MANIA

• Uspokojenie – aby można było nadążyć za tokiem myślenia chorej osoby

• Epizody manii leczy się za pomocą:

  • leków stabilizujących nastrój - sole litu

  • lekami przeciwpadaczkowymi

  • w początkowym okresie leczenia manii stosuje się nawet typowe leki przeciwpsychotyczne

• Leczenie nie działa od razu, trzeba regularności

CHOROBA AFEKTYWNA DWUBIEGUNOWA

• Leczenie szpitalne:

  • zachowanie pacjenta stanowiące zagrożenie dla niego lub innych osób

  • występowanie nasilonych objawów psychotycznych

  • agitacja (silny lęk z towarzyszącym niepokojem
    ruchowym) mogąca prowadzić do uszkodzenia ciała, wyczerpania czy odwodnienia

  • myśli autodestrukcyjne bądź agresywne w stosunku do innych osób

  • występowanie objawów psychotycznych (urojeń lub halucynacji)

  • myśli lub tendencje samobójcze

  • zaniedbywanie własnych potrzeb (głodzenie się, odwodnienie)

• Leczenie farmakologiczne:

  • leki stabilizujące nastrój (lit)

  • leki przeciwpadaczkowe

  • w początkowej fazie leczenie stosuje się leki przeciw psychotyczne

  • po pewnym czasie, gdy zaczną działać leki stabilizujące nastrój, odstawia się leki przeciw psychotyczne i uspokajające

  • podczas leczenia epizodu depresji należy zachować ostrożność stosując leki przeciwdepresyjne - mogą u pacjenta wyzwolić epizod manii lub hipomanii - niezbędne jest równoczesne podawanie leku stabilizującego nastrój

DEPRESJA MASKOWANA

• Farmakologiczne

• Terapia przeciwdepresyjna

• Podawanie serotoniny (hormon szczęścia – rzadko działa od razu, minimum 2 tygodniowe podawanie)

DEPRESJA

• Farmakologicznie

  • przepisując leki lekarze powinni dobrze je dobrać

  • w głębokiej depresji nawet elektrowstrząsy

• Psychoterapia

  • szeroko rozumiane działania psychoterapeutyczne

  • psychoterapia grupowa

  • dowartościowanie życia i osoby – psychoterapia egzystencjalna

  • na celu ma podniesienie poczucia własnej wartości u pacjenta

• Leczenie światłem

  • naświetlenie może powodować lepszy nastrój u pacjenta

• Leczenie wymuszoną bezsennością (pobudzenie, a potem wyczerpanie, głupawka – stan ożywienia pacjent może zobaczyć, że czuje się inaczej - po nieprzespanej nocy stan ożywienia)

• Trening doznań pozytywnych

  • Zajęcia grupowe działające pozytywnie na pacjenta

  • Praca zmysłami: smak, dotyk, węch

  • WTZ

FOBIA

1. Metoda desensytyzacji

• odwrażliwienie (przez kontakt z obiektem budzącym lęk – stopniowo)

• polega na zahamowaniu lęku przez wywołanie reakcji konkurencyjnej

• stopniowe przybliżanie tego co wzbudza lęk

1. Metoda zanurzenia w doświadczeniu którego się boimy.

• lęk przed brudem zabawa w błocie – terapeuta brudzi pacjenta błotem

• gorsza jest wyobraźnia niż samo doświadczanie

• usuwa objawy, a nie przyczynę

Nie da się wyleczyć fobii nie dotykając przyczyny.

STANY LĘKOWE

• Metoda zanurzenia w doświadczeniu którego się boimy

• lęk przed brudem zabawa w błocie – terapeuta brudzi pacjenta błotem

• gorsza jest wyobraźnia niż samo doświadczanie

• usuwa objawy, a nie przyczynę

• psychoedukacja pacjenta – ma na celu zrozumienie i radzenie sobie z zaburzeniami

  • czym jest lęk, skąd się bierze i jaka jest jego natura

  • dzięki odpowiedniej pracy nad problemem pacjent może zmienić sposób myślenia i reagowania

  • uczenie pacjenta technik relaksacyjnych – redukcja napięcia

  • planowanie i realizacja eksperymentów behawioralnych

  • w akceptacji i oswojeniu cały czas towarzyszy pacjentowi terapeuta, który wspiera, motywuje, uczy, daje poczucie bezpieczeństwa

ANOREKSJA

• konieczność hospitalizacji

• psychoterapia poznawczo –behawioralna

  • rozpoznanie negatywnych emocji związanych, uczuć, myśli związanych z sylwetką, wagą i jedzeniem

  • nauczenie radzenia sobie z trudnymi sytuacjami w sposób niedestrukcyjny

  • poprawienie samooceny i poczucia kontroli

  • dokładne poznanie natury anoreksji

  • koncentruje się na obecnych myślach, uczuciach, emocjach rozpatrując zdarzenia z przeszłości w kontekście przenoszenia ich na teraźniejsza sytuację

• psychoterapia psychodynamiczna

  • postrzeganie anoreksji jako sposób wyrażania konfliktów wewnętrznych w sferze seksualności, rywalizacji, problemów z usamodzielnieniem, wszystkiego co dana osoba w sobie nie akceptuje

  • poszukiwanie przyczyn anoreksji

  • ważna jest więź między chorym a psychoterapeutą

  • terapeuta pomaga interpretować wydarzenia odpowiedzialne za wykształcenie się anoreksji a pacjent uczy się je akceptować i radzić sobie z nimi w konstruktywny sposób

• terapia interpersonalna

  • negatywne emocje są przejawem negatywnych relacji

  • zajmuje się funkcjonowaniem danej osoby w związkach i relacjach z innymi i badaniu jak te relacje wpływają na osobę

  • budowanie poczucia własnej wartości

• terapia grupowa

  • stwarza możliwość kontaktu z innymi chorymi

  • ma na celu zdobycie motywacji i wsparcie procesu leczenia

BULIMIA

• farmakoterapia

• psychoterapia

  • terapia poznawczo behawioralna

  • terapia rodzinna

• ważnym zadaniem otoczenia jest motywowanie do podjęcia leczenia

• celem jest rozstanie się z patologicznymi metodami regulowania emocji

• nauczenie się odpowiednich sposobów odżywiania

• wytworzeniem prawidłowego obrazu siebie

SCHIZOFRENIA

• Farmakologiczne – leki przeciwpsychotyczne – wyciszenie objawów choroby

• Umożliwienie pod nadzorem usamodzielnienia się (oddziały dzienne, hostele – pod opieką pracownika socjalnego)

• Psychoterapia

  • Poznawczo – behawioralna

    • zmniejszenie objawów i poprawienie samooceny oraz funkcjonowania społecznego

    • skuteczna w leczeniu psychotycznych objawów schizofrenii

  • poznawcza terapia naprawcza – naprawa deficytów neuro-poznawczych

• Ćwiczenie umiejętności społecznych, interpersonalnych, zadbanie o siebie

Gumowy płot – w rodzinie chorego pozornie zyskanie autonomii, jak się ją przekroczy chory wraca do sytuacji zależności od rodziców.

NARKOMANIA

• Odtrucie

  • różny czas – zależy od rodzaju narkotyku

  • leczenie szpitalne, zamknięte

• Socjoterapia – przebywanie wśród ludzi nieuzależnionych powrót do normalnego funkcjonowania

• Psychoterapia – przyswajanie wiedzy na temat mechanizmów rządzących uzależnieniem oraz zdrowieniem

• Leczenie metadonem – leczenie narkotykiem w przypadkach, beznadziejnych, by pomóc osobie wrócić do normalnego życia

• Etapy:

  1. Detoksykacja

  2. Rehabilitacja

  3. Leczenie postrehabilitacyjne

ALKOHOLIZM

• Odtrucie

  • wypłukanie alkoholu

  • podanie środków, które uzupełnią niedobory

  • kilka dni

• Rozbrojenie mechanizmów obronnych

  • motywacja do leczenia, musi sam chcieć się leczyć

  • uświadomienie problemu i następstw jakie niesie ze sobą alkoholizm, strat

  • zbudowanie w leczonym osobistego przekonania, że leczenie, trzeźwośc i abstynencja przyniosą mu realne korzyści

• AA

• Leczenie farmakologiczne – wspomaga leczenie, powinna być stosowana bardzo ostrożnie

  • Zminimalizowanie objawów zespołu abstynencyjnego

  • Leki awersyjne – esperal przykre doznania związane z piciem

• Rehabilitacja fizyczna organizmu

ZAKUPOHOLIZM

• Znaleźć źródło napięcia – zdemaskowanie powodów dla których nałogowiec robi kompulsywne zakupy

• Znaleźć inny sposób rozładowywania napięcia

• Omówienie źródła napięcia

• Terapia indywidualna – jeśli powodem jest niska samoocena

• Terapia grupowa – pomoc uzależnionemu i jego rodzinie

• Psychoterapia poznawcza – znalezienie środków zastępczych do łagodzenia napięć

1. Uświadomienie sobie skali szkód jakie niesie zakupoholizm

2. Poszukiwanie wsparcia wśród najbliższych

3. Zapoznanie z planowaniem budżetu – realne pieniądze a nie karty kredytowe

STRES POURAZOWY

LECZENIE

• Psychoterapia – w procesie przypominania sobie wydarzenia, które spowodowało uraz, omawiania go i prób zrozumienia, umysł dokonuje normalnej archiwizacji tych wspomnień, dzięki czemu nasze życie może toczyć się dalej.

• Terapia poznawczo-behawioralna (CBT - Cognitive behaviour therapy) – pomaga zmienić sposób, w jaki myślimy o naszych wspomnieniach, dzięki czemu są one mniej stresujące i łatwiej sobie z nimi poradzić.  Wykorzystuje się tu zazwyczaj techniki relaksacyjne, które pomagają nam łatwiej znieść ból wspomnień związanych z wydarzeniem, które wywołało uraz.

• Metoda desensytyzacji i przetwarzania poprzez ruch oczu (EMDR - Eye movement desensitization and reprocessing) – ruch oczu pomaga mózgowi przetworzyć nawracające wspomnienia i zrozumieć wydarzenie, które spowodowało uraz.

• Terapia grupowa – pomaga rozproszyć poczucie odosobnienia i osamotnienia.

• Leki – środki przeciwdepresyjne zmniejszą nasilenie objawów stresu pourazowego oraz złagodzą depresję.  Jeśli środki te okażą się skuteczne, należy je kontynuować przez około rok, a następnie powoli odstawić.

• Terapie fizyczne – fizjoterapia, terapia czaszkowo- krzyżowa, masaż, akupunktura, refleksologia, joga, medytacje i terapia tai chi pozwalają opanować stres i zmniejszyć poczucie ciągłej ‘gotowości’ i napięcia.