Podstawy neurofizjologii wykład 1

Podstawy neurofizjologii wykład 1 18.02.2013

Anatomia i fizjologia centralnego układu nerwowego.

Anatomia to nauka o budowie i kształcie żywego ustroju. Przedmiotem badań anatomii mogą być wszelkie postacie żywych ustrojów

Rośliny – anatomia roślin – fitonomia

Zwierzęta – zootomia

Człowiek – antroponimia

Człowiek pierwotny nabywał wiedzę przez doświadczenie, był silnie związany z ziemią. Za czasów Azteków dokonywano świadectw rytualnego składania ofiar z ludzi.

Starożytny Egipt – papirus Smitha (podręcznik lekarski)

Starożytna Grecja – w starożytnej Grecji mieli swoich Bogów, którzy zajmowali się chorymi, bóstwa te to: Atena, Apollon, Asklepios

Alkmajon z Krotonu – opisuje nerwy zmysłowe, które nazywa kanałami, powiązuje je z mózgiem; pierwszy wykonawca sekcji zwłok; jako pierwszy twerdzi, że mózg jest najważniejszą częścią organizmu; wg niego mózg ma wytwarzać nasienie

Hipokrates z wyspy Kos – usystematyzował i pogłębił wiadomości anatomiczne Greków; dość dokładnie opisał ludzkie ciało; opisał dokładnie oponę twardą mózgu; mózg uważał za gruczoł wypełniony zimnym śluzem, który może spływać do nosa; twórca podstaw etyki lekarskiej, uznawany za ojca medycyny

Arystoteles ze Stagiry – twórca pierwszej systematyki przyrodniczej; zapoczątkował anatomię porównawczą i embriologię; w swoich dziełach przyrodniczych prezentuje poważną wiedzę z anatomii człowieka

Szkoła aleksandryjska, Herofiles – opisał mózg, jego komory i opony; odróżniał nerwy od ścięgien i opisał trafnie przebieg wielu nerwów, wykazując, że wychodzą one z rdzenia; wiedział, że nerwy odgrywają rolę w ruchach mięśni i czuciu; dobrze opisał oko i nerw wzrokowy; dopatrywał się w mózgu łączności z czynnościami psychicznymi i rozeznał w nerwach ich zdolność do przewodzenia

Klaudiusz Galen – aktywność umysłowa związana jest raczej z mózgiem niż z sercem; mózg to siedlisko zwierzęcej duszy, jednej z trzech znajujących się w organizmie; mózg pojmował jako wilgotny i zimny; doświadczenia neurofizjologiczne ukazały, że nerwy są parzyste; nerwu węchowego nie uważał za osobny nerw, ale za przedłużenie mózgu; selekcjonował i opisywał małpy w sposób prosty przenosząc ich budowę jako ludzką.

Awicenna Ibn Sina – nie wzbogacił wiedzy anatomicznej, ale tłumacząc dzieła Arystotelesa na język arabski przyczynił się do ich upowszechnienia

Mondino dei Luzzi – „Anatomia”; zmysły leżą pośrodku

Vesalius – wygłaszał własną anatomię poparty badaniami, wytknął ok 200 błędów Galenowi

William Harvey – opisał duży i mały obieg krwi w swoim dziele „Autonomiczne badania ruchów krwi i serca u zwierząt”; twierdził że wszystkie zwierzęta pochodzą z jaj

Anton van Leenwenhoek – twórca pierwszego mikroskopu

Komórka nerwowa – podstawowy element budujący układ nerwowy

Neuron to – ciało komórki nerwowej wraz z wypustkami, w organizmie – 150 mld, w mózgu – 100mld

Tkanka glejowa – „nerwy klejące” pochodzące z spongioblastów komórek cewy nerwowej. Na glej neuroektodermalny składają się

- w ośrodkowym układzie nerwowym – astrocyty, oligodendrocyty, ependymocyty

- w obwodowym układzie nerwowym – gliocyty i neruodemocyty

Komórki mikroglejowe są pochodzenia mezenchymalnego

Astrocyty

Rola:

Glej skąpowypustkowy (oligodendroglej)

Rola:

Mikroglej (mezoglej)

Komórki wyściółki (ependymocyty)

Tancyty – wyspecjalizowane komórki o długich wypustkach, zdolne do przesuwania poprzez swoje aksony wyselekcjonowanych cząsteczek z mózgowia do światła komór bocznych i w kierunku odwrotnym

Funkcje komórek glejowych


Wyszukiwarka