SKRYPT wykłady PPP

SKRYPT wykłady PPP

  1. Pojęcie, przedmiot i funkcje prawa pracy. Zatrudnienie pracownicze a zatrudnienie niepracownicze.

Prawo pracy – ogół norm prawnych, reguluje prawa i obowiązki stron, zasady postępowania w zakresie indywidualnego stosunku pracy oraz zbiorowe stosunki pracy dotyczące organizacji pracowników i pracodawców, porozumień zbiorowych i sporów; gałąź prawa zajmująca się pracą celowym wysiłkiem w osiągnięciu czegoś, efektu, to praca człowieka, świadoma czynność umysłowa i fizyczna

Zatrudnienie - w przedsiębiorstwach, na umowę cywilną.

Znaczenie ścisłe: dobrowolne i zarobkowe

Znaczenie szerokie: wolontariat, praca zarobkowa lub niezarobkowa lub bez podstawy prawnej.

Samozatrudnienie

Pojedyncza osoba fizyczna nie zatrudniająca innych osób

  1. Źródła prawa pracy. Właściwości stosunku pracy

Stosunek pracy – pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca zobowiązuje się zatrudnić pracownika za wynagrodzeniem. Oboje mają prawa i obowiązki więc jest to stosunek dwustronnie zobowiązujący.

- administracyjno-prawne: służba mundurowa, policja, służba celna i stosunek służby, uposażenie.

- cywilno-prawne- osoba świadczy usługi ale nie jest pracownikiem w rozumieniu KP. Jest to umowa zlecenie, umowa o dzieło czy też kontrakt menagerski. Przedmiotem powinna być czynność faktyczna (lub dzieło) a nie czynność prawna.

- ustrojowe – dotyczy przepisów ustroju państwa a więc posłów i senatorów

- penalne (?) – związane z wykonywaniem wyroków, zatrudnieniem więźnia w celach resocjalizacji.

Stosunek pracy charakteryzuje się:

  1. Pracownik i pracodawca - zagadnienia pojęciowe

Pracodawca:

Strona stosunku pracy, partner prawny pracownika, uprawniony i zobowiązany z tytułu nawiązanego stosunku pracy. Może nim być jednostka organizacyjna ( z lub bez osobowości prawnej, samodzielna lub niesamodzielna), osoba prawna jak i osoba fizyczna (pełnoletnia ze zdolnością do czynności prawnej), które zatrudniają pracownika na podstawie KP.

Może być dopuszczony przez prawo, wyodrębniony organizacyjnie lub majątkowo, zatrudnia we własnym imieniu.

Pracodawca ma prawo nawiązywania stosunku, zmieniania treści i rozwiązywania go oczywiście we własnym imieniu.

Pracodawca ma zakład pracy, który jest placówką zatrudnienia a nie koniecznie przedsiębiorstwem.

W przypadku przejścia całego/części zakładu pracy na innego pracodawcę, owy pracodawca ma prawo do:

Pracownik:

Druga strona stosunku pracy, indywidualna osoba fizyczna zatrudniona w danym stosunku pracy na określonej podstawie prawnej, posiadająca pełną zdolność do czynności prawnej

Pracownik młodociany – osoba która ukończyła 16 lat a nie ukończyła 18 roku życia. Musi ukończyć co najmniej gimnazjum i mieć zaświadczenie lekarskie o niezagrożeniu pracy danego rodzaju na jego zdrowie. Może posiadać kwalifikacje zawodowe bądź nie. Wyjątkowo można przyjąć osobę, która nie ukończyła gimnazjum, pod warunkiem zgody opiekuna lub rodzica, pozytywnej opinii psychologicznej i zaświadczenia lekarskiego.

Dziecko – osoba do 16 roku życia. Istnieje zamknięty katalog osób które wyjątkowo mogą zatrudnić dziecko, pod warunkiem zgody opiekuna lub rodzica i zezwolenia inspektora pracy, opinii psychologa, dyrektora szkoły i zaświadczenia lekarskiego.

Odmawia się zatrudnienia dziecka jeżeli jest zagrożenie życia i zdrowia lub wypełnienia obowiązku szkolnego.

Cofnąć zezwolenie można na wniosek opiekuna dziecka lub przedstawiciela ustawowego lub z urzędy gdy warunki pracy nie spełniają warunków z zezwolenia.

  1. Podstawy nawiązania stosunku pracy

Stosunek pracy nawiązuje się na podstawach:

Na podstawie zezwolenia z przepisów, bez podstawy prawnej nie można tak się zatrudnić. Nie może ono powodować powstania stosunku pracy. Jest charakterystyczny dla stanowisk kierowniczych najwyższego szczebla. Występują tu 3 podmioty: Powołujący, Powołany i ten kto zatrudnia.

Na jej podstawie są zatrudnieni pracownicy państwa tj. urzędnicy, służba cywilna, sędziowie, prokuratorzy. Podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej regulowanej ustawą

Musi mieć podstawę prawną, występuje w organizacjach społecznych, w statutach i innych przepisach szczególnych – aktach wewnętrznych. Ma charakter kadencyjny.

  1. Równe traktowanie w zatrudnieniu

Prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakowo wykonywaną pracę lub pracę o jednakowej wartości, jednakowego traktowania bez względu na płeć, wiek, religie, rasę, niepełnosprawność, orientacje seksualną czy przekonania polityczne. Równe traktowanie oznacza brak dyskryminacji bezpośredniej ( bezpośrednio z wyżej wymienionych przyczyn) ani pośredniej ( poprzez inne zachowania, wpływające na płace, udział w szkoleniach) oraz brak naruszenia godności pracownika. W innym przypadku osoba ta ma prawo do odszkodowania w kwocie nie niższej niż srednie wynagrodzenie.

  1. Mobbing

Oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. Istotnym jest fakt, iż osobą dopuszczającą się mobbingu nie musi być pracodawca, lecz może to być przełożony lub współpracownik.

Prześladowane podwładnego lub współpracownika w miejscu pracy. Zazwyczaj skutkuje on poniżeniem, zaniżeniem samooceny, ośmieszeniem, wyeliminowaniem lub odizolowaniem pracownika od innych, zastraszaniem, upokorzeniem.

Można dochodzić zadośćuczynienia w wyniku uszczerbku na zdrowiu przez mobbing. Stosuje się tu odpowiednio przepisy kodeksu cywilnego. Gdy mobing był przyczyna rozwiązania stosunku pracy, pracownikowi przysługuje prawo do odszkodowania w wysokości nie mniejszej niż miesięczne wynagrodzenie.

  1. Obowiązki pracownika i pracodawcy

Obowiązki pracownika składają się na treść stosunku pracy. Określają reguły zachowania pracownika wobec pracodawcy jako kontrahenta stosunku pracy.

Obowiązki pracownika:

  1. Dotyczące jakości pracy – sumienność, staranność, wykonywanie poleceń pracodawcy

  2. Przestrzegania czasu i porządku pracy – przestrzeganie regulaminu pracy, bhp, przepisów pożarowych

  3. Określająca stosunek pracownika do zakładu pracy – dbałość o dobro zakładu pracy, jego mienie, zachowanie tajemnicy pracodawcy, zakaz konkurencji

  4. Przestrzegania zasad współżycia społecznego

Obowiązki pracodawcy

  1. Wynagrodzenie za pracę i inne świadczenia związane z pracą

Jest to obowiązkowe świadczenie na rzecz pracownika , świadczenie o charakterze majątkowym.

-Przysparzające – powiększa aktywa pracownika

-Za prace wykonaną – po przepracowaniu

-Ma charakter okresowy – raz na miesiąc

-Roszczenie – żądanie spełnienia świadczenia w sądzie

-Związane z konkretną osobą – nie można przenieść tego prawa na kogoś innego

-Nie można także zrzec się prawa do wynagrodzenia

Sposoby ustalania wysokości wynagrodzenia za pracę:

Norma pracy – ile czegoć trzeba zrobić w określonym czasie

Norma czasu pracy – ile jest czasu pracy

Wynagrodzenie za prace może być:

Rodzaje:

Inne świadczenia nie będące wynagrodzeniem: odprawa i śmierć pracownika.

  1. Czas pracy cz.1 - zagadnienia pojęciowe

Czas pracy

Czas, którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub innym wyznaczonym miejscu.

Podróż służbowa również liczy się jako czas pracy, gdy pracownik wykonuje zadanie służbowe na polecenie pracodawcy, poza miejscowością, w której jest siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Pracownikowi przysługuje zwrot za podróż.

Czas pracy może być:

*Dobowy – 7 kolejnych dni, 5 dni roboczych, niedziela, dzień wolny z tytułu 5dniowego tygodnia pracy, święto nieprzypadające w niedziele.

*Tygodniowy – max 48 h w okresie rozliczeniowym przeciętnym

Okres rozliczeniowy:

Obowiązkowy odpoczynek:

Kodeksowa norma czasu pracy – ile można na dobę lub w tygodniu maksymalnie pracować, mogą być inne normy nie tylko z KP

Wymiar czasu pracy – etat, pół, w zależności ile zobowiązano się pracować.

Rozkład czasu pracy:

Godziny nadliczbowe – przekroczenie dobowej/tygodniowej normy obowiązującej lub dobowego przedłużonego czasu pracy. Występują w sytuacjach nadzwyczajnych lub szczególnych potrzebach pracodawcy.

Praca nie kwalifikująca się za nadliczbowe godziny:

Zakaz pracy w godzinach nadliczbowych obowiązuje:

~Bezwzględnie: kobiety w ciąży, pracownicy młodociani, niepełnosprawni, szkodliwe warunki pracy

~Względnie: rodzice dzieci do 4 roku życia.

Limit godzin nadliczbowych

-Dobowy – 8 h podstawa + 5 nadliczbowych

-Roczny – kodeksowy – 150 h w roku

- powiększony

Rekompensowanie godzin nadliczbowych

- forma pieniężna – zwykłe wynagrodzenie + 100%/50% za nadgodziny (normalny dzień 50%, święta, niedziela – 100%)

- forma niepieniężna – zamiana godzin nadliczbowych na czas wolny

Praca w niedzielę i święta:

~Wyjątkowo dozwolona – placówki handlowe ze względu na użyteczność publiczną, rolnictwo, hodowla, transport i komunikacja itd.

~Zakazana – w święta w placówkach handlowych, także jak święto przypada w niedzielę,

Za niedzielę pracodawca musi zapewnić w ciągu 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po, dzień wolny, lub ewentualnie w ciągu okresu rozliczeniowego bądź dodatek do wynagrodzenia.

Za święta pracodawca musi zapewnić wolny dzień w ciągu okresu rozliczeniowego lub gdy nie jest to możliwe dodatek do wynagrodzenia.

Praca w porze nocnej – 21:00 – 7:00 :

  1. Czas pracy cz.2 - podstawowe zasady rozliczania czasu pracy

Nominalny czas pracy = liczba pełnych tygodni w okresie rozliczeniowym x 40 h + ilość dni w tygodniu niepełnym x 8h – 8 x ilość świąt nie niedzielnych

Faktyczny czas pracy = Wymiar czasu pracy ulega obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionych nieobecności w pracy lub podwyższeniu przy godzinach nadliczbowych.

  1. Urlopy pracownicze cz.1 - Urlopy i inne zwolnienia od pracy, prawo do urlopu wypoczynkowego

Typy urlopów:

Urlopy wypoczynkowe: pracownicze, na podstawie KP, ustaw odrębnych, UZP(Układy Zbiorowe Pracy)

Prawo do urlopu wypoczynkowego – prawo pracownicze, nie łączy się z umową cywilnoprawną. Jest bez względu na wymiar pracy. Istnieją dwa prawa do urlopów w dwóch różnych pracach. Jest to prawo podmiotowe osobiste czyli związane ściśle z pracownikiem, nie może z niego zrezygnować, Celem jest wypoczynek, który nie podlega kontroli. Jest naturalny, coroczny, nieprzerwany, płatny i realizowany w naturze.

Nabycie prawa do urlopu:

*Urlop kolejny – po każdym roku kalendarzowym pozostając w zatrudnieniu, proporcjonalnie do okresu zatrudnienia i wymiaru czasu pracy. Każdą cześć urlopu nabywa się narastająco, po roku mamy prawo do 12/12 urlopu niezależnie ile mieliśmy urlopu. Można mieć 20 / 26 dni w zależności od stażu pracy: sumując okresy zatrudnienia bądź ostatni ukończony okres nauki.

Czynniki warunkujące wymiar urlopu wypoczynkowego:

Dni odpoczynku = dni wolne + dni urlopu wypoczynkowego

Można przesunąć termin urlopu motywując ważnymi przyczynami lub ze względu na potrzeby pracodawcy. Jest to korygowanie urlopu.

Odwołanie urlopu – pracodawca zwraca koszty

Zmuszenie do urlopu – w okresie wypowiedzenia, po zakończonym urlopie macierzyńskim, wychowawczym, dodatkowym macierzyńskim lub urlop w trybie żądania (4 dni w roku)

Urlop jest orzekany w drodze porozumienia z pracodawcą poprzez roczny plan urlopowy lub indywidualne porozumienie przez wydanie karty urlopowej czyli zgody na urlop.

  1. Urlopy pracownicze cz.2 - zasady udzielania urlopu wypoczynkowego

Urlop proporcjonalny do wymiaru czasu pracy

Zasada proporcjonalności do wymiaru czasu pracy – etat x dni urlop wypoczynkowego przysługujące

Zasada proporcjonalności do okresu zatrudnienia w roku – gdy był zatrudniony na pełny etat przez 2 miesiące a na 2/3 etatu przez 10 miesięcy – 10/12 x 18 dni (połowa z przysługujących bo nie pełny etat) i 2/12 x 26 (pełny etat). Sumujemy i mnożymy przez 8 h. Następnie dzielimy wynik na liczbę godzin dziennie.

Np.

½ etatu, 4 h codziennie pon. – piątek, 20 dni urlopu wypoczynkowego.

½ x 20 = 10 dni

10 x 8h = 80 h urlopu rocznie

80 : 4 h dziennie = 20 dni po 4 h dziennie

Np.

2/3 etatu, 30 h tygodniowo, pon. – środa – 8h, czwartek – 6h, 26 dni urlopu

2/3 x 26 = 19,5 = 20 dni

20 dni x 8 h = 160 h w roku

(?) tutaj zaokrąglamy, nie może wyjść więcej niż 26 dni urlopu

Np.

1/8 etatu, 1 h dziennie, 26 dni urlopu

1/8 x 26 = 3,25 dni

3,25 x 8h = 26 h rocznie

26 x 1 h = 26 dni urlopu

  1. Odpowiedzialność pracownicza cz.1 - odpowiedzialność porządkowa

Obowiązki pracownika składają się na treść stosunku pracy. Określają reguły zachowania pracownika wobec pracodawcy jako kontrahenta stosunku pracy.

Obowiązki pracownika:

  1. Dotyczące jakości pracy – sumienność, staranność, wykonywanie poleceń pracodawcy

  2. Przestrzegania czasu i porządku pracy – przestrzeganie regulaminu pracy, bhp, przepisów pożarowych

  3. Określająca stosunek pracownika do zakładu pracy – dbałość o dobro zakładu pracy, jego mienie, zachowanie tajemnicy pracodawcy, zakaz konkurencji

  4. Przestrzegania zasad współżycia społecznego

odpowiedzialność porządkowa, materialna, rozwiązanie stosunku, zmiana warunków pracy i płacy, pozbawienie ograniczenie praw, ograniczenie wynagrodzenia za pracę.

Odpowiedzialność porządkowa:

Warunki:

#Nieprzestrzeganie porządku i organizacji pracy

#Bezpieczeństwo i higiena pracy

#Przepisy przeciwpożarowe

#Opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia

#Spożywanie alkoholu w czasie pracy lub stawienie się do pracy nietrzeźwym

Kary porządkowe:

~Niemajątkowe: za wszystkie przewinienia:

-Upomnienia

-Nagana

~Majątkowe: za niektóre przewinienia:

-Kara pieniężna

Można nałożyć 1 karę. Mogą one prowadzić do radykalnego środka – wypowiedzenia umowy o pracę.

Przesłanki odpowiedzialności porządkowej:

*Zawinienie pracownika

*Bezprawne naruszenie obowiązków porządkowych

Typy nakładania kar porządkowych:

#Tryb nakładania kary – wskazanie podmiotu stosującego sankcję: pracodawca, komisje dyscyplinarne. Można wstąpić do związku zawodowego. Pracodawca ma obowiązek wysłuchania pracownika i udowodnienia jego winy. Kara formułowana na piśmie.

#tryb weryfikacji kar porządkowych- zweryfikowanie w trybie sprzeciwu, gdy pracodawca naruszył prawa. W razie odrzucenia sprzeciwu jest odwołanie do Sądu Pracy. Przez rok kara widnieje w dokumentach

  1. Odpowiedzialność pracownicza cz.2 - pracownicza odpowiedzialność materialna.

Odpowiedzialność materialna

Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną pracodawcy, jest ona odszkodowawcza. Ograniczeniem jest przyczynienie się pracodawcy lub osoby III

Podstawy:

Przesłanki:

*Wyrządzenie szkody materialnej - Szkodą materialną jest szkoda dokonana na mieniu pracodawcy, szkoda na dobrach, szkoda rzeczywista, wyłączając ubytki naturalne, normalne zużycie rzeczy.

*W sposób bezprawny – naruszenie obowiązku pracowniczego. Wyłączenie: działanie w granicach ryzyka, stan wyższej konieczności, wyłączenie świadomości.

*Na skutek zawinionego nienależytego lub niewykonania obowiązków pracowniczych

Odszkodowanie:

Wina nieumyślna: lekkomyślność lub niedbalstwo, wyłączając niepoczytalność, niezawinioną nieudolność

Musi wystąpić adekwatny związek przyczynowy między czynem pracownika a szkodą pracodawcy, chyba że pracodawca albo osoba III się do tego przyczyniła.

Odpowiedzialność pracownicza za powierzone mienie

  1. Ochrona pracy zagadnienia podstawowe

Jest to system środków prawnych, ekonomicznych(celnych, kredytowych), technicznych ( normalizacja, system badań) oraz organizacyjnych ( edukacja, nauka, ubezpieczenie) służących zapewnienie pracownikowi bezpieczeństwa i ochrony pracy. Przedmiotem ochrony pracy jest pracownik

Obejmuje ona:

  1. Uprawnienia z tytułu rodzicielstwa

Nie można nadkładać godzin nadliczbowych (do 4 roku życia dziecka), w porze nocnej, bez zgody delegować poza stałe miejsce pracy i zatrudniać w systemie przerywanego czasu pracy. Pracodawca powinien zmienić rozkład czasu, aby był odpowiedni

Od 20 do 37 tygodni w zależności ile dzieci, 6b tygodni urlopu może przypadać przed porodem. Nie można wypowiedzieć umowy o pracę ani jej rozwiązać chyba że wynika to z przedsiębiorstwa np. upadek, likwidacja

Dziecko do 14 roku życia – dwa dni przysługują płatne zwolnienia, 100% podstawy

Od 6 do 8 tygodni po wyczerpaniu urlopu macierzyńskiego, może być łącznie lub w częściach. Można go łączyć z wykonywaniem pracy ale tylko w połowie wymiaru pracy podstawowej, 100% podstawy

Przysługuje rodzinie zastępczej, terminy odpowiedne z macierzystymi. Istnieje on na wniosek zainteresowanej rodziny przyjmującej dziecko pod opiekę, 100% podstawy

Maksymalnie na 26 tygodni, jednorazowo lub nie więcej niż w 3 częściach. Wynosi 60% podstawy wymiaru

2 tygodnie, przysługuje w trakcie korzystania z urlopu przez matkę. Jest możliwe do 12 roku życia dziecka. Jest na wniosek


Wyszukiwarka