Seminarka materiały

Energetyka konwencjonalna, jako źródło emisji zanieczyszczeń do powietrza

Plan prezentacji:

  1. Wstęp.

  2. Energia i jej rodzaje.

  3. Energetyka konwencjonalna.

  4. Odnawialne źródła energii:
    Hydroelektrownie
    Energia słoneczna
    Energia wiatrowa
    Energia biomasy
    Energia geotermalna
    ITER

  5. Domy energooszczędne.

  6. Podsumowanie.

Zagrożeniem dla środowiska nie jest jedynie perspektywa wyczerpania się naturalnych zasobów paliw konwencjonalnych, lecz globalne skażenie środowiska naturalnego produktami ich spalania.
Należy postawić sobie pytanie: Ile energii mogą dostarczyć odnawialne, przyjazne środowisku źródła? Ile energii jest w stanie zaoszczędzić człowiek?

Ale zacznijmy od początku. Czym jest energia? Energia jest podstawową jednostką i jest trudna do zdefiniowania, jako, że najbardziej prawidłowo zdefiniowana jest w kategoriach matematycznych. Potocznie jest postrzegana jako możliwość lub zdolność do wykonania pracy. Energia jest mierzona na zasadzie tej zmiany "systemu" z jednego stanu do innego, mierzona w układzie SI w dżulach. Energia może przyjmować wiele różnych form i nosi nazwę akcji (lub pracy przez nią zrealizowanej) określonej siły.

Istnieje sześć głównych form energii powszechnie stosowanych w przemyśle:

(i) Energia chemiczna, jest energią, która wiąże atomy lub jony razem. W działalności

przemysłowej, jest ona przechowywana w paliwach na bazie węgla i uwolniona przez reakcję

chemiczną (w tym przypadku utleniania, zwykle w wyniku spalania, uwalniając dwutlenek

węgla). Uwolniona energia jest zazwyczaj konwertowana do bardziej użytecznej formy, takiej

jak energia mechaniczna, lub energii cieplnej.

(ii) Energia mechaniczna jest związana z ruchem, i może być użyta bezpośrednio do napędzania maszyn. Jest także powszechnie stosowana do zasilania generatorów energii, produkujących energię elektryczną.

(iii) Energia cieplna jest wewnętrznym ruchem cząstek materii. Może być traktowana jako albo

energia termodynamiczna, lub jako synonim ciepła. Energia cieplna może być uwolniona przez reakcje chemiczne, takie jak spalanie, reakcje jądrowe, oporność dla energii elektrycznej lub mechaniczne rozpraszanie.

(iv) Energia elektryczna jest to zdolność sił elektrycznych do wykonywania pracy w czasie

reorganizacji ładunków (np. gdy ładunek elektryczny przepływa w obwodzie). Jest to ściśle

związane z energią magnetyczną, która jest formą energii obecną w każdym polu

elektrycznym lub polu magnetycznym i często wiąże się z ruchem ładunku elektrycznego. Promieniowanie elektromagnetyczne obejmuje energię świetlną.

(v) Energia grawitacyjna jest pracą wykonaną przez grawitację.

(vi) Energia jądrowa to energia w jądrach atomów, która może być uwolniona przez

rozszczepienie lub fuzję jąder.

Energetyka konwencjonalna bazuje na wykorzystaniu nieodnawialnych źródeł energii – zaliczamy tu przede wszystkim elektrownie cieplne opalane węglem kamiennym, brunatnym oraz gazem ziemnym lub ropą naftową, jak również elektrownie jądrowe, wykorzystujące do produkcji energii proces kontrolowanego rozszczepiania jąder atomów (gł. atomu uranu).
Niektóre instytucje z branży energetycznej uważają energię elektryczną wytwarzaną przez reaktory jądrowe za odnawialne źródło energii. W procesie technologicznym wytwarzają one bowiem więcej paliwa niż go zużywają.

Paliwami stosowanymi w energetyce konwencjonalnej mogą być paliwa stałe (węgiel kamienny, brunatny, i torf), paliwa płynne (np. ropa naftowa, lekki olej opałowy, olej diesla, benzyna), paliwa gazów (gaz ziemny) i paliwa nuklearne.
Paliwa kopalne są od kilku stuleci spalane w elektrowniach, w zakładach przemysłowych, w gospodarstwach domowych i w różnego rodzaju pojazdach. Człowiek jednak staje się coraz bardziej energożerny. W latach 1960-2000 ludność świata powiększyła się dwukrotnie, całkowite zapotrzebowanie na energię natomiast wzrosło 3,2 razy, a zużycie energii elektrycznej siedmiokrotnie. Szacuje się, że tylko w jednym roku do atmosfery przedostaje się około 90 mld ton zanieczyszczeń z paliw kopalnych, takich jak CO2, CO, SO2, NO, metan, związki organiczne, rtęć, sadza i popiół. Roczny koszt strat, poczynionych przez te zanieczyszczenia człowiekowi, zbiorom, florze i faunie oraz infrastrukturze, czyli całemu środowisku, wynosi w skali światowej, około pięciu bilionów dolarów.

Energetyka konwencjonalna i jądrowa

W elektrowniach konwencjonalnych energia uzyskiwana jest na skutek spalania paliw kopalnych (węgla, ropy naftowej), tj. procesu, w którym atomy węgla i wodoru w paliwie wchodzą w wiązania z atomami tlenu, tworząc cząsteczki dwutlenku węgla i wody. W wyniku przemieszczeń elektronów w zewnętrznych powłokach elektronowych cząsteczek zmieniają się siły wiązań atomowych, co prowadzi (zgodnie z einsteinowską zasadą równoważności masy i energii) do nieznacznej zmiany masy (tzw. defekt masy) i wyzwolenia energii, tzw. energii chemicznej.

Nośnikami energii w energetyce jądrowej są nieodnawialne zasoby naturalne uranu i w tym aspekcie może być traktowana jako energetyka konwencjonalna.

W elektrowniach jądrowych energia wyzwalana jest w wyniku rozszczepienia jądra atomowego ciężkich pierwiastków promieniotwórczych (uran 235). Ciężkie jądro ulega rozszczepieniu, gdy rozpada się - samorzutnie albo na skutek zewnętrznego bodźca - na dwa lub więcej lżejszych jąder i kilka neutronów. Całkowita masa produktów rozszczepienia
i wyemitowanych neutronów jest mniejsza niż masa jądra początkowego. Różnica mas czyli defekt masy przeobraża się w energię jądrową.

Podsumowując: w elektrowni konwencjonalnej produkcja energii opiera się na spalaniu węgla lub ropy naftowej, a więc na procesach chemicznych przebiegających na poziomie atomów, natomiast w elektrowniach jądrowych - na poziomie energetycznie o szczebel wyższym, czyli na poziomie jąder atomowych.

Elektrownia jądrowa oprócz części konwencjonalnej, w zasadzie identycznej jak w elektrowni klasycznej (różnice dot. jedynie parametrów technicznych urządzeń) ma jeszcze część jądrową, która składa się z trzech podstawowych elementów: reaktora, pomp cyrkulacyjnych i wytwornicy pary (wymiennika ciepła) połączonych Rurociągami.

Zmiany postaw społecznych wobec energetyki jądrowej

Rozwój energetyki jądrowej w poszczególnych krajach zależy od wielu czynników, m.in. wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną, zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, ceny wytworzonej energii czy międzynarodowych zobowiązań dot. ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Jednakże jednym z ważniejszych czynników, który często decyduje o rozpoczęciu inwestycji jądrowych jest społeczna akceptacja tego źródła energii. Dlatego też w krajach UE (i nie tylko) od wielu lat prowadzone są badania opinii społecznej. Pozwalają one nie tylko na ocenę stopnia poinformowania społeczeństwa o zagadnieniach jądrowych, ale także na określenie postaw społecznych wobec energetyki jądrowej i śledzenie zachodzących w nich zmian.

Po awariach w np. Czarnobylu (1986 r.) dominowały negatywne oceny energetyki jądrowej, spowodowane lękiem związanym z bezpieczeństwem operacyjnym elektrowni jądrowych. Obecnie wraz ze wzrostem bezpieczeństwa i wdrożeniem dodatkowych zabezpieczeń w elektrowniach jądrowych, następuje powolna lecz ciągła zmiana w społecznej postawie wobec tej technologii. Jest to widoczne jeśli porównamy wyniki sondaży sprzed wielu lat i te przeprowadzane obecnie.

Najprawdopodobniej bardzo wysoki stopień poparcia społeczności z otoczenia elektrowni jądrowych może być przypisany w dużej mierze poczuciu swojskości. Elektrownia jest ważną i widoczną częścią lokalnej społeczności wokół której pracujący w niej ludzie przyczynili się do stworzenia atmosfery zaufania. Uznano, że wysokie poparcie społeczne na poziomie zarówno ogólnokrajowym, jak i w społecznościach lokalnych częściowo wynika z czynników takich jak: wzrost zapotrzebowania na energię, zaniepokojenie zmianą klimatu oraz obawy przed zbytnim uzależnieniem od źródeł energii pochodzących z niestabilnych regionów świata. Jednak w dużej mierze, to poparcie jest wynikiem działań podjętych przez przemysł jądrowy, takich jak: coraz wyższy poziom bezpieczeństwa pracy EJ, dobre informowanie i solidne badania wspierające sposoby komunikowania się ze społeczeństwem.

Główne zalety elektrowni jądrowych to:
- małe zapotrzebowanie na paliwo,
- niemalże nie emitują zanieczyszczeń powietrza przy normalnej eksploatacji,
- tania eksploatacja.
Główne wady elektrowni jądrowych:
- wysokie koszty budowy (gł. koszty związane z wysokimi wymogami bezpieczeństwa) i zamykania elektrowni jądrowych,
- groźba skażenia promieniotwórczego otoczenia w razie awarii,
- problemy ze składowaniem odpadów.

Energetyka konwencjonalna:  ma wiele wad takich jak generowanie trujących gazów (np. tlenku węgla), wytwarzanie smogu w terenach uprzemysłowionych (np. tlenek azotu) czy wytwarzanie gazów cieplarnianych (np. dwutlenku węgla). Istotnym czynnikiem powodującym ograniczanie produkcji energii opartej o paliwa kopalniane jest to, że następuje wyczerpywanie zapasów paliw stałych, ciekłych i gazowych.

Alternatywą dla otrzymywania energii tym sposobem jest znalezienie takich źródeł energii, które byłyby przyjazne dla zapotrzebowania na energię. Dlatego poszukuje się wydajnych źródeł o dużej mocy, które będą w stanie pokryć energetyczne potrzeby ludzkości. człowieka i nie zanieczyszczałyby środowiska. Oczywiście warunek ten spełniają źródła odnawialne, jednak należy mieć świadomość, że nie zaspokoją one wszystkich potrzeb energetycznych. Oczekuje się, że są w stanie pokryć 20-30% .

Odnawialne źródła energii to:
energia wody
energia słoneczna
energia wiatru
energia biomasy
energia geotermalna

Hydroelektrownie

Około 18% światowej energii elektrycznej pochodzi z energetyki wodnej (w Polsce 2%). Jej wykorzystanie to konieczność poniesienia znacznych nakładów inwestycyjnych, a lokalizacja jest w pełni uzależniona od warunków terenowych. Należy pamiętać, że rzeki w Polsce płyną głównie przez tereny nizinne i nie niosą znacznych zasobów energetycznych. Tak więc nie można liczyć na żadne znaczące wsparcie naszej energetyki ze strony hydroelektrowni.

Energia słoneczna
Uwarunkowania atmosferyczne panujące w Polsce sprawiają, że energia słoneczna nie może być traktowana jako efektywne źródło energii. Problemy związane z tym typem energii to także oczywisty brak możliwości produkowania energii w nocy oraz wysoki koszt produkcji. Wbrew dość powszechnej opinii ten rodzaj energii niesie niemałe zagrożenia środowiskowe w fazie budowy baterii słonecznych.
Do budowy ogniw fotowoltaicznych używa się pierwiastków toksycznych (kadm, arsen, selen, tellur). Instalacja ogniw zajmuje rozległe obszary. Trudność korzystania z tego źródła energii wynika m. in. ze zmienności dobowej i sezonowej promieniowania słonecznego.

Na zdjęciu - Kominy słoneczne

Prace nad nimi trwają już od lat 80. Skąd taka determinacja? Bo potrafią przetwarzać gorące powietrze na energię.

Badania i prace nad kominami słonecznymi odbywają się na Pustyni Atacama w Chile. W stronę tego pięknego, aczkolwiek niedostępne miejsca, zwracają się oczy Stanów Zjednoczonych, Australii, Chin i Bliskiego Wschodu. Napędzane gorącym powietrzem, a nie bezpośrednio działaniem promieni słonecznych, turbiny wiatrowe umiejscowione w kominach są atrakcyjną perspektywą dla produkcji czystej i odnawialnej energii. Muszą one jednak stawić czoła bardzo poważnym przeszkodom finansowym.

Duże, przezroczyste zadaszenie lub kolektor jest zawieszony od 2 do 20 metrów (6 do 65 stóp) nad ziemią. Pod tą konstrukcją powietrze ogrzewane słońcem staje się coraz cieplejsze, więc równocześnie coraz lżejsze. W środku pola kolektorowego znajduje się wysoka, smukła wieża. U podstawy wieży znajdują się turbiny wiatrowe, które napędzane są gorącym powietrzem spod pola kolektorowego. Jest to jedyna droga ucieczki tego rozprężonego powietrza. Turbiny wiatrowe zasilają generator.

- Jest to idealne rozwiązanie, gdy jest dużo słońca i dużo taniej, płaskiej ziemi –

Główną przewagą słonecznego wiatru wznoszącego nad panelami fotowoltaicznymi jest to, że pokonują one niestabilność energii słonecznej. Taki mechanizm nie potrzebuje światła słonecznego do pracy, a tylko ciepłego powietrzach umożliwia produkcję energii również po zachodzie słońca.  W jaki sposób?  Energia jest pochłaniana przez ziemię, gdy nagrzane powietrze jest przetrzymywane w kolektorze. W nocy to ciepło jest uwalniane i utrzymuje turbiny wiatrowe w ruchu.

Efekt ten może być łatwo i tanio zwiększany przez pokrycie podłoża żwirem lub bitumem. Co więcej, moduły fotowoltaiczne tracą wydajność, jeśli zostaną pokryte nawet cienką warstwą pyłu. Jest to duży problem szczególnie na obszarach pustynnych, które są nie tylko zakurzone, ale również bardzo ubogie w wodę potrzebną do utrzymania paneli PV w czystości. Wieże słoneczne nie potrzebują wody, a ich powierzchnie są mniej podatne na zabrudzenia pyłem.

Niestety. Koszty inwestycji są bardzo wysokie. Szacowany koszt budowy jednego komina to 1,67 miliarda dolarów.

Kto wie, czy jednak i to się nie zmieni. Jest szansa na znaczne obniżenie koszt budowy komina słonecznego. Jak? Chodzi o wykorzystanie tkaniny.

Trwają place przygotowawcze. Jeszcze nie wiadomo, który materiał zostanie wykorzystany do końcowego  projektu wieży. Wiadomo jednak, że musi wytrzymać 8-20 lat w trudnych warunkach atmosferycznych. Musi być odporny zarówno na ostre ścieranie piaskiem, jak i na światło UV. 

Energia wiatrowa

Energia wiatrowa jest w bardzo dużym stopniu uzależniona od czynników atmosferycznych. Siła wiatru w Polsce jest zdecydowanie mniejsza niż np. w Danii czy Wielkiej Brytanii. Wadami są Wysokie koszty budowy i utrzymania, Ingerencja w krajobraz, Hałas turbin, Zależność od wiatru. Oprócz tego wiatraki Zakłócają odbiór fal radiowych i telewizyjnych.

Biomasa

Biomasa jest najmniej kapitałochłonnym odnawialnym źródłem energii. Jej produkcja może praktycznie przebiegać samodzielnie. W puszczach, na stepach i łąkach, a także w oceanach i zbiornikach wody słodkiej. Aby zintensyfikować produkcję biomasy potrzebne są dodatkowe nakłady związane z: zawożeniem, nawadnianiem, walką ze szkodnikami i ochroną roślin. Energia uzyskiwana z biomasy stanowi 15% światowego zużycia energii, przy czym w krajach rozwijających się udział ten jest większy i wynosi aż 38%.

Produktami wykorzystywanymi do celów energetycznych są najczęściej:

* Osady ściekowe,
* Odchody zwierząt,
* Drewno o niskiej jakości technologicznej oraz odpady drzewne,
* Słoma i inne odpady produkcji rolniczej,
* Oleje roślinne i tłuszcze zwierzęce,
* Wodorosty, które uprawia się specjalnie do tych celów,
* Odpady organiczne (łodygi kukurydzy, lucerny czy trawy, wysłodki buraczane).

Spalanie biomasy jest korzystniejsze dla środowiska, gdyż zawiera ona mniej szkodliwych pierwiastków niż np. paliwa kopalne. W tym procesie powstaje także mniej dwutlenku węgla wnoszonego do atmosfery, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko globalnego ocieplenia. Ogrzewanie biomasą jest bardzo opłacalne, ponieważ jej ceny są konkurencyjne na rynku paliw. Jedyną wadą spalania biomasy jest wydzielanie się podczas tego procesu szkodliwych substancji tłuszczy i białek.

Energię pochodzącą z biomasy uzyskuje się nie tylko z jej bezpośredniego spalania, lecz także z jej zgazowania, estryfikacji lub fermentacji.

Szacuje się, że w kolejnych latach coraz więcej ludzi będzie korzystało z tego typu źródła energii, jak widać na obrazku.

Energia geotermalna

Energia geotermalna (energia geotermiczna, geotermia) − energia termiczna skał znajdujących się we wnętrzu Ziemi, zaliczana do odnawialnych źródeł energii. Jest pobierana za pomocą odwiertów, do których wtłaczana jest chłodna woda i odbierana gorąca po wymianie ciepła z gorącymi skałami. Służy również jako naturalne źródło ciepła w źródłach termalnych.

Praktycznie opłacalne jest dokonywanie odwiertów jedynie do głębokości 2km, ale nie w każdym rejonie do tej głębokości zalegają złoża geotermalne o odpowiednio wysokiej temperaturze. Są jednak i takie rejony, gdzie odwierty w ogóle nie są konieczne, gdyż płyn geotermalny wydostaje się na powierzchnię Ziemi samoistnie w postaci gejzerów.

ITER

Międzynarodowy Eksperymentalny Reaktor Termonuklearny ITER (ang. International Thermonuclear Experimental Reactor) jest drugim, po Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, najdroższym eksperymentem naukowym na świecie. Jego zadaniem jest pokazanie, że możliwe jest produkowanie na wielką skalę energii z fuzji jądrowej.

Fuzja jądrowa – zjawisko polegające na złączeniu się dwóch lżejszych jąder w jedno cięższe. W wyniku fuzji mogą powstawać obok nowych jąder wolne neutrony, protony, cząstki elementarne i cząstki alfa.

Różne jądra atomowe mają różną energię wiązania przypadającą na nukleon. Największą energię wiązania przypadającą na jeden nukleon ma żelazo.

W wyniku reakcji egzotermicznej wydzielona energia (w postaci energii kinetycznej produktów i promieniowania gamma), zostaje rozproszona na otaczających atomach i przekształca się na energię cieplną. Energię wydzielającą się podczas reakcji można wyznaczyć bez przeprowadzania reakcji na podstawie deficytu masy, czyli różnicy mas składników i produktów reakcji.

Program ITER przewiduje 10 lat budowy i 20 lat pracy reaktora. W projekcie, który powstaje w Cadarache we Francji uczestniczy Unia Europejska (w tym Polska), Japonia, USA, Rosja, Chiny, Indie i Korea Południowa. Porozumienie pozwalające rozpocząć budowę reaktora podpisano 21 listopada 2006 roku w Paryżu. Eksperymentalny reaktor termojądrowy ITER za kilkanaście miliardów euro będzie furtką do uniezależnienia się od paliw kopalnych.

Inwestycja ITER w liczbach najlepiej pokazuje rozmach przedsięwzięcia:

W tabeli mamy przedstawioną prognozę globalnego wykorzystania źródeł energii. Do 2100 r. olej będzie odgrywał coraz mniejszą rolę, zaś zużycie węgla drastycznie zmaleje, praktycznie do zera. Szczególnie widoczny jest fakt istnienia olbrzymich zasobów energii słonecznej, które dotychczas nie są skutecznie zagospodarowane.

Głównymi zadaniami europejskiej polityki energetycznej do 2020 r. są:

Są to zadania stwarzające nadzieję na osiągnięcie w dłuższej perspektywie czasu stabilizacji zmian klimatycznych.

Bardzo ciekawym rozwiązaniem dla oszczędzania energii w domu jest Dom energooszczędny

Ochrona środowiska jest ściśle związana z oszczędnym gospodarowaniem energią. W budownictwie jednorodzinnym największym jej konsumentem jest sam budynek, w którym 70% całkowitego zapotrzebowania na energię pochłania ogrzewanie. Spalanie paliw powoduje, że do atmosfery dostają się rocznie ogromne ilości dwutlenku węgla.

Założenia domu ekologicznego w dużej mierze pokrywają się z ideą budownictwa energooszczędnego. Z tego względu każdy świadomy ekologicznie inwestor powinien zadbać o to, aby zapotrzebowanie domu na ciepło było jak najmniejsze. Koncepcja ta powinna być realizowana już w pierwszym etapie, czyli podczas projektowania domu.

Ponieważ ciepło w największym stopniu jest tracone przez przegrody zewnętrzne: ściany i dach, im mniejsza jest ich powierzchnia, tym lepiej. Warto więc budować domy, których stosunek powierzchni przegród zewnętrznych do kubatury będzie jak najmniejszy.

Projektanci domów energooszczędnych podkreślają, że największe straty ciepła występują w narożnikach i załamaniach ścian, dlatego powinno być ich jak najmniej. Uogólniając, ekologiczny dom powinien mieć prostą, zwartą bryłę, najlepiej na planie prostokąta. Oszczędność energii przyniesie również odpowiednia lokalizacja domu na działce.

Ponieważ południe jest najcieplejszą stroną świata, to właśnie w tym kierunku powinna być zwrócona największa powierzchnia elewacji. Natomiast elewację północną najlepiej zaplanować jak najmniejszą. Można ją zmniejszyć dzięki zastosowaniu dachu pulpitowego lub osłonięciu części ściany skarpą.

Dlaczego wybór rodzaju ścian zewnętrznych powinniśmy traktować równie poważnie, jak zakup wydajnego i przyjaznego środowisku urządzenia grzewczego? Przede wszystkim ze względu na to, że przez ściany właśnie ucieka blisko 20-30% ciepła. Biorąc pod uwagę rosnące ceny paliw i wyczerpujące się źródła energii, w skali roku to niemały uszczerbek dla naszego budżetu, ale również spore obciążenie dla środowiska.

Wielu inwestorów starając się podchodzić racjonalnie do wyboru rodzaju ścian zewnętrznych, decyduje się na rozwiązania, które pozwalają ograniczyć koszt budowy ścian do minimum. Z ekonomicznego i ekologicznego punktu widzenia jest to działanie uzasadnione tylko wówczas, gdy nie odbywa się kosztem ich parametrów cieplnych. To właśnie współczynnik przenikania ciepła U ściany decyduje o tym, czy jest ona naprawdę ciepła. Nie jest to jedyny parametr, którym należy się kierować.

Do wyboru materiału na ściany powinniśmy podchodzić ekologicznie. Co to oznacza? Nie ma na to prostej odpowiedzi. Punktem wyjścia dla wyboru ekologicznego materiału budowlanego może być np. ilość energii potrzebnej do jego produkcji (przykładowo, chętnie stosowanym przez projektantów budynków ekologicznych materiałem elewacyjnym jest łupek, którego obróbka generuje niewielkie zużycie energii).

Kryterium może być również późniejsza utylizacja materiału lub to, czy jest on wytwarzany z surowców naturalnych (jak np. silikaty, które składają się z piasku, wapna i wody i nie generują dużego zużycia energii w czasie ich produkcji).

Najlepiej jednak, jeśli nasz wybór będzie wypadkową wszystkich wspomnianych kryteriów z dobrym współczynnikiem izolacyjności termicznej U na czele.

Budowa domów energooszczędnych według nowej dyrektywy unijnej Na ternie Unii Europejskiej budynki pochłaniają ponad 40% łącznego zużycia energii elektrycznej. Konieczne jest więc ograniczenie rosnącego z roku na rok popytu na energię i emisji gazów cieplarnianych oraz wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych. Pomóc ma w tym również powstawanie nowoczesnych domów energooszczędnych, odpowiednio zaprojektowanych, w minimalnym stopniu oddziałujących na środowisko naturalne. Priorytetem dla Rady UE i Parlamentu Europejskie go jest realizacja postanowień protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu oraz zobowiązanie do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Zmniejszenie zużycia energii oraz wykorzystanie energii z odnawialnych źródeł energii ma również zapewnić zwiększenie bezpieczeństwa dostaw energii, wspieranie rozwoju technicznego oraz tworzenie możliwości zatrudnienia oraz rozwoju regionalne go.

 

W tym celu powstała dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31 w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, która zobowiązuje do posiadania świadectw energetycznych budynków. Jej nowelizacja wprowadza kilka ważnych z punktu widzenia działań na rzecz efektywności energetycznej zmian. Obecnie na terenie całej Unii Europejskiej planu je się wprowadzenie oszczędności zużycia energii o około 11 procent. Aby zrealizować ten cel dyrektywa wprowadza wymóg, aby do końca 2020 roku wszystkie nowe budynki były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii, a po dniu 31 grudnia 2018 roku nowe budynki zajmowane przez władze publiczne oraz będące ich własnością były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii.

W tym roku kontynuowane są dopłaty do budowy nowych domów energooszczędnych i pasywnych z programu EKO, realizowanego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Uzyskać można jednorazowe bezzwrotne dofinansowanie w wysokości 30 tys. brutto w sytuacji, gdy budujemy dom energooszczędny lub nawet 50 tys. brutto, gdy zdecydujemy się na dom pasywny. W przypadku zakupu mieszkania w budynku energooszczędnym lub pasywnym - będzie to odpowiednio 11 tys. i 16 tys. zł brutto.

Program wywołał już zainteresowanie inwestorów - w pierwszych dwóch latach funkcjonowania systemu (2013-2015) zaplanowano pierwsze 100 milionów zł z przeznaczonego do 2018 roku budżetu 300 mln zł.

Z programem współpracują także banki, oferując kredyty hipoteczne na korzystnych warunkach. Pobudzenie rynku oraz przekonanie do inwestycji opartych o energooszczędne standardy wynikające z takich udogodnień jest już zauważalne. Dodatkowym bodźcem są zapisy dyrektywy unijnej z 2010 roku, która zakłada, że od 2020 roku wszystkie nowo powstające budynki będą musiały być zbudowane w zgodzie ze standardami domów pasywnych, a zużycie w nich energii powinno być na niemal zerowym poziomie.

Lewandowski Witold M.: Proekologiczne odnawialne źródła energii. Wyd. IV. Warszawa, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2007. ISBN 978-83-204-3491-0

EKOLOGIA. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy. Wybrane zagadnienia pod redakcją Kurnatowskiej Alicji. Wyd. II. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12210-2

Kalinowska Anna: Ekologia – wybór przyszłości. Warszawa, Editions Spotkania, Wyd. I. ISBN 83-85195-89-0

Łucki Zbigniew, Misiak Władysław: Energetyka a społeczeństwo. Aspekty socjologiczne. Wyd. 1-3 dodruk. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010. ISBN 978-83-01-16346-4

Korzystałam również z brefów


Wyszukiwarka