Administracja rządowa we Francji

Administracja rządowa we Francji:

Rada Ministrów (w przypadku kierowania przez premiera Rada Gabinetowa):

System kształcenia we Francji:

We francuskim systemie szkolnym obowiązującym od 1985r. wyróżnia się trzy poziomy:

SZKOLNICTWO PIERWSZEGO STOPNIA

Szkoły pierwszego stopnia- podstawowe składają się ze szkolnictwa przedelementarnego (przedszkola) i właściwego szkolnictwa elementarnego (nauczania początkowego).

Jego zadaniem jest przygotowanie maksymalnej liczby dzieci określonego rocznika do takiego poziomu rozwoju, który zapewni im rozpoczęcie nauki w szkołach drugiego stopnia

PRZEDSZKOLE

Przedszkole obejmuje trzy grupy wiekowe:

Edukacja przedszkolna jest formą powszechną, bezpłatną. Odbywa się ona głównie w tzw. szkołach macierzyńskich, których odpowiednikiem są klasy dziecięce, przy niektórych wiejskich szkołach początkowych oraz ogródki dziecięce ( Ogródki Jordana), które są instytucjami prywatnymi. Szkoły tego typu mają status konwencjonalnie obowiązujący lub fakultatywny, nie są jednak obowiązkowe pod względem prawnym.

W szkołach przedelementarnych występuje podział na trzy sekcje wiekowe:

Ogólna koncepcja szkół macierzyńskich urzeczywistnia postulat, tzw. szkoły otwartej współpracującej z rodzicami i swoimi metodami pracy dydaktyczno-wychowującej na tę rodzinę oddziałującej. Szkoły te w środowiskach robotniczych i wiejskich mają umożliwić dziecku racjonalnie zorganizowany rozwój psychiczny, kształtować język ojczysty na dobrych wzorcach i penetrować teren rodzinny już od drugiego roku życia dziecka, gdyż jest on wówczas najskuteczniejszy.

SZKOŁA ELEMENTARNA

Szkoła elementarna podzielona jest na trzy podstawowe cykle:

Szkoła elementarna skupia dzieci w wieku 6-11 lat. Szkoły te utrzymywane są przez gminy. Państwo zapewnia personel pedagogiczny i decyduje o treściach programu nauczania i wychowania.

Organizacja pięcioletniej szkoły elementarnej dzieli się na trzy kursy:

Na każdy z kursów przypada 27 godzin lekcyjnych tygodniowo, podzielonych na dziewięć połówek dnia. Rok szkolny trwa 35-36 tygodni. Nauka odbywa się rano i popołudniu z przerwą obiadową w pięciu dniach w tygodniu. Dzieci chodzą do szkoły w sobotę do południa, ale wolna jest środa. Środa jest dniem, w którym uczniowie uczestniczą w zajęciach pozaszkolnych, w tzw. „patronażach” prowadzonych przez organizacje świeckie i kościelne.

Plan nauczania elementarnego obejmuje: język francuski, matematykę, historię z geografią, naukę z technologią, wychowanie obywatelskie, wychowanie artystyczne (muzyczne i plastyczne), informatykę (w średnim cyklu), wychowanie fizyczne.

Nowy program traktuje język francuski i matematykę jako przedmioty podstawowe, obejmujące uniwersalne treści nauczania: „umieć czytać, pisać i liczyć”. Bardzo wyraźnie podkreśla się konieczność opanowania czytania i rozumienia tekstu, jako warunek powodzenia w przyswajaniu treści innych przedmiotów. Nauczanie dzieci biegłego czytania i rozmiłowania w

SZKOLNICTWO DRUGIEGO STOPNIA

Szkoły drugiego stopnia (średnie) obejmują trzy typy:

Gimnazjum

Gimnazjum składa się z dwóch cyklów dwuletnich. Jego celem jest przygotowanie uczniów do dalszej edukacji lub określonego zawodu.

Każdy uczeń może wybrać drugą specjalność fakultatywną

Uczniowie o niskich predyspozycjach umysłowych mają możliwość szybkiego wyboru drogi przygotowania zawodowego. Uczniowie w wieku 14-16 lat po ukończeniu klasy V mogą być przyjęci do klas przed zawodowych lub klas przygotowujących do zawodu.

Celem klas pierwszego typu jest ułatwienie uczniom dokonania właściwego wyboru zawodu przez zapewnienie przyswojenia wiadomości i umiejętności z różnych profesji.

Gimnazjum kończy się dyplomem po klasie III zwaną klasą orientacyjną. Absolwenci tej klasy mogą uczyć się dalej w liceum szkolenia zawodowego lub w liceum ogólnokształcącym.

Liceum szkolenia zawodowego (LEP)

Dwuletnie liceum szkolenia zawodowego (LEP) ma przygotować do uzyskania dyplomu studiów zawodowych (BEP) lub świadectwa przygotowania zawodowego (CAP). Plan tygodniowy wynosi 31-36 godzin lekcyjnych w ramach, których realizowane są przedmioty ogólnokształcące oraz teoretyczne i praktyczne nauczanie zawodu. Ukończenie takiego typu liceum upoważnia do ubiegania się o dyplom techniczny (BT) lub o maturę techniczną (BTn), w ciągu dwóch lat.

Wspomniane wyżej dyplomy różnią się co do swej wartości:

Liceum ogólnokształcące

Liceum ogólnokształcące stanowi drugi typ szkoły średniej na podbudowie gimnazjum. Jest ono trzyletnie (klasa II, I i końcowa), podzielone na klasy o profilu określonym i specyficznym.

Nauka w klasie pierwszej i końcowej zróżnicowana jest według kryterium bloków przedmiotowych, zwanych „seriami”, a te z kolei dzielą się na „sekcje” np.

Egzaminy maturalne obejmują wiadomości z przedmiotów obligatoryjnych i fakultatywnych. Świadectwo pozwala na kontynuowanie studiów uniwersyteckich w szkołach wyższych lub na wydziałach wyższych szkół technicznych.

Matura techniczna (BTn) zapewnia podjęcie pracy zawodowej lub studiów wyższych. Abiturienci mają do wyboru trzy serie:

Egzamin matury technicznej składa się ze sprawdzianów ustnych, pisemnych i praktycznych.

Dyplom technika (BT) uzyskuje się po trzech latach, gdy kandydat był absolwentem gimnazjum po klasie III lub II. Jest to dyplom o charakterze wybitnie profesjonalnym. Posiadacz może podjąć wyższe studia tylko w wybranych uniwersyteckich instytucjach technologicznych.

SZKOLNICTWO WYŻSZE

Uniwersytety

Uniwersytety zajmują pozycję dominującą w szkolnictwie wyższym, gdyż grupują znaczną część kadry naukowej nauczającej studentów. Każdy uniwersytet ma przynajmniej dwa wydziały (fakultety): humanistyczny i nauk ścisłych, wydział prawa, a także wydziały medyczne, farmacji, lub połączone fakultety medyczny i farmacji.

Uniwersytet jest centralną uczelnią na terenie, tzw. akademii, czyli okręgu szkolnego obejmującego kilka departamentów, rektor zaś - najwyższa władza dla całego szkolnictwa na terenie swojej akademii - obowiązki wypełnia przy pomocy inspektów odpowiadających za szkolnictwo na terenie departamentu lub regionu. Rektora uniwersytetu mianuje prezydent państwa, a dziekani są wybierani.

Wyższe szkoły zawodowe

Wyższe szkoły zawodowe to przede wszystkim wyższe szkoły pedagogiczne. Statuty i zadania tych szkół są bardzo zróżnicowane i opierają się na odmiennych tradycjach i koncepcjach. Stawiają one duże wymagania wobec kandydatów na studia. Egzaminy wstępne mają charakter konkursowy i istnieje konieczność uczestniczenia w rocznych lub dwuletnich kursach przygotowawczych.

Inne uczelnie wyższe będące specjalnymi ośrodkami naukowymi:

Inne uczelnie wyższe to głównie ośrodki pracy naukowej. Są to uniwersyteckie instytuty technologiczne, które są uczelniami o charakterze półwyższym. Po dwóch latach studiów prowadzą one do uniwersyteckiego dyplomu technika odpowiedniej specjalności. Nie realizują one zwartych i ukierunkowanych programów nauczania, lecz tylko cykle prelekcji wygłaszanych przez pracowników naukowych. Są to zakłady o bardzo konkretnych i nowoczesnych profilach studiów i o charakterze praktycznym, przygotowujące kadrę wysoko wykwalifikowanych techników do wszystkich sektorów gospodarki narodowej, a zwłaszcza do usług.

LITERATURA:

1.Frątczak J., Pedagogika porównawcza (teksty, opracowania i zadania),Wydawnictwo Uczelniane WSP w Bydgoszczy 1993r.

2.Kowalec W., Systemy władz lokalnych w wybranych krajach europejskich, Warszawa 1979r.


Wyszukiwarka