| Podsłuchiwacz bez baterii |
|---|
Urządzenie włącza się w szereg z telefonem i całość podłącza się do zwykłej linii telefonicznej. Antenę wyprowadza się z cewki. Podsłuchiwać można na zwykłym odbiorniku UKF 88-108, przez co możliwa jest bezprzewodowa praca. Zasięg od 20m do 80m. Cewka jest o średnicy 4mm DNAg z przerwami między zwojami 0,5mm. Do drugiego zwoju licząc od kolekora tranzystora dołączamy przewód o długości kilkunastu centymetrów, który będzie spełniał rolę anteny. Dioda sygnalizuje pracę układu, który działa w momencie podniesienia słuchawki. Stroimy za pomocą kondensatora 12pF lub ewentualnie ściskamy i rozprężamy zwoje cewki. Urządzenie zostało sprawdzone w sposób praktyczny przez mojego qmpla, który nie napotkał na żadne trudności w wykonaniu, co w jego przypadku było cudem. Opracowano na podstawie "Elektronika dla wszystkich" 7/99 |
| Podsłuchiwacz z baterią o większym zasięgu |
Układ może być zasilany z baterii 9V lub z akumulatroka 7,2V. Po zastosowaniu akumulatorka będzie następować jego okresowe ładowanie przez rezystor R5. Wartość R5 należy dobrać tak, aby układ nie stanowił istotnego obciążenia, a prąd ładowania akumulatorka przy napięciu w linii 60V wynosił 1mA. Cewki wykonane są jako powietrzne i nawinięte drutem w emalii lub srebrzanką na wzorcu 4mm. Liczby zwojów zostały podane na schemacie. Układ działa od razu i jedynej regulacji dokonuje się przez trymer C4 w celu ustawienia wolnej częstotliwości w zakresie UKF. Dodatkowo możemy zmieniać pasmo nadawania przez zmienianie indukcyjności cewki L2 (rozciąganie, ściskanie). Za antenę posłuży odcinek drutu długości kilkunastu centymetrów. Opracowano na podstawie: "Elektronika praktyczna" 8/99 |
Nadajnik radiowy zrealizowany z wykorzystaniem dwóch tranzystorów w.cz. typu BF199. Częstotliwość generatora fali nośnej z T1 jest określana indukcyjnością L2, pojemmnością C3 oraz szerogowo połączonymi pojemnościami C7 i D5. Napięcie na diodzie D5 zmienia się w takt sygnału akustycznego, a tym samym zmienia się jej pojemność co powoduje modulowanie częstotliwośći fali nośnej. Tranzystor T1 wzmacnia sygnał wyjściowy i jednocześnie odseparowuje antenę od strojonego obwodu generatora nośnej. System zasilania został zbudowany z wykorzystaniem tranzystorów T3, T4, T5. Jego zadaniem jest włączanie zasilania tylko wtedy, gdy prowadzona jest rozmowa telefoniczna. Podczas rozmowy napięcie spada z 60V do 5-12V i dlatego to zostało wykorzystane do włączania i wyłączania układu. Jeżeli napięcie w linii wzrośnie do wartości powyżej 15V to baza tranzystora T5 zostaje spolaryzowana za pośrednictwem R8 i diody Zenera D6. W konsekwencji tranzystory T4 i T3 pozostają zatkane i układ nie jest zasilany. W chwili pojawienia się napięcia mniejszego od 15V tranzystor T5 przestaje przewodzić i układ nadajnika radiowego zostaje zasilony przez tranzystor T3.
Wyszukiwarka