1. Jakie mamy rodzaje ran , scharakteryzuj jedną z nich.
Raną nazywamy przerwanie ciągłości skórnej połączone z ubytkiem tkanek . Może być ono zamierzone (planowane) – jak jest to w przypadku cięć chirurgicznych , ale także w przypadkowe. Nie zawsze uraz zewnętrzny powoduje powstanie rany . W pewnych przypadkach przyczyną powstania rany jest obumarcie tkanki w wyniku działania czynników endogennych .
Podział ran ze względu na czynnik wywołujący:
Mechaniczne/urazowe;
Termiczne i chemiczne;
Owrzodzenia.
Rany mechaniczne mogą być dodatkowo dzielone ze względu na narzędzia sprawcze. Wyróżniamy:
Otarcia;
Rany cięte;
Kłute;
Tłuczone;
Szarpane;
Miażdżone;
Kąsane;
Postrzałowe.
Rany tłuczone i miażdżone- powstają w wyniku uderzenia tępym narzędziem np:
Kamień;
Cegła;
Młotek;
Wypadek.
Krwawienie jest zazwyczaj skąpe, ponieważ naczynia ulegają zgnieceniu . Stłuczone tkanki łatwo obumierają, powstaje martwica, na bazie której rozwija się zakażenie. Są trudne do leczenia. W przypadku wymienionych powikłań, często wymagają postępowania chirurgicznego.
2. Czym jest Zespół Ratownictwa Medycznego , kto wchodzi w skład oraz jakie są ich rodzaje.
ZRM jest częścią Mobilną Systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego .
zespoły specjalistyczne, w skład których wchodzą co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz systemu oraz pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny;
zespoły podstawowe, w skład których wchodzą co najmniej dwie osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny;
zespoły lotnicze, w skład których wchodzą co najmniej trzy osoby, w tym co najmniej jeden pilot zawodowy, lekarz systemu oraz ratownik medyczny lub pielęgniarka systemu.
3. W jaki sposób zabezpieczamy ranę ciętą kończyny górnej ?
W przypadku rany ciętej można zastosować wiele metod i środków opatrunkowych. Dostosowanie opatrunku i techniki jest zależne od wielkości rany oraz od jej umiejscowienia. Prostym sposobem zabezpieczenia rany jest użycie plastra. Zaopatrzenie rany jest procesem dość indywidualnym ponieważ każdy ratownik preferuje swoje środki i metody jakim się posługuje. Dobór odpowiedniego materiału, którym pacjent zostanie zaopatrzony wynika z miejsca w jakim znajdzie się poszkodowany, dostępności materiałów opatrunkowych, warunków atmosferycznych w jakich znajduje się poszkodowany oraz ratownik.
5. Zasady i rodzaje unieruchamiania kończyn w wyniku urazu.
Jakie są rodzaje złamań?
Dzielimy je za zamknięte i otwarte. Złamania zamknięte to takie, w których nie ma rany, ponieważ kości nie przebiły skóry. Natomiast złamania otwarte charakteryzują się tym, że pojawia się krwawienie, gdyż kość przebija skórę.
Jakie są przyczyny złamań?
Złamania powstają najczęściej w wyniku urazu mechanicznego. Znacznie rzadziej – pojawiają się z powodu procesów chorobowych kości.
Skutki złamań
Niestety, złamaniom towarzyszy zawsze krwawienie do okolicznych tkanek. Utrata krwi prowadzi czasem do hipowolemii, a nawet wstrząsu. Krwawienie może być bardziej obfite w przypadku złamań otwartych (gdy zranieniu ulegnie też skóra).
Złamanie może też doprowadzić do uszkodzenia tętnic i niedokrwienia obwodowej części kończyny, a nawet przerwania nerwu, a tym samym do niedowładu i zaburzenia czucia.
Co zrobić, gdy ktoś złamie kończynę?
Przede wszystkim wezwij pomoc dzwoniąc na numer 999 lub 112. Następnie przeprowadź szybką ocenę urazową i oceń kończynę.
Po czym poznać, że kończyna jest złamana? Możemy mieć taką pewność, gdy pojawia się ból, obrzęk, utrata czynności albo zmiana obrysu. Pewność co do tego, że mamy faktycznie do czynienia ze złamaniem, daje tylko widoczne złamanie osi kości lub złamanie otwarte. Winnych przypadkach tylko RTG pozwala ocenić, czy poszkodowany złamał czy skręcił kończynę.
Oceń czucie obwodowe i ukrwienie kończyny, a gdy masz do czynienia z krwawieniem – zatamuj je przed unieruchomieniem kończyny. Co unieruchomić? Przede wszystkim zwróć uwagę na to, co zostało złamane. Jeśli trzon kości, to unieruchom 2 sąsiadujące z nią stawy. Jeśli okolice stawu – 2 sąsiadujące z nią kości.
Jak unieruchomić kończynę?
Użyj do tego rzeczy, które masz pod ręką, np. deseczkę lub miękki materiał, z którego zrobisz szyny. Jeśli złamiesz ramię, możesz je unieruchomić bandażując lub przywiązując je do tułowia. Podwieś je też na temblaku.
Dobrym pomysłem jest także podłożenie pod złamane przedramię gazety, którą uprzednio należy kilka razy złożyć. W przypadku złamań kończyn dolnych należy je unieruchomić używając do tego na przykład wkładając między nie złożony koc lub część odzieży.
14.Krwotoki i krwawienia. Rodzaje krwotoków. Rozpoznawanie i sposoby ich tamowania.
KRWAWIENIE: wydostanie się krwi poza obręb uszkodzonego naczynia krwionośnego.
KRWOTOK: gwałtowna utrata krwi z organizmu będąca następstwem uszkodzenia naczyń krwionośnych w wyniku urazu lub choroby.
PODZIAŁ KRWOTOKÓW:
I - w zależności od rodzaju uszkodzonego naczynia:
1. tętniczy: z rany wypływa żywoczerwona krew pod dużym ciśnieniem w sposób ciągły lub tryskający;
2. żylny: z rany wypływa krew ciemnoczerwona w sposób ciągły wolnym strumieniem;
3. z naczyń włosowatych: sączenie krwi;
4. krwawienie miąższowe: po uszkodzeniu naczyń miąższowych/płuca, wątroba, nerki, śledziona/, naczynia krwionośne nie ulegają zapadnięciu, ponieważ są związane z miąższem narządu i istnieje niebezpieczeństwo szybkiego wykrwawienia się;
II - w zależności od miejsca wystąpienia krwotoku:
1. pierwotny: bezpośrednio po uszkodzeniu naczynia
krwionośnego;
2. odczynowy: 24h po zszyciu rany operacyjnej lub urazowej w wyniku ześlizgnięcia się podwiązki lub niedostatecznej hemostazy w czasie zabiegu;
3. wtórny: 4-10 dni po urazie lub operacji w ranie pooperacyjnej jako następstwo zakażenia;
III - w zależności od miejsca wynaczynienia się krwi:
1. wewnętrzne: wynaczynienie się krwi do tkanek lub jam ciała;
2. zewnętrzne: gdy krew wydobywa się na zewnątrz z rany lub powłok skórnych;
a) bezpośredni: krew wypływa wprost na zewnątrz np. z rany powłok;
b) pośredni: krew wypływa z narządów i układów kontaktujących się ze światem zewnętrznym np. z przewodu pokarmowego, z dróg oddechowych
Zatamowanie krwotoku na miejscu wypadku jest czynnością ratującą życie.
Zatamować krwotok można poprzez:
uniesienie kończyny,
ucisk ręczny w miejscu wypływu krwi,
założenie opatrunku uciskowego.
Uniesienie kończyny stosujemy przy mniejszych krwotokach (rys. 25). Ucisk ręczny stosowany jest w dużych krwotokach.
W sytuacji masywnego krwotoku można ucisnąć krwawiącą ranę bezpośrednio własną dłonią. Lepiej jednak przed uciskiem ranę przykryć gazą opatrunkową (rys. 26).
Opatrunek uciskowy polega na nałożeniu na ranę czystego opatrunku osłaniającego i uciśnięciu go wałkiem ze zwiniętego bandaża, ligniny, waty itp., a następnie umocowaniu go opaską dociskającą (rys. 27).
Jeśli mimo ucisku rana nadal krwawi, nie należy zdejmować opatrunku, lecz dołożyć waty i ucisnąć go silniej drugą opaską.
W wyjątkowych wypadkach, dotyczących amputacji lub zmiażdżenia kończyny, zakładamy opaskę Esmarcha. Opaskę nakładamy wyłącznie na udo lub na ramię. Dopuszczalny czas ucisku opaski Esmarcha wynosi 2 godziny. Po założeniu opaski musi być odnotowany czas jej założenia. W razie braku opaski Esmarcha należy zastąpić ją zaimprowizowaną opaską z chustki, koszuli lub paska chorego (rys. 28).
16. Rany. Rodzaje ran. Zasady zaopatrywania ran. Rodzaje materiałów opatrunkowych. Ciało obce w ranie.
Rany, ich rodzaje, charakterystyka i sposoby gojenia
Raną nazywamy uszkodzenie tkanek miękkich organizmu, połączone z przerwaniem skóry lub błony śluzowej oraz krwawienie. Wyróżniamy trzy rodzaje ran:
- Rany mechaniczne
- Rany termiczne
- Rany chemiczne
Rany mechaniczne dzielą się na:
* Cięte
* Kłute
* Szarpane
* Miażdżone
* Kąsane
* Postrzałowe
Rany postrzałowe możemy podzielić na:
* Styczne
* Ślepe
* Przelotowe
Rany cięte - zadawane są ostrymi przedmiotami, typu nóż, siekiera, szkło i blacha. Brzegi rany są gładkie, rozległe i rozchodzą się. Silne krwawienie towarzyszące ranie wypłukuje bakterie, zmniejszając ryzyko zakażenia. Głębokość rany bywa różna, zależy to od tego jakim narzędziem została zadana rana.
Rany kłute - zadawane są ostro zakończonymi przedmiotami, typu sztylet, drut, bagnet, gwóźdź, igła, dłuto i widły. Rana jest bardzo głęboka, zajmuje niewielką powierzchnię ciała. Brzegi rany są blisko siebie. Rana zadana w okolicach klatki piersiowej i jamy brzusznej powoduje krwotoki wewnętrzne. Zadana w okolicach serca powoduje śmierć.
Rany szarpane - zadawane są narzędziami będącymi w ruchu lub kanciastymi i zakrzywionymi przedmiotami, typu haki, gwoździe i inne. Brzegi rany są nierówne, poszarpane, rozciągnięte lub podwinięte, mało krwi. Widoczne są ubytki tkanek. Kształt rany jest nieregularny. Może wystąpić wstrząs pourazowy.
Rany miażdżone - powstają w wyniku silnego urazu tępym narzędziem. Całe są wypełnione skrzepłą krwią i chłonką, a także często zawierają ciała obce, takie jak: strzępy ubrania, włosy, grudki ziemi. Brzegi rany są nieregularne, mało krwawiące. Otaczające tkanki są zmiażdżone, obrzmiałe, niedokrwione lub obumarłe. Może wystąpić wstrząs pourazowy.
Rany kąsane - zadawane są przez zwierzęta domowe lub dzikie. Rana ta może przybrać charakter i wygląd rany kłutej lub szarpanej.
Rany postrzałowe - zadawane są pociskami z broni palnej oraz odłamkami min, granatów, bomb itp.
Rana postrzałowa styczna - to taka rana, gdzie uszkodzona jest zewnętrzna powierzchnia ciała. Przybiera wygląd rany szarpanej.
Rana postrzałowa ślepa - posiada wlot, kanał, a pocisk lub odłamek tkwi wewnątrz naszego ciała.
Rana postrzałowa przelotowa - posiada wlot, kanał i wylot. Ma wygląd rany szarpanej.
Wyszukiwarka