienienia skóry. Teleangiektazje mogą być ograniczone do niewielkich powierzchni lub występować na całym ciele. Mogą pojawiać się zarówno u dorosłych jak i dzieci. Dość często w obrębie rozszerzonego naczynia  krwionośnego dochodzi  do nowotworzenia naczynia krwionośnego w części  środkowej. W takich  przypadkach mówimy o naczyniaku  gwiaźdźstym. Niekiedy w naczyniaku  gwiaźdźstym część środkowa ulega uniesieniu. Mówimy wtedy, że powstał  naczyniak  punkcikowaty. Wspomniałem powyżej, że naczyniaki mogą pojawić się w każdym wieku. Część z nich może być wrodzona. Dlatego też teleangiektazje dzielimy na:
- pierwotne /samoistne/, które powstają bez żadnej widocznej przyczyny 
- wtórne, tzw. nabyte

TELEANGIEKTAZJE  PIERWOTNE:
Ten typ  rozszerzonych naczyń krwionośnych związany  jest  najczęściej z  wrodzonymi zespołami chorobowymi. Inną przyczyną pojawienia się  teleangiektazji  pojedynczych lub uogólnionych może być ciąża. Bez uchwytnej przyczyny może powstać rozszerzenie naczynia  u  dzieci i ludzi starszych.

TELEANGIEKTAZJE  WTÓRNE:
Rozszerzenie naczyń krwionośnych nabyte występują w przebiegu:

- schorzeń ogólnoustrojowych i/lub ograniczonych  chorobach skóry

Najbardziej spektakularnym przykładem zwiększonej ilości naczyń w skórze jest trądzik różowaty. Teleangiektazje w trądziku różowatym zajmować mogą twarz / policzki, skrzydełka nosa /. Mogą też pojawiać się na czole, szyi i dekolcie. Bardzo rzadko w innych okolicach: brzuch, ramiona, plecy. Inne choroby to:  twardziny, toczeń rumieniowaty, nadciśnienie tętnicze, choroby  wątroby, zaburzenia hormonalne.

- nadmiernej ekspozycji na słońce, czynniki  atmosferyczne /mróz, wiatr/

Pojedyncze  teleangiektazje na twarzy /skrzydełkach nosa, przegrodzie  nosowej, na policzkach/ mogą pojawiać się zarówno dzieci jak i dorosłych. U osób genetycznie predestynowanych do  zaburzeń  naczyniowych powstają  permanentnie nowe zmiany po każdorazowym zadziałaniu ww bodźców. Najlepszym przykładem szkodliwego wpływu czynników  zewnętrznych  jest obecność licznych teleangiektazji na odkrytych  miejscach u rolników, marynarzy, żeglarzy, hutników, pracowników budowlanych.

- po leczeniu

Zmiany naczyniowe mogą powstać zarówno po leczeniu miejscowymi skóry jak i stosowaniu leków ogólnie działających. Największym  wrogiem skór  unaczynionych są   preparaty sterydowe do stosowania zewnętrznego.

Omówienie problemu rozszerzonych naczyń  krwionośnych byłoby niepełne, gdybym  ograniczył się tylko do skóry twarzy. Tymczasem inną, nie mniej  ważną okolicą ciała, w której pojawiają się  teleangiektazje są: nogi. Najczęściej występują na udach, okolicy podkolanowej, podudziach i okolicach kostki. O takich naczyniach mówimy: WENEKTAZJE, czyli rozszerzenia żylakowe. Naczynia te mają kolor sinawy, sinogranatowy, wiśniowy. 
Są zazwyczaj grubsze niż typowe teleangiektazje. Wyglądem przypominają "miotełkę" lub "wachlarzyk". Czynników  sprzyjających powstawaniu wenektazji jest  bardzo wiele . 
Do najczęstszych należą:
- predyspozycje  genetyczne
- schorzenia naczyń krwionośnych np. przewlekła niewydolność żylna
- otyłość
- długotrwałe przebywanie w pozycji stojącej
- noszenie nieodpowiedniego obuwia /wysokie obcasy/ lub zbyt obcisłej odzieży
- ciąża
- niska aktywność ruchowa
- antykoncepcja hormonalna