program taniec

Program własny zajęć terapii tańcem w

„Zatańczyć siebie”

Opracowała:

nauczyciel mianowany- wychowawca grupy wychowawczej

Police 2015

Program własny
mgr Barbara Hatalska, nauczyciel nauczania zintegrowanego

WSTĘP

Proponowany przeze mnie program zajęć muzyczno — ruchowych jest przeznaczony do realizacji w I etapie kształcenia w szkole podstawowej i swym zasięgiem obejmuje uczniów klas I — III. Ma on na celu zaspokojenie potrzeby ruchu, odprężenia, ekspresji i potrzeby tworzenia. Jest sposobem na aktywną formę spędzenia wolnego czasu.

Tematyka w nim zawarta stanowi uzupełnienie treści w ramach edukacji muzycznej. Główne założenia programu polegają na obcowaniu uczniów z muzyką, ruchem i tańcem.

Poprzez taniec, uczeń wyrabia w sobie poczucie rytmu, słuchu, swobodę i płynność ruchów. Uzyskuje elastyczność i harmonijność ruchową. Elementy tańca i układy choreograficzne przyczyniają się do umiejętności i łatwości obcowania w towarzystwie. Przez ruch ciała uczą się dzieci nawiązywać kontakt z otaczającym nas światem. Ruch i taniec z jednej strony mają istotne znaczenie dla rozwoju osobowości człowieka, z drugiej zaś mogą stać się istotnymi elementami terapii, ponieważ ruch znosi napięcie mięśniowe, emocjonalne, daje odprężenie. Przy okazji doskonałej zabawy następuje wzmocnienie mięśni, rozwija się koordynacja ruchowa i równowaga, jednym słowem znaczenie tańca w korygowaniu wad postawy jest bezsporne.

Ruch przy muzyce wzmaga postawę kreatywności, integruje człowieka wewnętrznie i otwiera na twórcze poszukiwania. Pośrednio wpływa na samoocenę uczniów.

Ogromne korzyści, jakie płyną z uczestnictwa w tańcach można streścić następująco:

Ø taniec pozwala kształcić świadomość własnego ciała,

Ø wzmaga koordynację wzrokowo — ruchową,

Ø usprawnia całe ciało, wpływa harmonijnie na jego rozwój,

Ø wzmaga poczucie rytmu i uwrażliwia na muzykę,

Ø taniec uczy nawiązania bliskiego kontaktu z ludźmi.

Uczestnictwo w tego rodzaju zajęciach, to nie tylko rozrywka, ale również sposób na stres, dobre samopoczucie, radość, odprężenie umysłu, relaks i równocześnie aktywna forma spędzania wolnego czasu. Wobec tylu pozytywnych oddziaływań tańca i muzyki na kształtowanie młodego człowieka, uważam za zasadne realizowanie tego programu.

I. CELE OGÓLNE:

  • Radość i przyjemność podczas zabaw przy muzyce.

  • Ćwiczenie koncentracji, spostrzegawczości, koordynacji wzrokowo- ruchowej przy muzyce.

  • Możliwość wyrażania siebie poprzez zabawy muzyczno-taneczne oraz współtworzenie układów tanecznych.

  • Umiejętność współdziałania w grupie i wyrażania swoich potrzeb.

  • Poprawienie własnej sprawności i kontroli swojego ciała; kształtowanie prawidłowej postawy.

  • Współdziałanie w uroczystościach szkolnych z okazji różnych świąt, imprez oraz uroczystościach lokalnych.

  • Poznawanie tańców regionalnych, narodowych, towarzyskich.

II. CELE SZCZEGÓŁOWE:

  • Stwarzanie warunków rozwijania samodzielności, kreatywności i osobistych zainteresowań, rozbudzanie i rozwijanie wrażliwości estetycznej dziecka oraz jego indywidualnych zdolności twórczych.

  • Pozytywne motywowanie dziecka do pokonywania trudności dostosowanych do jego możliwości psychofizycznych, wzmacnianie wiary we własne siły i możliwości osiągania sukcesów oraz wspomaganie dążenia do osiągania celów.

  • Integracja zespołu klasowego poprzez zabawy ruchowe i tańce integracyjne.

  • Pokonywanie nieśmiałości, rozbudzanie otwartości na drugiego człowieka (partnera, partnerkę).

  • Zapoznanie z podstawowymi formami towarzyskimi obowiązującymi podczas tańca, ćwiczenia w praktycznym ich stosowaniu (zapraszanie do tańca, kulturalne zachowanie w tańcu, odpowiedni ubiór, higiena osobista itp.).

  • Praktyczne zapoznanie z wybranymi tańcami narodowymi, ludowymi oraz towarzyskimi.

  • Nauka prostych układów tanecznych z wybranych tańców.

  • Praktyczny udział w szkolnych imprezach oraz imprezach lokalnych ( np. Dzień Babci i Dziadka, Dzień Matki, Piknik szkolny, Dożynki wiejskie, Teatralna wiosna).

  • Nabycie umiejętności pokonywania nieśmiałości i tremy podczas prezentowania się na scenie.

  • Opracowanie układów choreograficznych do inscenizacji.

  • Zaspokojenie naturalnej potrzeby ruchu.

  • Wyrobienie nawyku aktywnego spędzania wolnego czasu.

III. TREŚCI PROGRAMU.

  1. Ćwiczenia rytmiczno-taneczne mające na celu doskonalenie poczucia rytmu oraz „oswojenie się” z muzyką:

    • wystukiwanie, wyklaskiwanie rytmu,

    • rozróżnianie tempa,

    • ilustrowanie muzyki ruchem.

  2. Ćwiczenia ruchowe przy muzyce wyrabiające ogólną sprawność ruchową całego ciała:

· ćwiczenia kształtujące sylwetkę- Callanetics, Aerobik,

· ćwiczenia relaksacyjne- Stretching, Yoga,

· Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe oparte na cwale, kroku polki oraz z mieszanymi elementami ruchowymi.

3. Zabawy ze śpiewem:

· „Budujemy domy”- zabawa taneczna,

· „Na krakowską nutę”- zabawa taneczna,

· „Samolot”- zabawa taneczna,

· „Samochody”- zabawa taneczna.

  1. Pokaz i ćwiczenia wybranych tańców narodowych i regionalnych:

· Polonez- poznanie figur:

- para za parą,

- czwórkami środkiem sali,

- trójka za trójką,

- łańcuszek,

- most,

- obrót.

· Krakowiak — podstawowe kroki taneczne:

- cwały w przód i w tył zmienne,

- cwały w bok bezimienne,

- krok z doskokiem,

- krok obrotowy,

- krok hołubcowi,

- krok krzesany,

- przytupnięcia.

· Kujawiak — poznanie figur:

- „Chodzony”,

- „Niesiony”,

- „Od siebie do siebie”

- „Okienka”

· Tańce regionalne oparte na chodzie, biegu podskokach, przytupnięciach, obrotach:

- Literka,

- Koziorajka,

- Trojak,

- Błogosławiony,

- Lasowiak,

- Cebulka,

- Skakany.

· Tańce regionalne oparte na kroku polkowym:

- Grożony,

- Kozak śląski,

- Rus — dwa

- Klepany.

· Tańce regionalne oparte na kroku walca:

- Nie chcę cię znać,

- Walcerek.

5. Pokaz i ćwiczenia wybranych tańców ludowych innych narodów:

· Savila se Bela loza — Serbia

· Carnevalito — Boliwia

· Kolo von srem — Chorwacja

· Swing w uliczce — USA

· Le bastringlo — Francja

· Specknerin — Anglia

· Doudlebska — Czechy

· Biserka — Serbia

· Yah ribbon — Izrael

· Down by the sally gardens — Irlandia

· Bingo

· Tomba Tomba

  1. Pokaz i ćwiczenia wybranych tańców towarzyskich:

· Walc angielski

· Cha — cha

· Samba.

  1. Ćwiczenia gimnastyczne z elementami tanecznymi z wykorzystaniem przyborów:

· skakanki,

· laski gimnastyczne,

· hula-hop

· pompony.

IV. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:

· Uczeń rozumie piękno i harmonię utworów muzycznych.

· Reaguje na przerwę w muzyce.

· Reaguje na zmiany tempa.

· Uczeń swobodnie porusza się w różnych kierunkach, jednocześnie obserwując przestrzeń wokół siebie.

· Rozróżnia podstawowe cechy tańców narodowych, regionalnych i towarzyskich.

· Stosuje w praktyce podstawowe formy towarzyskie obowiązujące podczas tańca (zaprasza do tańca, kulturalne zachowanie w tańcu).

· Opanował podstawowe układy taneczne z wybranych tańców narodowych i towarzyskich.

· Bierze czynny udział w imprezach szkolnych oraz lokalnych.

· Osiąga zadowolenie z uczestnictwa w zajęciach zespołu poprzez satysfakcję z udanych występów i efektów wspólnej pracy.

· Umie współpracować w zespole, odczuwa poczucie więzi

i odpowiedzialności za wspólną pracę.

· Potrafi pożytecznie i aktywnie spędzać wolny czas.

V. ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

· Magnetofon, kasety i płyty z utworami muzycznymi, instrumenty perkusyjne, rekwizyty do ćwiczeń gimnastycznych, stroje, rekwizyty do inscenizacji.

VI. METODY I FORMY REALIZACJI:

1. METODY PRACY

· Metoda syntetyczna- nauczanie całościowe zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzycznych.

· Metoda analityczna- nauczanie pewnych określonych całości muzyczno-ruchowych fragmentarycznie, częściami. Po opanowaniu łączenie ich w większe zestawy ruchowe.

· Metoda kompleksowa (mieszana)- w nauczaniu większych zestawów muzyczno-ruchowych, dążenie do ich opanowania ze szczególnym uwzględnieniem mniejszych elementów.

Podczas nauczania ruchów z muzyką nauczyciel przez wzorowy pokaz w odpowiednim tempie, powiązanym z wyliczeniem rytmu, w jakim ruch przebiega i dokładnym objaśnieniem słownym, powinien przekazać uczniom wyobrażenie koncepcji ruchu.

2. FORMY PRACY:

· Ruch przy muzyce- tańce, układy rytmiczne, układy ćwiczeń gimnastycznych z przyborami,

· Słuchanie muzyki, prezentacja muzyki ludowej i klasycznej,

· Tworzenie muzyki, praca nad układami ruchowymi.

VII. EWALUACJA:

Narzędziami badawczymi będą ankiety ewaluacyjne przeznaczone dla uczniów. Wyniki będą wykorzystywane w celu modyfikacji proponowanego programu. Będzie to rodzaj wskazówki dla nauczyciela co uczniom podobało się najbardziej w czasie tych zajęć, co ich nie interesowało, a co najbardziej angażowało. Uczniowie wyrażają także swoją opinię na temat potrzeby tego typu zajęć.

VIII. LITERATURA:

1. O. Kuźmińska- „Aerobik, taniec i gimnastyka”,

2. M. Stępień- „Program nauczania muzyki w klasach I-III szkoły

podstawowej”,

3. M. Wieczysty- „Tańczyć może każdy”,

4. Z. Nożyńska- „Ćwiczenia muzyczno- ruchowe”,

5. Wydawnictwo Klanza- „Tańce i zabawy dla grupy”,

6. Wydawnictwo ZNP Kielce- „Rytm, muzyka, taniec w wychowaniu

fizycznym”

Wyszukiwarka