55 59zV

55. Obrzęk limfatyczny- etiologia, objawy, leczenie

Obrzęk limfatyczny – obrzęk tkanek wywołany zastojem chłonki, prowadzący do przewlekłego stanu zapalnego.

U człowieka obrzęk limfatyczny najczęściej dotyczy skóry lub tkanki podskórnej. Zastój chłonki, czyli niemożność prawidłowego odprowadzenia chłonki z tkanek organizmu, wywołany jest wrodzonym lub nabytym uszkodzeniem naczyń chłonnych.

Ze względu na etiologię obrzęki limfatyczne dzieli się na:

Przebieg choroby zależy od etiologii. Przykładowo, obrzęk limfatyczny po zabiegu operacyjnym rozwija się po kilku miesiącach, obrzęk limfatyczny pozapalny może rozwinąć się po wieloletnim okresie utajenia. Obrzęk początkowo jest ciastowaty (tzn. podatny na ucisk), następnie ulega stwardnieniu. W obrębie kończyny dolnej prowadzi kolejno do stwardnienia skóry przodostopia, obrzęku palców stóp (tzw. palce kiełbaskowate), a ostatecznie dosłoniowacizny. Wraz z powiększaniem się obrzęku zwiększa się ryzyko nawracających zakażeń bakteryjnych. Obrzęk limfatyczny w obrębie kończyny górnej jest typowym (10–40% operowanych) odległym powikłaniem operacyjnego usunięcia piersi.

LECZENIE: W zależności od etiologii, leczenie obejmuje postępowanie przyczynowe (jeśli jest możliwe, np. leczenie przeciwpasożytnicze), wspomagane przezdrenaż limfatyczny, bandażowanie kompresyjne (także pończochy, rękawy kompresyjne) i gimnastykę odbarczającą.

Ważnym elementem leczenia jest staranna pielęgnacja skóry objętej obrzękiem oraz unikanie urazów.

Może być konieczne profilaktyczne, okresowe stosowanie antybiotyków przez długi czas (np. penicylina benzatynowa podawana domięśniowo co 2–3 tygodnie przez 1 rok lub dłużej).

Najskuteczniejszą metodą leczenia obrzęku limfatycznego jest Kompleksowa Terapia Przeciwobrzękowa (KTP), w skład której wchodzi: 1.Drenaż limfatyczny manualny 2.Kompresjoterapia (bandażowanie lub odzież uciskowa)

57. Shizofrenia –definicja, etiologia, objawy, leczenie

Choroba charakteryzująca się głębokimi zaburzeniami oceny rzeczywistości, upośledzeniami funkcji poznawczych i zmianami emocjonalnymi. Zwykle pojawia się w późnym okresie pokwitania. Choroba ma charakter przewlekły (nawracający) z całkowitą lub częściową remisją oraz przebieg z pojedynczym epizodem psychotycznym.

Objawy pozytywne: omamy, urojenia – występowanie epizodyczne

Objawy negatywne: spłycenie afektu, autyzm, dziwacze zachowania – mogą utrzymywać się wiele lat

Faza prodromalna- poprzedza wystąpienie 1 epizodu, cechuje się niezwykłością w myśleniu i postępowaniu

Osobowość przedchorobowa- zaburzenia osobowości u osób z przewlekłą schizofrenią, które poprzedzają wystąpienie objawów ostrej fazy.

Obraz kliniczny ostrego epizodu:

  1. Formalne zaburzenia myślenia

  2. Zaburzenia treści myślenia

  3. Zaburzenia spostrzegania

  4. Zaburzenia afektu

  5. Zaburzenia zachowania

Rodzaje:

Schizofrenia paranoidalna- najbardziej jednolita i stabilna postac

Schizofrenia nebefreniczna- błazeńskie zachowania

Schizofrenia katatoniczna- dominują zaburzenia ruchowe

Schozofrenia niezróżnicowana

Depresja psychofreniczna

Schizofrenia rezydualna – brak ostrych objawów

Schizofrenia prosta- powolne nasilanie się dziwacznego zachowania

58. Depresja i zaburzenia afektywne- definicja etiologia objawy i rodzaje

DEPRESJA

Jeśli depresja pojawia się pierwszy raz w życiu mówimy o epizodzie depresji.

Jeśli pojawia się po raz kolejny mówimy o depresji nawracającej.

Objawy

  1. obniżenie nastroju – subiektywne poczucie smutku, poczucie przygnębienia, lub „załamania” przez dłuższy czas

  2. anhedonia – niezdolność do odczuwania przyjemności

  3. wycofanie się z kontaktów społecznych

  4. brak motywacji, niska tolerancja flustracji

  5. objawy ze strony autonomicznego ukł. nerwowego

    • utrata libido

    • spadek masy ciała i jadłowstręt

    • przyrost masy ciała i nadmierne łaknienie

    • niski poziom dynamiki i męczliwość

    • zaburzenia miesiączkowania

    • wczesne poranne budzenie się (bezsenność) u około 75% pacjentów występują zaburzenia snu – zarówno bezsenność jak i nadmierna senność

    • zmiany nasilenia objawów w ciągu doby (większe nasilenie rano)

    • zaparcia

    • suchość w ustach

    • ból głowy

UROJENIA – zaburzenia treści myślowych polegających na fałszywych przekonaniach, błędnych sądach mimo dowodów że jest inaczej

OMAMY – zaburzenia spostrzegania, definiowane jako fałszywe postrzeganie przedmiotów które nie znajdują się w zasięgu wzroku człowieka, lub wogle nie istniejących. Są omamy wzrokowe, słuchowe, węchowe, i dotykowe.

MANIA

Zachowanie niedostosowane lub z cechami rozhamowania

  1. zwiększenie libido

  2. utrata masy ciała, jadłowstręt

  3. bezsenność (wyrażona jako brak ochoty na sen)

  4. nadmierny poziom energii

59. Zaburzenia lękowe- definicja, objawy, rodzaje.

Zaburzenia lękowe należą do grupy zaburzeń nerwicowych mających wpływ na zachowanie, myślenie, emocje i zdrowie fizyczne. Są spowodowane zarówno czynnikami biologicznymi jak i indywidualnymi warunkami osobowymi. Ludzie dotknięci tymi zaburzeniami często cierpią na więcej niż jeden rodzaj zaburzeń lękowych, którym bardzo często może towarzyszyċ depresja, zaburzenia apetytu lub uzależnienie.

Objawy:

Rodzaje:


Wyszukiwarka