Układ pokarmowy

Układ pokarmowy – fizjologia

  1. Warunki do trawienia:

  1. Ślinianki

  1. przyuszne (warunki podstawowe: 20% / stan pobudzenia: 35%)

  2. podżuchwowe (70%/50%)

  3. podjęzykowe (5%/5%)

  1. ślina pierwotna

  2. ślina ostateczna

  1. 90% woda

  2. dużo białek

  3. jony (potasowe, wodorowęglanowe – wzrost stężenia z wydzielaniem śliny, wpływają na osmotyczność i właściwości buforowe śliny)

  4. enzymy: amylaza ślinowa (30%, rozkład wiązania alfa-1,4-glikozydowego skrobi), lipaza językowa (gruczoły, rozkład triglicerydów), lizozym i laktoferyna (jak mucyny)

  1. surowicze – ślinianki przyuszne, ślina bogata w wodę i alfa-amylazę

  2. śluzowe – ślinanki podjęzykowe, lepka ślina, bogata w mucny

  3. mieszane – podżuchwowe i podjęzykowe, wykazują pośrednie właściwości

- trawienna

- przeciwbakteryjna

- przeciwwirusowa

- przeciwgrzybiczna

- tworzenie kęsa pokarmowego

- nawilżająca

- rozpuszczalnik dla pokarmów

  1. Wydzielanie żołądkowe:

  1. wpust – łączy się z przełykiem , komórki wydzielające śluz i lizozym – funkcja bakteriobójcza

  2. trzon i dno – część właściwa – wydziela sok żołądkowy – funkcja trawienna

  3. odźwiernik – komórki wydzielające hormony żołądkowo-jelitowe

- gastryna, somatostatyna – regulacja tempa perystaltyki jelita i żołądka

- gastryna – wydziela sok żołądkow

- 2, 5 litra wydzielanego soku żołądkowego na dobę

- wydzielany w części trzonu i dna żołądka

- komórki główne – czynnik wewnętrzny Castle’a (IF), woda, kwas solny

- okładzinowe – pepsyna, lipaza, woda, elektrolity

- śluzowe – śluz, wodorowęglany

- kwas solny – denaturacja białek (funkcja trawienna), zakwasza środowisko, jest bakteriobójczy

- czynnik wewnętrzny – łączy witaminę B12, tylko za jego pomocą można ją wchłaniać

- pepsynogen – nieaktywna forma pepsyny, aktywuje się gdy pH spada poniżej 4, trawienie białek

- lipaza – trójglicerydy, niewielkie znaczenie

- śluz i węglowodany – tworzą barierę ścian żołądka przed kwasem solnym

- na czczo środowisko obojętne, po posiłku (wydzielany w większych ilościach) pH znacząco poniżej 4

  1. część głowowa – 40% całkowitej ilości soku żołądkowego, wydziela się pod wpływem smaku, zapachu, widoku, żucia; przy udziale nerwu błędnego

  2. żołądkowa – 50%, 1-5 godzin, tyle czasu ile zalega jedzenie w żołądku, rozciąga ściany żołądka pod wpływem gastryny

  3. jelitowa – 10%, gdy pokarm trafi do dwunastnicy, efekt działania gastryny

- gromadzenie pokarmu

- rozcieranie pokarmu

- opróżnianie żołądka

  1. skurcz toniczny – 1 minuta, dopasowanie objętość żołądka do treści pokarmu

  2. perystaltyka – 2-20s, 1 fala, mieszanie, rozdrabnianie, przesuwanie, dno i trzon żołądka

- propulsja – do dwunastnicy

- retropulsja – do trzonu

c) głodowe – 3-4 godziny po opróżnieniu żołądka, obniżone stężenie glukozy

  1. pobudzające – układ przywspółczulny, pokarm, hormony żołądkowo-jelitowe: gastryna, motylina

  2. hamujące – układ współczulny, wypełniony żołądek, hormony żołądkowo-jelitowe: sekretyna, cholecystokinina, glukagon

- głowowa – 20%

- żołądkowa – 10%

- jelitowa – 70%

  1. proteolityczne – trypsynogen, chymotypsynogen, proelastaza, )

  2. lipolityczne – lipaza trzustkowa (wzmagana przez kolipazę), esteraza

  3. glikolityczne – alfa-amylaza trzustkowa

  4. nukleolityczne – rybonukleazy, deoksyrybonukleazy


Wyszukiwarka