Wprowadzenie do nauk humanistycznych

Wprowadzenie do nauk humanistycznych

1)Przedmiot badan dyscyplin humanistycznych.

Przedmiotem badań nauk humanistycznych jest człowiek jako istota społeczna, oraz jego wytwory.

2)Kierunki metody naukowej wg Hessena (nazwa metody, rzeczywistość badana, dziedzina praktyczna)

- monoistyczna- jedna metoda naukowa

- pluralistyczna (wiele metod)

  1. Medota matematyczno-przyrodnicza (wyjaśnienie rzeczywistości)

    • Rzeczywistość egzemplaryczna- rzeczy policzalne, szukamy prawd

    • Zastosowanie: technika

  2. Metoda filozoficzno-historyczna (rozumienie- odkrywanie znaczenia)

    • Rzeczywistość indywidualna- konkretne jednostki, szukamy sensu

    • Zastosowanie: polityka (sztuka rządzenia życiem innych)

  3. Metoda dialektyczno-filozoficzna (samopoznanie)

    • Rzeczywistość wartościowa- pełnia, idea

    • Zastosowanie: pedagpgika

3)Przykładowe dyscypliny humanistyczne wywadzace sie z filozofii i Trivium

4.Herneneutyka pojecie i typy interpretacji
Hermeneutyka (hermeneuein- objaśniać, interpretować), sztuka interpretacji tekstów literackich.

Typy interpreacji:

metod psychoanalityczna (rekonstrukcja intencji autora, analiza psychoanalityczna, biografizm)

autor-TEKST-INTERPRETATOR

metoda hermeneutyczna ( fuzja horyzontów, czyli połączeniu się intencji tekstu z intencjami interpretatora)

autor-TEKST-interpretator

metoda struktaliuliczna/semiotyczna (głębokie struktury, działanie języka)

autor-tekst-INTERPRETATOR

metoda dekonstrukcjonistyczna (podważanie dotychczasowych interpretacji oraz rozchwianie sensów tekstu dotychczas uważanych za oczywiste)

autor-tekst-INTRPRETATOR

każda metoda odpowiednia dla CELU interpretacji (użycie)

5)sytuacja humanistyki w (po)nowoczesności

BARBARA SKARGA zastanawia się co się dzieje z humanistyką w nowym świecie. Odpowiada – dzisiaj wiedza jest oceniana, świat lubi konkrety, szybkie efekty. Używa figury – obywatel kanibal – dzikus – nie rozumie filozofii, więc uważa ją za głupią. Do teorii nie ma zaufania, nie będzie się zachowywał, nie myślał o wychowaniu. Uważa, że pojęcie nauk humanistycznych określa się zbyt często, bo np. ekonomia, socjologia, badają zbiorowość, społeczność. Filozofia, filologia, historia- te zajmują się człowiekiem, nie jako organizm, ani przynależność do zbiorowości. Badają twórcze indywiduum , życie duchowe- to co się wyróżnia, niepowtarzalny podmiot.

GADAMER- pokazuje zjawisko, że pojęcie ‘nauki’ zostało ukształtowane z pojęcia nauk przyrodniczych. Odkrywanie nowych prawd dzięki metodzie – jest małoistotny w humanistyce; mówi, że to co decyduje o „human” jest bliższe do bycia artystą, polega na idei kształcenia. Humanista jest lepszy jako artysta i osoba wykształcona, metoda jest pomocnicza w zbieraniu danych. Podkreśla, że humanistyka za wzorzec ma nauki ścisłe, wpływ romantyzmu. Wiąże się z tym niebezpieczeństwo, bo humanistyka jest jest pewna, są niejednoznaczne, ambiwalentne, sprzeczne – dlatego ważne jest kształcenie i tradycja. Trzeba słuchać przeszłości, a w teraźniejszości ma się dystans.

6)warsztat badawczy humanisty

H.G Gadamer: Intsrumentarium nie można kupić. Podstawowym narzędziem badawczym humanisty jest odwołanie do autorytetu.
Humanista musi wykształcić:

7)Humanistyka jak poznanie i terapia


Wyszukiwarka